Ε Π Τ Α Λ Ο Γ Ο Σ Τ Α Υ Ρ Ι Κ Ο Δ Ι Α Γ Γ Ε Λ Μ Α

                         Ε Π Τ Α Λ Ο Γ Ο   Σ Τ Α Υ Ρ Ι Κ Ο   Δ Ι Α Γ Γ Ε Λ Μ Α

 

Ο Θεός της αγάπης στην τελική φάση της γήϊνης πορείας Του, πάνω στο λόφο του Γολγοθά, ως ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ  ΑΓΑΠΗ, αφήνει τη διαθήκη Του  προς την Εκκλησία. Η εκούσια  αυτοπροσφορά Του, αποκάλυψη του μεγαλείου της αγάπης Του προς τον άνθρωπο, Τον οδηγεί σε μία ακόμη αγαπητική εκδήλωση, στην εκφώνηση ΄΄επτάλογου σταυρικού διαγγέλματος΄΄:

 

1^ο ΄΄ΠΑΤΕΡ, ΑΦΕΣ  ΑΥΤΟΙΣ, ΟΥ  ΓΑΡ  ΟΙΔΑΣΙ  ΤΙ  ΠΟΙΟΥΣΙ΄΄.

 

        Στην άβυσσο της ανθρώπινης πορώσεως, αντιπαρατάσεται το μεγαλείο της Θείας συγγνώμης, της λεκτικής αφέσεως, της ένθερμης μεσιτείας, για εκείνους, που κινούνται στη μέθη του φθόνου.

          Μήνυμα διαχρονικό, για απόδοση καλού αντί κακού, αγάπης έναντι της μοχθηρίας, ανιδιοτέλειας  έναντι  της  ιδιοτέλειας.

 

2^ο ΄΄ΑΜΗΝ, ΛΕΓΩ   ΣΟΙ, ΣΗΜΕΡΟΝ   ΜΕΤ’ ΕΜΟΥ  ΕΣΗ  ΕΝ  ΤΩ  ΠΑΡΑΔΕΙΣΩ΄΄.

 

Μαρτυρία  αυθεντική, για μεταθανάτια οντολογική πραγματικότητα.

Επιβεβαίωση της σωστικής δυνατότητας της μετανοίας, αλλά και του δικαιώματος συμμετοχής στην επουράνια Βασιλεία, όσων το θελήσουν  και  αυτενεργήσουν.

 

3^ο ΄΄Ο  Ιησούς  ιδών  την  μητέρα  και τον μαθητήν παρεστώτα, όν  ηγάπα, λέγει τη μητρί αυτού:

 

 ΓΥΝΑΙ, ΙΔΟΥ Ο  ΥΙΟΣ  ΣΟΥ. Είτα λέγει τω μαθητή: ΙΔΟΥ   Η   ΜΗΤΗΡ   ΣΟΥ΄΄.

        Μέριμνα στοργική του Υιού προς την ΜΗΤΕΡΑ, η οποία  έδειξε υπέρμετρη στοργική  μητρική φροντίδα.

             Παρακαταθήκη εύγλωττη σε κάθε άνθρωπο, για ισόβια μέριμνα και  αγάπη προς τους γονείς, τους συνδημιουργούς του Θεού.

 

 

4^ο ΄΄ΘΕΕ  ΜΟΥ, ΘΕΕ  ΜΟΥ  ΙΝΑ  ΤΙ  ΜΕ   ΕΓΚΑΤΕΛΙΠΕΣ ;΄΄.

 

     Μία αυθόρμητη κραυγή ψυχικού πόνου, για την πατρική εγκατάλειψη, για το αβυσσαλέο χάσμα, ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό, που προκάλεσε η αμαρτία, την οποία εκούσια σήκωνε στους ώμους Του ο αναμάρτητος Κύριος.

          Την τραγική αυτή συνέπεια, πόσο ελάχιστα την υπολογίζουμε!

 

5^ο΄΄ΔΙΨΩ΄΄.

 

          Λέξη μικρή, αλλά τόσο περιεκτική. Ο Ιησούς ένιωσε  έντονη ψυχική δίψα. Δίψα, για την καθολική εκπλήρωση του θελήματος του ΄΄Ουρανίου Πατρός΄΄, για την σωτηρία των σταυρωτών Του ανά τους αιώνες, αλλά και την πανανθρώπινη σωτηρία και επαναφορά στη χαμένη πατρίδα του Παραδείσου,  για τη μεταστροφή των απολωλότων προβάτων της ποίμνης Του, για την εξάπλωση της Ευαγγελικής Αλήθειας, για την παγίωση της ειρήνης στον πλανήτη μας, για την επιβολή της αγάπης στις διαπροσωπικές σχέσεις, για την επικράτηση της δικαιοσύνης στις διανθρώπινες και διεθνείς σχέσεις, για τη βίωση της  αληθινής ελευθερίας.

Και η  δίψα αυτή του Ιησού συνεχίζεται και σήμερα. Εμείς πόσο συντελούμε στην κατάσβεσή της ; Ας το αναλογισθούμε, αλήθεια.

 

6^ο΄΄ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ΄΄ 

           

Η αγωνία του Σταυρού έφθασε στο τέλος της. Το φρικτό μαρτύριο με τους επίμονους εμπαιγμούς, τις αλλεπάλληλες ειρωνείες, τους πυκνούς χλευασμούς, τις ανήλεες μαστιγώσεις, τη μεθοδική προδοσία, την τελεία εγκατάλειψη, τους τρομερούς πόνους, την πικρόγευστη  χολή, όλα πλέον ετελείωσαν. Ο διάβολος  νικήθηκε. Η  λύτρωση  επήλθε. Η  εξαγορά του ανθρώπου από τη δουλεία της αμαρτίας σημειώθηκε. Το συμβόλαιο της ελευθερίας υπογράφτηκε. Το αίμα του Χριστού εσφράγισε την πανανθρώπινη σωτηρία.

Η συνέργειά μας, τώρα, στην ενέργεια του Θεανθρώπου, δική μας επιλογή.

 

7^ο ΄΄ΠΑΤΕΡ, ΕΙΣ  ΧΕΙΡΑΣ  ΣΟΥ  ΠΑΡΑΤΙΘΕΜΑΙ  ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ  ΜΟΥ΄΄.

 

Θριαμβευτική κραυγή. Διθύραμβος νίκης κατά της αμαρτίας. Εκούσια παράδοση του σώματος στον θάνατο, για την κυριαρχία επί του θανάτου.

Ο  Κύριος, Ζωοδότης και Χορηγός της νίκης σε κάθε πιστό ακόλουθό Του, αγωνιστή ανένδοτο στην αρένα της γήϊνης ζωής.-

                                                                                          Ελ. Α. Κλ.

Μ. ΤΡΙΤΗ, ΤΕΤΑΡΤΗ, ΠΕΜΠΤΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ , ΣΑΒΒΑΤΟ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΑΣΧΑ!!

 Μ. ΤΡΙΤΗ

Δέκα παρθένες -Μυροφόρος  πόρνη - τάλαντα.

 Τρίπτυχο  μήνυμα: Έμπρακτη αγάπη με  εγρήγορση.

Ανεπίστροφη μετάνοια σε μία ηρωϊκή έξοδο από πνευματική 

                                                                                        αδράνεια.

Τα τάλαντα της δωρεάς της Θεϊκής ευσπλαχνίας

     στην διακονία της φιλαδελφίας και έκφραση φιλοθεϊας.-

       

Μ.  ΤΕΤΑΡΤΗ

Ιερός Νιπτήρας.

Ανταύγεια αγάπης και έκφραση ταπείνωσης.

Η διακονία, ως αδιάλειπτη κίνηση είναι  σωστική.

Ας την επιδιώκομε.-

 

Μ.  ΠΕΜΠΤΗ

Μυστικό δείπνο - Προσευχή εις Γεθσημανή - Προδοσία.

 

Συμμετοχική κοινωνία ζωής στην αυτοπροσφορά του Ιησού.                                                                                                                  Προσευχητική επικοινωνία :Βίωση της ελευθερίας, σε κλίμα 

                                                                                            αγάπης. 

Προδοσία:  Αναστολή της αγαπητικής κοινωνίας και

                             ενεργοποίηση της φιλαυτίας.  Προσοχή ! ! !

  

Μ.  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Τα  φρικτά Πάθη του Κυρίου.

Αγαπητική αυτοπροσφορά, με προέκταση λυτρωτική

                                              σέ επίπεδο πανανθρώπινο.

Αντιπροσφορά μας στην εκούσια Θυσία Του

          η  συσταύρωση, η μεταμόρφωση των παθών μας

                                 και η βίωση της ασύνορης αγάπης.-

 

Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ.

Η Ταφή του Κυρίου και  η  εις  Αδήν  κάθοδος.

Με τον θάνατό Του σημειώνεται η υπέρβαση του θανάτου

                                            και διαγράφεται περιφανής νίκη.

Η αγάπη Τον οδηγεί και στον Άδη και  σηματοδοτεί    την                      καθολική απελευθέρωση του ανθρωπίνου γένους.-

 

ΚΥΡ.  ΠΑΣΧΑ

ΧΡΙΣΤΟΣ  Ανέστη! Αληθώς, Ανέστη  ο ΚΥΡΙΟΣ!

Η Ανάστασή Του παρέχει  αμετάκλητα   την δυνατότητα 

                                                     στον άνθρωπο, για Θέωση.

Ο Αναστημένος  Χριστός  προσωπικός  Λυτρωτής  μας.

Ας  μην  το  ξεχνούμε  και ας Τον  δοξολογούμε

                                                                        ακατάπαυστα.-

                              

                     

 Μ.  ΔΕΥΤΕΡΑ
Μνεία  Ιωσήφ  του παγκάλου και της ξηρανθείσης  συκής.

Αντίσταση   ανένδοτη και  διέξοδος  η  φυγή .         

Αμνησικακία  στην  αδελφική αντιζηλία.

Η ακαρπία συνεπάγεται την κατάρα.

Η ευκαρπία απολαμβάνει την ευλογία.

Με την πίστη εδραία, με την αγάπη διάπυρη,

η μεταστροφική πορεία αποβαίνει  σωστική.-

                                   Ελ. Α. Κλ.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ;

 Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ;

Δύο αφέντες με κυκλώνουν.

Επιζητούν κυριαρχία.

Στοχεύουν την ανεξαρτησία μου.

Επιδιώκουν τη δουλεία μου.

Επιθυμούν την ανελευθερία μου.

Ποιοι είναι οι επίδοξοι διαφεντευτές;

Ο Σατανάς και ο Ιησούς.

Ο πρώτος επιθυμεί τον αφανισμό μου.

Ο Χριστός ποθεί την σωτηρία μου.

Η επιλογή εκούσια δική μου.-

  Από την ποιητική ‘’ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ’’

                            Ελ. Α. Κλ.

ΚΥΡΙΑΚΗ των ΒΑΪΩΝ

 ΚΥΡΙΑΚΗ   των  ΒΑΪΩΝ

Η Θριαμβευτική είσοδος του Χριστού εις Ιεροσόλυμα.

΄΄ Ωσαννά! ΄΄ Διθύραμβος νίκης και έκφραση λατρείας.

Ας είναι και το δικό μας ΄΄ Ωσαννά! ΄΄

ισόβια  δοξολογική στάση ζωής.-

                             Ελ. Α. Κλ.

Μη φοβάσαι δεν είσαι μόνος

 ‘’Μη φοβάσαι δεν είσαι μόνος. Μόνος είναι εκείνος,
 που δεν γνωρίζει τον Θεό.
Όσο περισσότερο ό άνθρωπος προσπαθεί μόνος του,
με τις δικές του δυνάμεις να «ξεφορτώσει» τις στεναχώριες του,                      τόσο περισσότερο μπερδεύεται στα δίχτυα τους.

                                   Αγιος  Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

12.4 ΟΣΙΑ ΑΝΘΟΥΣΑ.

                                                       12.4  ΟΣΙΑ    ΑΝΘΟΥΣΑ. 

Περίλαμπρη  κόρη  του  Βασιλιά  Κωνσταντίνου  Κοπρώνυμου  η Ανθούσα, σκυβαλοποιεί  την  εφήμερη δόξα και επιζητεί την Ουράνια.

Βασιλοπούλα  γήϊνη  είναι, πριγκηποπούλα του Ουράνιου  Βασιλιά  ποθεί να γίνει. Αντιπαρέρχεται  την  «κατά φύσιν» ζωή και στοχεύει στη βίωση της «υπέρ φύσιν». Και η ισάγγελη πολιτεία  προσφέρεται, για την επίτευξη.

         Πυρπολημένη από την  αγάπη  προς τον Θεό  εγκαταλείπει τα πάντα  και πέφτει  στην  αγκαλιά  του  Θεού. Με μια καρδιά πυροδοτημένη από αγάπη σκορπίζει αφειδώλευτα τον πλούτο της στα χέρια φτωχών και πονεμένων αδελφών της.

     Ντύνεται το ταπεινό ρούχο της Μοναχής και  επιδίδεται σ' έναν αδυσώπητο αγώνα προς τη Θέωση.

        Με την αδιάλειπτη προσευχή και την αδιάκριτη υπακοή αποκτά την ταπείνωση. Με προθυμία και υπομονή γίνεται διακόνισσα της αγάπης στον επίγειο Παράδεισο.

 Στα 52 της χρόνια είναι έτοιμη και αναχωρεί για τον Ουράνιο Παράδεισο.-

                                                                 Ελ. Α. Κλ.

Να θυμάσαι πάντοτε, ότι το σήμερα είναι δικό σου,...

 ΄΄Να θυμάσαι πάντοτε,
ότι το σήμερα είναι δικό σου,
το αύριο είναι στο χέρι του Θεού.
Και Εκείνος,που σου έδωσε το πρωί,
δεν σου υπόσχεται και το βράδυ.’’

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Αγιορείτης     

11.4 ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΥΠΑΣ Επίσκοπος Περγάμου.

                                  11.4  ΑΓΙΟΣ  ΑΝΤΥΠΑΣ  Επίσκοπος  Περγάμου.

          Ο  Επίσκοπος, ζωντανή  μαρτυρία Χριστού  πάνω  στην γη, βρίσκεται «εις τύπον και τόπον Χριστού.» Είναι ο φύλακας της Ορθόδοξης Παράδοσης, ο κήρυκας τηςΟρθόδοξηςΑλήθειας.

          Και  ο  Αντύπας, Επίσκοπος Περγάμου, επιλογή των Αγίων Αποστόλων, είναι υποδειγματικός. Μαχητής   ανένδοτος, θεματοφύλακας  άγρυπνος  στο  σημαντικότερο ειδωλολατρικό κέντρο, δίνει προσευχητικές μάχες με τις δυνάμεις του σκότους. Η παρουσία του ανησυχεί τους άρχοντες και οι αγώνες του τους προβληματίζουν.

Η σύλληψη είναι  άμεση. Η ομολογία  είναι  παρρησιακή. Το μαρτύριο επέρχεται  ανήλεο. Μέσα  στο  πυρακτωμένο χάλκινο βόδι ο γέροντας Θεοχαρίτωτος Επίσκοπος δοξολογεί τον Θεό και εύχεται πρακλητικά, για  όσους τιμούν την μνήμη του.

          Ο Κύριος εισακούει και παραλαμβάνει την ψυχή του γνήσιου Μάρτυρα στα Ουράνια Σκηνώματα.-

Ελ. Α. Κλ.

‘’Πώς θα μπορέσω να αγαπήσω τον Χριστό;

 ‘’Πώς θα μπορέσω να αγαπήσω τον Χριστό;
 Πρώτα από όλα, πρέπει να προσπαθήσεις
ν’  αγαπήσεις το πλησίον σου
και από τον πλησίον η αγάπη σου
θα μεταβεί προς τον Χριστό.’’

Στάρετς Νεκτάριος της ‘Οπτινα

9.4 ΑΓΙΟΣ ΕΥΨΥΧΙΟΣ

                                                       9.4 ΑΓΙΟΣ  ΕΥΨΥΧΙΟΣ 

  Τα  πρωτεία  της αγάπης στον Θεό προσφέρει  ο   Ευψύχιος, παρά  στην σύζυγό  του. Η  πίστη  του θερμουργός. Ο ζήλος του  φλογερός.

 Αγρυπνεί   στο   κάστρο  της  ψυχής του, αλλά παρακολουθεί και την κίνηση των απίστων. Η  ανοχή του  εξαντλείται. Ορμητικός  καθώς  είναι  καιροφυλακτεί και ισοπεδώνει ειδωλολατρικό ναό.

Η πράξη  κολάσιμη. Το  μίσος  εμφανές. Η σύλληψη άμεση. Οι συνεργάτες του  βασανίζονται  σκληρά.

Ο πρωτεργάτης  Ευψύχιος  αποκεφαλίζεται  και κερδίζει του μαρτυρίου τον άφθαρτο στέφανο.-

Ελ. Α. Κλ.

 

Ο μεγάλος εχθρός της αγάπης είναι η κατάκριση.

 ‘’Ο μεγάλος εχθρός της αγάπης είναι η κατάκριση.
Μόλις σου έρθει λογισμός να κρίνεις κάποιον
να στραφείς αμέσως προς τον Κύριο με νήψη :
<<Ναι, Κύριε Βασιλεύ. Δώρησαί  μοι  
του οράν τα εμά πταίσματα
και μη κατακρίνειν τον αδελφό μου.>>

    Στάρετς  Νεκτάριος  της  Όπτινα

 

8.4 ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο ναύκληρος.

                                                   8.4  ΑΓΙΟΣ   ΙΩΑΝΝΗΣ  ο  ναύκληρος.

Στον  Χορό  των  Νεομαρτύρων  συγκαταλέγεται ο  Ιωάννης. Οι Τούρκοι με την συνέργεια διαβολικών  μέσων τον μαγεύουν, τον παραφρονούν και τον αλλαξοπιστούν.

Η Θεία  Χάρη  καλύπτεται, αλλά δεν εξαλείφεται. Συνέρχεται, αντιλαμβάνεται την πλάνη και  αποσκιρτά.

Οι  Αγαρηνοί  παροργίζονται, τον κτυπούν βάναυσα, τον  κατηγορούν  ανεπαίσχυντα, τον φυλακίζουν ανελέητα.        

Ο Μάρτυρας του Χριστού με εδραία την πίστη, με  ακμαίο το φρόνημα υπομένει και διακηρύσσει την ακλόνητη πίστη του στον Χριστό.

Οι πύρινες φλόγες κατακαίουν το σώμα του, για να του προσφέρουν απυρίκαυστη την φλόγα του Παραδείσου.-

Ελ. Α. Κλ.

 

 

ΚΥΡ. Ε΄, ΝΗΣΤΕΙΩΝ. ( Μαρκ. ι΄, 32 - 45 ) ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ.

                    ΚΥΡ.  Ε΄, ΝΗΣΤΕΙΩΝ. ( Μαρκ.  ι΄, 32 -  45 ) ΤΟ  ΠΟΤΗΡΙΟΝ.

  «Το  ποτήριον ο εγώ πίνω πίεσθε»( Μαρκ. ι΄, 39 ).

      «Το ποτήριον». Ο Σταυρός  και το Πάθος του Χριστού. Η αυτοθυσία επέφερε την σωτηρία. Ο Σταυρός σηματοδότησε την λύτρωση. Η εκούσια και άφωνη Σταυρική Θυσία εξασφάλισε την θεραπεία της πεπτωκυίας ανθρώπινης φύσεως.

          «Το ποτήριον». Ο δίαυλος προς την αιώνια δόξα. Η εμπειρική πρόταση του Χριστού απευθύνεται προς κάθε ακόλουθό Του, προσωπικά, αλλά και στην Εκκλησία καθολικά.

     Η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού είναι Εσταυρωμένη, αλλά και Αναστημένη.

Η Ορθοδοξία βιώνει το «ποτήριον» του Χριστού, ζει σταυρικά, κινείται κενωτικά, δρα αγαπητικά, αγωνίζεται μεταμορφωτικά.

          Η Ορθόδοξη Εκκλησία επιδιώκει το μαρτύριο και αποδιώκει την δόξα.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται την σταύρωση και δεν προσφέρει σταύρωση, οπότε διατηρεί συνεχή την κοινωνία με τον Χριστό και γεύεται καθημερινά το «ποτήριον»του Χριστού.

   «Το ποτήριον ο εγώ πίνω, πίεσθε.» Η βίωση του Σταυρού κριτήριο γνησιότητας της ορθόδοξης ταυτότητας του Χριστιανού.

          Η μαρτυρική βιοτή σφραγίδα ορθόδοξης πιστότητας.

         «Ποτήριον» οι θλίψεις, οι δοκιμασίες, οι αντίξοες κατα-στάσεις.

«Ποτήριον» ο ανένδοτος αγώνας, για μεταμόρφωση και απαλλαγή από την δουλεία των παθών.

«Ποτήριον», Σταυρός η αποδοχή των ατιμιών και η περιφρόνηση των επαίνων.

«Ποτήριον» η αναντίδραστη στάση στην αδικία, αλλά και στην εξύμνηση.

          «Ποτήριον», Σταυρός και η έκφραση αγάπης προς τους άλλους, εφ’ όσον η αγάπη συνεπάγεται την αυθυπέρβαση του «εγώ», την κένωση.

          Ο Αθλητής Χριστιανός παραμένει σταυρωμένος στο ξύλο της αγάπης, αλλά ταυτόχρονα αληθινά ελεύθερος και δυνατός, μάρτυρας, αλλά Θριαμβευτής.

    «Το ποτήριον» του Χριστού προϋπόθεση, αλλά και εχέγγυο της συμμετοχικότητας στην απόλαυση της αιώνιας πανευφροσύνης.-

Από το βιβλίο ‘’ΖΩΗΦΟΡΑ  ΡΗΜΑΤΑ’’ Ελ. Α. Κλ.

 

 

 

Κάθε αθέλητη θλίψη να σου γίνεται αφορμή...

 

‘’Κάθε αθέλητη θλίψη να σου γίνεται αφορμή

 να θυμάσαι τον Θεό, και ποτέ δεν θα σου λείψει

αφορμή προς μετάνοια.’’

                                 ΑΒΒΑΣ   ΜΑΡΚΟΣ

6.4 ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΟΣ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

                   6.4  ΑΓΙΟΣ   ΕΥΤΥΧΙΟΣ  Πατριάρχης  Κωνσταντινουπόλεως.

Γόνος  λευιτικής οικογένειας ο Ευτύχιος   δέχεται  την  πίστη ανόθευτη. Εντρυφά στην Αγία Γραφή και γνωρίζει  τον Κύριο και το θέλημά Του και πυρακτώνεται η καρδιά του.

Πόθος  του  διακαής  η  καθολική  αφιέρωσή του σ' Εκείνον. Εισέρχεται στην ισάγγελη  πολιτεία και διακρίνεται για το αγωνιστικό του  φρόνημα. Από την εμπάθεια  προχωρεί  ακάθεκτα  προς την απάθεια. Η Θεία  Χάρη τον επισκιάζει και χειροτονείται Διάκονος και Πρεσβύτερος.

       Κι  εκεί  βαδίζει  άξια  της κλήσης. Σαν αντιπρόσωπος  του  Μητροπολίτη σε Σύνοδο  προασπίζει  την  Ορθοδοξία. Ορθοτομεί  την Αλήθεια  και  καταξιώνεται. Σύντομα επιλέγεται Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και δίνει ηρωϊκές μάχες.

    Εξορίζεται, για  12 χρόνια, αλλά η αλήθεια διαλάμπει και επανέρχεται  στον θρόνο, για  να  μεταβεί  ειρηνικά στην Αιωνιότητα, στην Χορεία των Αγίων.-

                                                           Ελ. Α. Κλ.

 

 

Χαίρε πρωτοπλάστων κλέος, ...

« Χ Α Ι Ρ Ε ! »

 

Χαίρε  πρωτοπλάστων  κλέος,  σέμνωμα

και ευκληρία,

Χαίρε   προπατόρων   πόθος   και  χαρά

η αιωνία.

 

Χαίρε Αβραάμ η δόξα,η Θεού επαγγελία,

                              Χαίρε  των  εθνών απάντων Θεία Κόρη,

ευλογία.

 

Χαίρε Ιακώβ η κλίμαξ, και  σκηνή

ηγλαϊσμένη,

Χαίρε   Ααρών  η   ράβδος,  χαίρε   πύλη

κεκλεισμένη.

 

Χαίρε    ράβδος    η   του   μάννα,   Κόρη

Κεχαριτωμένη,

Χαίρε  θρόνε    του    Κυρίου,    άσπιλε

ηγιασμένη.

 

Χαίρε  Άχραντε   Παρθένε,    τω  Θεώ

συντηρουμένη,

Χαίρε φέγγους   του   αδύτου Μήτηρ

η  δεδοξασμένη.

 

Χαίρε   όρος  βάτε,  χαίρε   τράπεζα αγία,

Χαίρε  Κεχαριτωμένη,    Δέσποινά  μου,

Παναγία.

 

Χαίρε  Μοναζόντων   κλέος, και Οσίων

η  λαμπρότης,

Χαίρε  τείχος   των    παρθένων,  έρεισμα

και  ωραιότης.

 

Χαίρε  των  ποντοπορούντων  ασφαλής

καθοδηγία,

Χαίρε πολεμουμένων  ειρήνη,Παναγία

 

Χαίρε   των   πενθούντων    μόνη ισχυρά

παραμυθία,

Χαίρε  κλονιζομένων  έρεισμα και

σωτηρία.

 

Χαίρε  μόνη  των  εστώτων ασφαλής

ορθοστασία.

Χαίρε  των  οδοιπορούντων   η  οδός  εν

ασφαλεία.

 

Χαίρε  των  χειμαζομένων, Θεοτόκε, 

η  γαλήνη,

Χαίρε, Κόρη, τεθλιμμένων  η  χαρά  και

ευφροσύνη.-

 

( Αγίου  Νεκταρίου )

 

 

Ο πράος τηρεί τις εντολές...

 ''Ο πράος τηρεί τις εντολές και 
όποιος  τηρεί τις εντολές καθαρίζεται
και όποιος καθαρίστηκε,φωτίζεται 
και εκείνος, που φωτίζεται, αξιώνεται 
να ενωθεί με τον ουράνιο Νυμφίο, τον Θεό Λόγο, 
στον Νυμφώνα των Μυστηρίων.''

ΟΣΙΟΣ  ΜΑΞΙΜΟΣ  Ομολογητής

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ Αρ. Φ. 126 ΜΑΡΤ. - ΑΠΡ. 2025

                                               ΟΡΘΟΔΟΞΗ   ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ 

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ   ΕΚΔΟΣΗ   ΑΡ.Φ.126 ΜΑΡΤ. – ΑΠΡ.  2025/  Διανέμεται  δωρεάν.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.Γράφει και επιμελείται(Δυνάμει Θεού)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΑ.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κος 

ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200

 e-mail:  eklidoniari@gmail. com    καί  elkl2015@hotmail.com                                    

Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari                              

          ΚΥΡ. Ε , ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Μαρκ. ι , 32 – 45) Το  ΠΟΤΗΡΙΟΝ

«Tό  ποτήριον ο εγώ πίνω πίεσθε»( Μαρκ.ι΄,39 ).«Το ποτήριον».Ο Σταυρός  και το Πάθος του Χριστού.

Η αυτοθυσία επέφερε την σωτηρία. Ο Σταυρός σηματοδότησε την λύτρωση. Η εκούσια και άφωνη Σταυρική Θυσία εξασφάλισε την θεραπεία της πεπτωκυίας ανθρώπινης φύσεως.

 «Το ποτήριον». Ο δίαυλος προς την αιώνια δόξα. Η εμπειρική πρόταση του Χριστού απευθύνεται προς κάθε ακόλουθό Του, προσωπικά, αλλά και στην Εκκλησία καθολικά. Η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού, είναι Εσταυρωμένη, αλλά και Αναστημένη. Η Ορθοδοξία βιώνει το «ποτήριον» του Χριστού, ζει σταυρικά, κινείται κενωτικά, δρα αγαπητικά, αγωνίζεται μεταμορφωτικά. Η Ορθόδοξη Εκκλησία επιδιώκει το μαρτύριο και αποδιώκει την δόξα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται την σταύρωση και δεν προσφέρει σταύρωση, οπότε διατηρεί συνεχή την κοινωνία με τον Χριστό και γεύεται καθημερινά το «ποτήριον»του Χριστού. «Το ποτήριον ο εγώ πίνω, πίεσθε.»Η βίωση του Σταυρού κριτήριο γνησιότητας της ορθόδοξης ταυτότητας του Χριστιανού. Η μαρτυρική βιοτή σφραγίδα ορθόδοξης πιστότητας. «Ποτήριον»οι θλίψεις, οι δοκιμασίες, οι αντίξοες καταστάσεις. «Ποτή-ριον» ο ανένδοτος αγώνας, για μεταμόρφωση και απαλλαγή από την δουλεία των παθών. «Ποτήριον», Σταυρός η αποδοχή των ατιμιών και η περιφρόνηση των επαίνων. «Ποτήριον» η  αναντίδραστη στάση στην αδικία, αλλά και στην εξύμνηση. «Ποτήριον»,Σταυρός και η έκφραση αγάπης προς τους άλλους, εφ’ όσον η αγάπη συνεπάγεται την αυθυπέρβαση του «εγώ», την κένωση. Ο Αθλητής Χριστιανός παραμένει σταυρωμένος στο ξύλο της αγάπης, αλλά ταυτόχρονα αληθινά ελεύ-θερος και δυνατός,μάρτυρας, αλλά Θριαμβευτής.

«Το ποτήριον» του Χριστού προϋπόθεση, αλλά και εχέγγυο της συμμετοχικότητας στην απόλαυση της αιώνιας πανευφροσύνης.-                                             

                       ΠΟΡΤΡΕΤΑ  ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ   ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ

5/3    ΑΓΙΟΣ   ΚΟΝΩΝΑΣ.   -Ἕνας  ζηλωτής Χριστιανός -

    «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου και εξ όλης της ισχύος σου» (Μαρκ. ιβ΄30). Η αγάπη στον Θεό κατέχει δεσπόζουσα θέση στην καρδιά του Χριστιανού. Είναι η κινητήρια δύναμη, ο μοχλός κάθε εκδήλωσης. Για την αγάπη στον Χριστό έχουμε εκατόμβες Μαρτύρων. Αναρίθμητες ψυχές μένουν για πάντα πιστοί Φίλοι, κοινωνοί της αγάπης Του, δέκτες της Χάριτός Του, μέτοχοι της Βασιλείας Του.

    Μια τέτοια μορφή είναι και ο Άγιος Κόνωνας, που τιμάμε στις 5 Μαρτίου. Ζει στους αποστολικούς χρόνους και κατάγεται από το χωριό Βυδανή. Πατέρας του ο Νέστορας και μητέρα του η Νάδα. Τον παντρεύουν με την Άννα. Ο Κόνωνας όμως διδάσκεται θαυματουργικά από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ για τον Χριστό, βαπτίζεται και κοινωνεί. Από τότε γίνεται αφοσιωμένος λάτρης του Θεού. Συντο-νίζει τις ενέργειές του με το θέλημά Του και αγωνίζεται, για την εξάπλωση του Ονόματος του Ιησού. Στόχος του πρωταρχικός το άμεσο οικογενειακό του περιβάλλον. Κατηχεί τη γυναίκα του Άννα, εξαίρει την παρθενία και την πείθει να ζήσουν αδελφικά. Η Άννα βαπτίζεται, συμφρονεί, συμπαρθενεύει και συμπορεύονται. Στους γονείς του διδάσκει την λυτρωτική θυσία του Χριστού, τάσσονται στην στρατιά των πιστών και βαπτίζονται. Ο Νέστορας συλλαμβάνεται, ομολογεί την πίστη του και απέρχεται  μαρτυρικά, αλλά σωστικά.

  Ο Κόνωνας συνεχίζει την ιεραποστολική του δραστηριότητα. Οι ειδωλολάτρες τον προκαλούν ν' αναμετρήσουν τον Θεό του με τους θεούς τους. Γι’ αυτό και ορίζουν ένα άθλημα δρόμου με τέρμα μια σπηλιά. Οι ειδωλολάτρες έφιπποι ξεκινούν, ενώ ο Κόνωνας διανύει τον δρόμο πεζός. Ο Κόνωνας φθάνει στην σπηλιά και επιστρέφοντας τους συναντάει να καταφθάνουν ασθμαίνοντες. Οι Έλληνες θαυμάζουν το γεγονός.Οι ειδωλολάτρες παραμένουν αμετάπειστοι.

            Επιζητούν νέα απόδειξη του αληθινού Θεού: Να ομολογήσει το είδωλο του δαίμονα ποιός Θεός είναι μεγαλύτερος. Και  το θαύμα γίνεται. Με την προσταγή του Αγίου το δαιμόνιο πλησιάζει στα πόδια του και αναφωνεί: «Ένας Θεός είναι, ο Χριστός, που κηρύσσεται από σένα».  Οι Έλληνες  πιστεύουν  πάραυτα. Ο Άγιος Κόνωνας χαριτώνεται, ενδυναμώνεται και διατάζει τα δαιμόνια να εισέλθουν ποικιλότροπα. Μερικά σφραγίζει σε πήλινα αγγεία και κρύβει στα θεμέλια του σπιτιού του. Ο Άγιος συνεχίζει άοκνα την διάδοση του λόγου του Θεού. Συλλαμβάνεται στην Ισαύρια από τον ηγεμόνα Μάγνο και ομολογεί παρρησιακά. Τον κτυπούν βάναυσα και τον δένουν. Ο λαός πληροφορείται το μαρτύριο και σπεύδει σύσσωμος εκεί. Ο ηγεμόνας μπροστά στην γενική έντονη διαμαρτυρία φεύγει. Οι Χριστιανοί λύνουν τον Άγιο και τον μεταφέρουν στο σπίτι του. Ζει δυό χρόνια οσιακά και απέρχεται στα Ουράνια Σκηνώματα. Οι Χριστιανοί αποφασίζουν να κάμουν εκκλησία το σπίτι του. Ενώ σκάβουν βρίσκουν τα πήλινα αγγεία. Στο άνοιγμα ενός αγγείου εξέρχονται δαιμόνια σαν φωτιά και καταστρέφουν τα πάντα. Ο τόπος ελευθερώνεται με τις πρεσβείες του  Αγίου και τις προσευχές των Χριστιανών, για να είναι «Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού».-                                                                                

                                         ΝΥΞΕΙΣ

«Ηαγάπη ου χαίρει επί τη αδικία,συγχαίρει δε τη αληθεία» (ΑΚορ.ιγ6 )                      

        Ο άνθρωπος προορισμένος, για μια ανοδική πορεία από την γη προς τον Ουρανό. Οι παρεκκλίσεις και αποκλίσεις σημειώνονται. Ο εγωκεντρισμός πρωτοστατεί κατευθυντικά. Ο ατομισμός επικρατεί κυριαρχικά και εκδηλώνεται αδικητικά. Το μίσος υποκαθιστά την αγάπη και δρα καταλυτικά. Η αδικία επιτελείται φανερά και επικροτείται εμφαντικά. Η αλήθεια διαστρέφεται καθολικά και δολοφονείται κυριολεκτικά. Η αγάπη απουσιάζει αληθινά. Η παρουσία της δια-κρίνεται εποικοδομητικά. Στην ετεραδικία συμπαθεί. Στην αυταδικία υπομένει. Για την επικράτηση της αλήθειας αγωνίζεται και στην επίτευξή της χαίρεται. Την δικαιοσύνη επιδιώκει. Την αδικία καταδιώκει. Το ψεύδος αποδιώκει. Την αλήθεια υποστηρίζει.

Η αγάπη  ταυτοποιεί  το «εγώ» με το «εσύ» και εκφράζεται ωφελιμιστικά  και  σωστικά.-                                

           ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ            

v Καταγωγή   μου ο  Ουρανός.

           Προορισμός   μου ο  Ουρανός

          κι εγώ  προσκολλώμαι   στη  γη.-

v Η αγάπη   θερμομετρείται 

με την  ανεκτική   αντίδραση.-

v Ορθοφρονώ, όταν  Θεοφρονώ.   Αναμφίβολα.-

v Η  υπόθεση  της  σωτηρίας  συνάρτηση  

            Θεϊκής  Χάριτος  και ανθρώπινης προαίρεσης.

            Το γνωρίζω;     

Από την ποιητική Συλλογή   ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ   Ελ. Α. Κλ.

                                             ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!

Λέξη  θελκτική.

Την  προφέρεις  και  σε  ηλεκτρίζει.

Την  βιώνεις  και  σε  υποδουλώνει.

Προσκολλάσαι  και  δεσμεύεσαι.

Την  καταχράσαι  και  ασυδοτείς.

Η  αληθινή  ελευθερία                                   είναι  κοντά  στον  Χριστό.                                                          Δούλος Χριστού, αλλά  απελεύθερος.

Η  απαλλαγή  από  τα  πάθη

εξασφαλίζει  την  ελευθερία.

Είναι  η  ελευθερία  η  επίζηλη.

                                                                                    Ας  αγωνισθούμε 

                                                                                να  την  αποκτήσουμε.-

                                

ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ  ΡΗΣΕΙΣ

ü  Είπε  ο  αββάς  Αρσένιος: «Πολλές  φορές  μετάνιωσα  γιατί  μίλησα, ενώ ποτέ (δεν μετάνιωσα) γιατί σιώπησα».-

ü Ρωτήθηκε ο αββάς Αμμωνάς τι είναι η «στενή και τεθλιμμένη οδός». Και  αποκρίθηκε: «Η στενή και τεθλιμμένη οδός είναι να πολεμάει ο άνθρωπος τους λογισμούς του και να κόβει τα δικά του θελήματα από αγάπη για τον Θεό. Και αυτό σημαίνει το ρητό: Εγκαταλείψαμε εμείς τα πάντα και σε ακολουθήσαμε».-

ü  Είπε ο αββάς Αλώνιος: «Εάν δεν γκρέμιζα το παν, δεν θα μπορούσα  να οικοδομήσω τον εαυτό μου».-

ü  Είπε  ο  αββάς  Σαρματάς: «Προτιμώ  άνθρωπο,  που  αμάρτησε, εάν  κατάλαβε,  ότι αμάρτησε και μετανοεί, παρά άνθρωπο, που δεν αμάρτησε και έχει τον εαυτό του για ενάρετο».-

ü  Είπε ο αββάς Ησαΐας: «Η συνειδητή παράδοση του εαυτού μας στον Θεό, και η υπακοή στις εντολές Του με ταπείνωση, φέρνουν την αγάπη και η αγάπη φέρνει την απάθεια».-

ü  Είπε ο αββάς Ιάκωβος, ότι  όταν  επαινείται  κανείς, πρέπει να σκέφτεται  τις αμαρτίες του και να αισθάνεται, ότι δεν αξίζει γι' αυτά, που λέγονται».-