5/10 ΟΣΙΑ ΜΕΘΟΔΙΑ
ἡ ἐν Κιμώλῳ.
Στὴ
Στρατευομένη Ἐκκλησία ὑπῆρχαν, ὑπάρχουν
καὶ θὰ ὑπάρχουν ἀειλαμπεῖς φωστῆρες,
ἀγωνιστικὲς
μορφές, ποὺ βιώνουν τὴν
ὀρθόδοξη ἄσκηση
στὴν πορεία πρὸς
τὴ Θέωση καὶ ἀναδεικνύονται
φαεινοὶ ἀστέρες στὸ στερέωμα τῆς
Θριαμβεύουσας Ἐκκλησίας.
Ἀρτιφανὴς
ἀστέρας, ποὺ
διαλάμπει καὶ ἡ νεοφανὴς ΟΣΙΑ
ΜΕΘΟΔΙΑ. Ἀποτελεῖ
τὸ καύχημα τῶν
Κυκλάδων, τὴν ἔφορο τῆς Κιμώλου, τὸ
ἀγλάισμα τῶν
πιστῶν, τὴ δόξα τῶν Ὁσίων. Ἡ ζωὴ τῆς εὐωδία Χριστοῦ, στέλνει καὶ
σήμερα μηνύματα ἐλπιδοφόρα. Ἄς
ἐντρυφήσουμε στὴ
βιοτή της γιὰ νὰ τὴ γνωρίσουμε καὶ
νὰ ποθήσουμε νὰ
τὴ μιμηθοῦμε.
Πατρίδα τῆς
εἶναι ἡ Κίμωλος τῶν Κυκλάδων νήσων. Γονεῖς
της ὁ Ἰάκωβος καὶ
ἡ Μαρία Σάρδη. Εἶναι
ἡ δεύτερη θυγατέρα τῆς
10μελοῦς οἰκογένειας. Στὶς 10 Νοεμβρίου 1865 γεννιέται ἡ Εἰρήνη καὶ προδιαγράφεται ἡ
οὐρανόδρομη πορεία της. Γαλουχεῖται μὲ
τὰ νάματα τῆς
Ὀρθοδοξίας καὶ
διαπλάθεται μὲ ἀγάπη πρὸς τὴν Ἀγάπη.Ἡ καρδιὰ πυρακτώνεται καὶ ὁ πόθος
φλογερὸς γιὰ μία ὁλοκληρωτικὴ
ἀφιέρωση γεννιέται. Ἄγρυπνη
στὸ κάστρο τῆς
ψυχῆς τῆς προσπαθεῖ νὰ διατηρηθεῖ ἁγνὴ στὴ σκέψη,
καθαρὴ στὴν καρδιά,
φωτεινὴ στὸ νοῦ. Κατεργάζεται μὲ
φόβο Θεοῦ τὴ σωτηρία
της. Διακρίνεται γιὰ τὴ σεμνότητα
τῆς ἐμφάνισης, τὴν ταπείνωση τῶν
ἐκδηλώσεων, τὴ
φρόνηση τῆς σκέψης, τὴν
εὐλάβεια τῶν
αἰσθημάτων, τὴν
ἀγάπη τῆς
καρδιᾶς.
Περιορίζει τὶς
ἀνθρώπινες συναναστροφὲς
καὶ συνδιαλέγεται μὲ
τὸν Θεό. Τοιουτοτρόπως διατηρεῖ ἄσβεστη τὴ φλόγα τῆς
ἀγάπης στὸν
Κύριο.
Ἡ Εἰρήνη
συλλογίζεται ὑπερφυσικά, ἀλλὰ οἱ γονεῖς τῆς
σκέπτονται φυσικά. Ἡ ἐπίμονη
προτροπή τους γιὰ τὴν ἐπιλογὴ
τῆς ἔγγαμης ζωῆς κάμπτουν τὴν
Εἰρήνη. Ὑπακούει
στὴ γονικὴ
ἐπιθυμία καὶ
δέχεται νὰ νυμφευθεῖ
ἕναν ναυτικὸ
ἀπὸ τὴ Χίο. Καὶ
πάλι πολιτεύεται σώφρονα καὶ ἀγωνίζεται νὰ
ἐναρμονίζει τὴ
ζωή της μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι διατηρεῖται
θερμουργὸς ἡ πίστη, φλογερὴ ἡ ἀγάπη στὸν
Θεὸ καὶ διακαὴς ὁ πόθος γιὰ καθολικὴ
ἀφιέρωση. Ὅταν
ναυαγεῖ ὁ σύζυγός
της στὶς Μικρασιατικὲς
ἀκτὲς ἀπελευθερώνεται. Τότε πλέον ὑλοποιεῖ
τὴν ἀπόφασή της.
Ἀπαρνεῖται
τὴν προσκαιρότητα καὶ
ἐπιλέγει τὴν
Αἰωνιότητα. Ἀπορρίπτει
τὰ φθαρτὰ
γιὰ ν’ ἀποκτήσει τ’
ἄφθαρτα. Μὲ
τὴν προτροπὴ
καὶ τοῦ σεβάσμιου ἱερέα, Γεωργίου Λογοθέτη, κείρεται Μοναχὴ Μεθοδία, ἀπὸ τὸν
Σεβασμιώτατο Σύρου Μεθόδιο.
Ἡ χαρὰ εἶναι ἀνεκλάλητη. Ἡ ἀπόφασή της
γιὰ ἐπίμονους καὶ ἐπίπονους ἀσκητικοὺς
ἀγῶνες ἀμετάκλητη. Ἡ
πορεία τῆς ἀνεπίστροφη.
Ἡ θέλησή της ἀνένδοτη,
γιὰ διάβαση ἀπὸ τὴ «στενὴ καὶ τεθλιμμένη
ὁδὸ τὴν ἀπάγουσα εἰς ζωὴν αἰώνιον».
Ἔγκλειστη «εἰς
τὸ Στιάδι» στὸ
«Μέσα Κάστρο» τῆς Κιμώλου ἐνδοσκοπεῖ καὶ ἀποσκοπεῖ
στὴ γνώση τοῦ
Θεοῦ καὶ τοῦ ἐαυτοῦ της. Περνᾶ
ἀπὸ τὴν αὐτογνωσία στὴ Θεογνωσία. Ἰσάγγελη
ἡ ζωή της, ἄγγελος
ἔνσαρκος ἡ
ἴδια, ἀσκεῖται καὶ
νηστεύει, προσεύχεται καὶ μετανοεῖ,
ἀγρυπνεῖ
καὶ ἐπαγρυπνεῖ, ἐντρυφεῖ στὸ Νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ βιώνει τὰ
ἐντάλματά Του. Δουλώνει τὸ φρόνημα τῆς
σάρκας καὶ ἐλευθερώνει
τὴ δύναμη τοῦ
πνεύματος. Ἡ Θεία Χάρη περιλούει τὸ
εἶναι της καὶ
ἐπέρχεται ἡ
κάθαρση τῆς καρδιᾶς,
ὁ φωτισμὸς
τοῦ νοῦ, ἡ Θέωση. Κατοικητήριο τοῦ Ἁγ.
Πνεύματος ἡ Ἁγία, ἀκτινοβολεῖ
μὲ τὴν ἔνθεη ζωή της. Στὴν
ἡσυχία ἐπιτυγχάνει
τὴν ἐρημία τῶν παθῶν
καὶ γίνεται πλέον πόλος ἕλξης
τῶν πιστῶν.
Ἡ σιωπὴ
τῆς διδάσκει. Ὁ
λόγος της στηρίζει.Ἡ
ἐμπειρία της
καθοδηγεῖ. Ἡ ἀγάπη της
παρηγορεῖ. Ἡ ταπείνωσή
της ἐμπνέει. Ἡ
ὑπομονὴ
της παραδειγματίζει. Ἡ
ἁγιότητά της θεραπεύει. Ὅλα γιὰ
τὴ δόξα τοῦ
Θεοῦ τὰ πράττει.
Καὶ οἱ
προστρέχοντες σ’ αὐτὴν ἐνισχύονται καὶ
μεταστρέφονται. Ὁ λόγος της
ἔχει ἀπήχηση, ἀφοῦ ἡ ζωὴ της ἔχει ἤχηση. Τῆς
θεωρίας προηγεῖται ἡ πράξη καὶ τὴν τεκμηριώνει.
Ἡ Κίμωλος ζεῖ
εὐλογημένες μέρες. Οἱ
κάτοικοί της δέχονται πλούσια τὴν ἐνέργεια τῆς
Θείας Χάρης.
Οὐρανοδείχτης
ἡ Ἁγία, πιστὸ ἀντίγραφο
Χριστοῦ προσφέρει ἀγάπη
στὸν πλησίον. Καὶ
ὅταν ὁ στόχος ἐπιτυγχάνεται, στὶς
5 Ὀκτωβρίου 1908 καὶ
σὲ ἡλικία 43 ἐτῶν, εἰρηνικὰ
ἐκδημεῖ
πρὸς τὸν Λατρευτό
της Νυμφίο γιὰ νὰ ἀγάλλεται εὐφρόσυνα
καὶ αἰώνια.
Ὁσία ΜΕΘΟΔΙΑ!
Μία ἀκόμη Ἁγία
τοῦ αἰώνα μας.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Χαίροις Μ ε θ ο δ ί α πανόλβιε, Ὁσίων τό κλέος, Ὀρθοδόξων ὁ ἀρωγός` φρουρός καί μεσίτης, καί θλίψεων ὁ ρύστης, ἡ σκέπη ἐν κινδύνοις, τῶν προσφευγόντων σε.
Ελ. Α. Κλ.
