«Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δως. Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης, χάρισαί μοι τω σω δούλω. Ναι, Κύριε βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».
«ΚΥΡΙΕ και ΔΕΣΠΟΤΑ της ζωής μου...»
Ο
Θεός, Πλάστης του ανθρώπου «κατ’ εικόνα» του Λόγου και Χορηγός
της πνοής του, της ζωής.
Ο
Θεός, Κύριος και Δεσπότης και Κυρίαρχος
της ζωής. Μιας ζωής γήϊνης, αλλά και αιώνιας.
Συνεργός στο προσωπικό έργο της σωτηρίας μας, γι΄ αυτό και απόλυτος διαφεντευτής της ζωής μας ποθεί
να είναι.-
