Η εκζήτησις του θελήματος του Θεού...

 

‘’Η εκζήτησις του θελήματος του Θεού
είναι το σπουδαιότερον έργον της ζωής ημών,
διότι «οδεύοντες την οδόν» του θελήματος του Θεού
γινόμεθα  μέτοχοι  της  αιωνίου  θείας  ζωής.’’
 

ΟΣΙΟΣ  ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ  ΑΘΩΝΙΤΗΣ

 

30.10 ΑΓΙΟΙ ΖΗΝΟΒΙΟΣ και ΖΗΝΟΒΙΑ.

                                      30.10  ΑΓΙΟΙ : ΖΗΝΟΒΙΟΣ  και  ΖΗΝΟΒΙΑ.

 

          Ζηνόβιος και Ζηνοβία ! Γόνοι των Αιγών της Κιλικίας, αυτάδελφοι, ομόφρονες κάτοχοι, αλλά αληθινοί διαχειριστές μεγάλης περιουσίας.
          Ο Ζηνόβιος  γιατρός  ανάργυρος και συγχρόνως αρωγός ηθικός και  υλικός των αδελφών Χριστιανών, διδάσκει με τον λόγο και το παράδειγμα.
            Η δράση  του γνωστοποιείται.Ο έπαρχος Λυσίας διατάζει τη σύλληψη του Ζηνοβίου. Παρρησιακά  ομολογεί  και  φρικτά μαρτυρεί.
          Η Ζηνοβία παρεμβαίνει αυτόκλητα και ελέγχει την ανανδρία του ηγεμόνα Λυσία.
          Ο  αποκεφαλισμός   και   των  δύο αδελφών  είναι το επισφράγισμα της γήινης ζωής και η απαρχή της ουράνιας , αιώνιας ζωής.- 

Ελ. Α. Κλ.

 

 

Tα δέντρα είναι...

 

‘’Tα δέντρα είναι
κάθετες προσευχές
προς τον ουρανό.’’

Άγιος Aμφιλόχιος Μακρής

 

29.10 ΟΣΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, η Ρωμαία.

                                           29.10  ΟΣΙΑ   ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ,   η Ρωμαία.

                 Γόνος της Ρώμης ευκλεής  η Αναστασία,  πιστή    δούλη   Κυρίου. Με την εκδημία των  γονέων  της  διαμοιράζει  την  περιουσία  της  και εισέρχεται  στήν  Μοναχική  ισάγγελη  αρένα.
         Την διωκτική  μανία  του  ηγεμόνα Πρόβου δεν  διαφεύγει  η Αναστασία. Την συλλαμβάνει  και την προσκαλεί για προδοσία Χριστού με την πρόκληση της νεανικής ομορφιάς της.
          Η  γενναία  όμως  Νύμφη  Χριστού παραμένει  ανένδοτη και διακηρύσσει την πίστη  της.
    Ο ηγεμόνας εξαγριώνεται, την βασανίζει  βάναυσα και την αποκεφαλίζει.
                    Τροπαιοφόρος  εισέρχεται  στον Ουράνιο  Νυμφώνα.-

Ελ. Α. Κλ.

‘Οποιος φυτεύει δέντρο...

 

''‘Οποιος φυτεύει δέντρο
φυτεύει  ελπίδα,
φυτεύει ειρήνη,
φυτεύει αγάπη
και έχει 
τις ευλογίες του Θεού.’’

 

Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής

28.10 ΑΓΙΟΙ : ΤΕΡΕΝΤΙΟΣ και ΝΕΟΝΙΛΛΗ.

                               28.10 ΑΓΙΟΙ : ΤΕΡΕΝΤΙΟΣ   και   ΝΕΟΝΙΛΛΗ.

 

          Τερέντιος   και  Νεονίλλη ! Ομόζυγοι και  ομόψυχοι, ομόφρονες και  ομόδοξοι. Μία ευλογημένη οικογένεια με  πέντε γυιούς  και δύο θυγατέρες. Μία «κατ'οίκον εκκλησία» η οικογένειά τους.
         Ο διωγμός απλώνεται.  Το δίλημμα της  φυγής για  ασφάλεια των παιδιών ή της  καρτερικής  άθλησης  διαφαίνεται. Η τελεσίδικη  όμως  απάντηση  δίδεται από τα παιδιά. Θα παραμείνουν εδραίοι και θα μαρτυρήσουν  για  τον   Χριστό. Η  φυγή βλάπτει την Εκκλησία. Το μαρτύριο εμψυχώνει τους πιστούς.
               ΄Ολοι, ομοθυμαδόν, δίνουν  την  μαρτυρία  Χριστού, την  προσφορά      της ζωής τους. Μία ανθοδέσμη εύοσμη Μαρτύρων.-

                                      Ελ. Α. Κλ.

 

 

Ο εχθρός μας φθονεί, όταν μας βλέπη...

 

«Ο εχθρός μας φθονεί, όταν μας βλέπη
να έχουμε μεταξύ μας επικοινωνία
με ειλικρίνεια και αγάπη εν Χριστώ.
Και προσπαθεί να σπείρη έχθρα και διχόνοια,
επειδή μισεί το καλό...
Η καλή μας πράξη να φανερώνουμε
τους λογισμούς μας ο ένας στον άλλο,
θα διαλύση την κακία του».

Στάρετς  Βαρσανούφιος.

24.10 ΑΓΙΟΣ ΑΡΕΘΑΣ

24.10  ΑΓΙΟΣ  ΑΡΕΘΑΣ

 

     ‘Αρχοντας της Νέγρας της Αιθιοπίας ο Αρέθας. Διακρίνεται για  την  αγαθή   προαίρεση,  την  ευσέβεια, την  φιλανθρωπία.
          Γνωρίζει  τον  Χριστό και κηρύττει φλογερά.
Το επιτελείο του αυξάνεται και η δράση τους μεγιστοποιείται. Ενισχύουν, κατευθύνουν και  μεταστρέφουν.
          Οι ειδωλολάτρες ανησυχούν. Τους συλλαμβάνουν  και  τους βασανίζουν. 
Ο Αρέθας, αν και γέροντας προτυπεί. Η στάση του εξαγριώνει και τους αποκεφαλίζουν όλους.
          Αρέθας και η  συνοδεία  του στον Παράδεισο, ΄Αγιοι Μάρτυρες.-

                                          Ελ. Α. Κλ.

 

 

Να θυμάσαι πάντοτε,...

 

''Να θυμάσαι πάντοτε,
ότι το σήμερα είναι δικό σου,
το Αύριο είναι στο χέρι του Θεού και
εκείνος ,που σου έδωσε το πρωί,
δεν σου υπόσχεται και το βράδυ .’’

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

23.10 ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ, ο Αδελφόθεος.

                                    23.10  ΑΓΙΟΣ    ΙΑΚΩΒΟΣ, ο Αδελφόθεος

   Ιάκωβος  ο Αδελφόθεος ! Αδελφός  του Κυρίου  από  άλλη γυναίκα. Είναι και ο πρώτος Επίσκοπος Ιεροσολύμων.
           Εκείνος, που  διαποίμανε  δίκαια, στοργικά, δυναμικά, την Εκκλησία του Χριστού.
         Είναι ο συγγραφέας της πρώτης Θείας Λειτουργίας και  της  Καθολικής  Επιστολής της Καινής Διαθήκης.
    Η κηρυκτική του δράση εξαγριώνει τους Ιουδαίους.Τον συλλαμβάνουν, τον ρίχνουν  από  το  πτερύγιο  του Ναού, τον κτυπούν και τον σκοτώνουν.
         Η  ζωή  του διδάσκει.
         Ο λόγος του ενισχύει  και  κατευθύνει. 
        Είναι  ο   ΄Αγιος  Ιάκωβος .-

                                                                   Ελ. Α. Κλ.

 

 

ΚΥΡ.  ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ.(Λουκ. η΄, 26 – 39)
Η ΔΥΝΑΜΗ του ΟΝΟΜΑΤΟΣ   του ΙΗΣΟΥ . 

        <<Ιδών   δε  τον  Ιησούν  και ανακράξας προσέπεσεν αυτώ και φωνή μεγάλη είπε: τι εμοί και σοι, Ιησού, Υιέ του Θεού του Υψίστου ;>> ( Λουκ. η΄, 28).
         Ο δαιμονισμένος των Γαδαρηνών βιώνει την άτεγκτη κατοχή πολλών δαιμονίων.
          Ο Διάβολος πλασμένος πρόσωπο, αρχικά ως άγγελος και μετά με την αποκοινωνικοποίησή του με τον Θεό, σκοτεινό πνεύμα, έχει αυτεξούσιο, δηλαδή ελευθερία κινήσεων απαραβίαστη.
   Τοιουτοτρόπως εργάζεται πυρετωδώς κατά των ανθρώπων και παρεμβαίνει κυριαρχικά σ’ αυτούς. 
         Η αγάπη του Θεού περιορίζει την δράση του. Η παντοδυναμία του Θεού αναχαιτίζει  το  καταστρεπτικό του έργο.
      Και τότε, που παραχωρείται η είσοδός του στον άνθρωπο και ο άνθρωπος εκφράζεται αντικοινωνικά, βιώνοντας την ανελευθερία.
   Υπάρχει περιθώριο αναστολής του κακού και ανατροπής της οικτρής κατάστασης του ανθρώπου.
      Η δύναμη του Ονόματος του Ιησού είναι   καταλυτική.  Το    Όνομα  Ιησούς, το υπέρ παν Όνομα, έχει σωστική δύναμη.
       Η επίκληση του Ονόματός Του πληροποιεί  υπαρξιακά τον άνθρωπο.
       Το Όνομα του Ιησού,«Σωτήρ» δηλοποιεί την σωστική ενέργεια του Θεού.
     Η ενέργεια του Διαβόλου, που εκφράζεται διά των εμπαθών λογισμών, των ζοφωδών επιθυμιών, των πολλαπλών παθών και πολλάκις διά της καθολικής κατάληψης του ανθρώπου, απενεργοποιείται με την ένθερμη χρήση του Ονόματος του Ιησού.
    Η ομολογία του Ιησού, ως Υιού του Θεού, από τον δαιμονισμένο των Γαδαρηνών, επέφερε την απολύτρωσή του, την αποδέσμευσή του από την διαβολική κυριαρχική αιχμαλωσία και του χάρισε την ελευθερία των τέκνων του Θεού.
      Η «ευχή του Ιησού», «Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με,  τον αμαρτωλό», είναι ομολογία πίστεως, παραδοχή της αμαρτωλότητας, ικεσία ελέους και προσφέρει Αγιοπνευματικό φωτισμό, κάθαρση καρδιάς, έξωση δαιμόνων, κατασκήνωση Χριστού, άφεση αμαρτιών.
         Αυτή την «ευχή» ας προφέρουμε αδιάλειπτα.-

Από το βιβλίο ΖΩΗΦΟΡΑ  ΡΗΜΑΤΑ  Ελ. Α. Κλ.

 

Για να διατηρήσεις την ψυχική ειρήνη...

 

''Για να διατηρήσεις την ψυχική ειρήνη
πρέπει να διώχνεις από κοντά σου την αθυμία ,
να προσπαθείς να έχεις το πνεύμα της Χαράς,
να αποφεύγεις την κατάκριση των άλλων
και να συγκαταβαίνεις
στις αδυναμίες του αδερφού σου.’’ 

Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ

 

   22.10  ΑΓΙΟΙ  : ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ,  ΑΝΝΑ,
ΕΛΙΣΑΒΕΤ,  ΘΕΟΔΟΤΗ,ΓΛΥΚΕΡΙΑ.

     Αλέξανδρος!Ο άριστος Επίσκοπος.Ο στοργικός Ποιμένας.Ο φιλάνθρωπος Πατέρας.Ο ζηλωτής κήρυκας της Ευαγγελικής Αλήθειας.
     Η δράση του προκαλεί τη σύλληψή  του. Η ομολογία του παρρησιακή. Η υπομονή του θαυμαστή. Τα μαρτύρια ανείπωτα.
     Ο  Ηράκλειος  στρατιώτης, παρακολουθεί  τον Μάρτυρα, θαυμάζει  και  δηλώνει Χριστιανός. Βασανίζεται και κηρύττει με τον λόγο και την στάση του.
    Τέσσερες γυναίκες :Η Θεοδότη, η Γλυκερία, η ‘Αννα, η Ελισάβετ, πιστεύουν  στον  Χριστό  και όλοι   μαζί  μαρτυρούν  και  αποκεφαλίζονται. 
       Είναι Μάρτυρες Χριστού.-

                                                           Ελ. Α. Κλ.

Τίποτα δεν συμβάλλει τόσο...

 

 ‘’Τίποτα δεν συμβάλλει τόσο
στην απόκτηση της εσωτερικής ειρήνης,
όσο η σιωπή και
η συζήτηση με τον εαυτό μας μάλλον
παρά με τους άλλους.’’

ΟΣΙΟΣ  ΣΕΡΑΦΕΙΜ του Σαρώφ

 

21.10 ΟΣΙΟΣ ΙΛΑΡΙΩΝ, ο Μέγας.

21.10   ΟΣΙΟΣ    ΙΛΑΡΙΩΝ, ο Μέγας.

          Θαβαθά, κωμόπολη κοντά στη Γάζα η πατρίδα του Ιλαρίωνα. Πλούσιοι οι  γονείς  του , αλλά  ειδωλολάτρες. Επιθυμούν την τελειότερη  μόρφωση  του γυιού  τους, γι’ αυτό  και   τον   στέλνουν στην  Αλεξάνδρεια. Εκεί   πραγματοποιεί την Υψηλή Γνωριμία με τον Ιησού. Βαπτίζεται  και  μαθητεύει  «παρά  τους πόδας» του  Μ. Αντωνίου.
          Μετά την εκδημία των γονέων του καταθέτει την περιουσία του στην Τράπεζα τ' Ουρανού.
            Διαμοιράζει  τα   πάντα στους  πτωχούς  και  αναχωρεί  για την έρημο.
Εκεί  συναντάει ληστές  και με τη διαλεκτική μέθοδο τους οδηγεί στην οδό της μετανοίας.
           Δρα ιεραποστολικά και χαριτώνεται θαυματουργικά.
          80χρονος αναχωρεί ειρηνικά για τα Ουράνια Σκηνώματα.-

                                         Ελ. Α. Κλ.

 

Οι θλίψεις, που μας έρχονται...

«Οι θλίψεις, που μας έρχονται
η μία επάνω στην άλλη,
σταλμένες από τον  Θεό,
είναι σημείο της αγάπης του Θεού για μας.
Ο σκοπός της κάθε μίας είναι διαφορετικός.
Μας τις στέλνει,
ή για να μας κόψη κάτι κακό,
ή για να μας φρονηματίση,
ή για να μας δοξάση στην μέλλουσα ζωή πιο πολύ,
ή για να μας τιμωρήση για παλαιότερες αμαρτίες μας.
Όλοι βαστάζουν το σταυρό τους.
Και σείς τον δικό σας...
Βαστάζετέ τον!
Τουλάχιστον με το ένα σας δακτυλάκι! Βαστάτε το....
Είναι απαραίτητο για την σωτηρία  όλων...>> 

Στάρετς Βαρσανούφιος

19.10 ΑΓΙΟΣ ΟΥΑΡΟΣ

                                                    19.10  ΑΓΙΟΣ   ΟΥΑΡΟΣ

       Στρατιώτης από τα Τύανα ο Ούαρος, αλλά και στρατιώτης Χριστού  παράλληλα. Φρουρεί άγρυπνα τις φυλακές και τροφοδοτεί μυστικά τους Χριστιανούς Μάρτυρες. Η   χριστιανική   του   ιδιότητα παραμένει  κρυφή.
          Ο ερχομός όμως έξι Ασκητών, γιατί ο έβδομος  εκδημεί  καθ' οδόν, τον συγκλονίζει. Η παρουσία τους γιγαντώνει την πίστη του. Οι λόγοι τους  φλογίζουν τήν καρδιά του.Ποθεί να συμβαδίσει στην μαρτυρική τους πορεία.
       Η δίκη  διεξάγεται και αναζητείται ο έβδομος  Ασκητής. Ο Ούαρος αυτόκλητα δηλώνει «παρών» και  παίρνει  την  θέση του. Ομολογεί το πιστεύω του και συμμαρτυρεί και αποκεφαλίζεται.
             Επτά Μάρτυρες προσέρχονται στον Θρόνο του Θεού  νικηφόροι.-

Ελ. Α. Κλ.

Μερικοί καταβάλλουν πολλή φροντίδα...

 

‘’Μερικοί καταβάλλουν πολλή φροντίδα
για την είσοδο των φαγητών στο στόμα,
δείχνουν όμως αμέλεια
για την έξοδο των λόγων από το στόμα!’’

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

18.10 ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ, ο Ευαγγελιστής.

                                      18.10  ΑΓΙΟΣ  ΛΟΥΚΑΣ, ο Ευαγγελιστής.

 

          «Λουκάς  ο αγαπητός» αναφέρει ο Απόστολος Παύλος. ΄ Ελληνας στην υπηκοότητα, από την Αντιόχεια. ΄Ενθερμος Απόστολος Χριστού  και  στενός συνεργάτης του  Αποστόλου Παύλου. Είναι ο άριστος γιατρός, ο  έξοχος αγιογράφος, ο θαυμαστός συγγραφέας  του γ΄  κατά  σειρά  Ευαγγελίου της  Κ. Διαθήκης  και  των Πράξεων των Αποστόλων.

Είναι ο  κήρυκας  της  Ευαγγελικής  Αλήθειας  στη Δαλματία, Ιταλία, Γαλλία, Αχαϊα, Βοιωτία.

          Εκεί στη  Θήβα  μαρτυρεί  και  βρίσκεται ο τάφος του.

Το  λείψανό  του  μεταφέρεται  στην Κωνσταντινούπολη, στο Ναό  των Αγίων Αποστόλων.

       Κοσμεί με την παρουσία του και τον Χορό των Αγίων και Ευαγγελιστών.-

                                      Ελ. Α. Κλ.

Ο άνθρωπος, που θα αποφασίσει...

 

‘’Ο άνθρωπος,  που θα αποφασίσει
να ζήσει την εσωτερική ζωή,
πρώτα απ’ όλα πρέπει
να έχει φόβο Θεού,
που είναι και η αρχή της σοφίας .’’ 

ΑΓΙΟΣ  ΣΕΡΑΦΕΙΜ του Σαρώφ

17.10 ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ.

                                                         17.10  ΑΓΙΟΣ    ΑΝΔΡΕΑΣ.

          Κρητικός στην καταγωγή ο 'Αγιος Ανδρέας, διακρίνεται για τη βαθιά  πίστη στον  Χριστό, αλλά και για την ελευθερία και τόλμη.
       ΄Οταν  στην  Κωνσταντινούπολη, επί Κωνσταντίνου Ε΄ Κοπρώνυμου, βρίσκεται  σε έξαρση η εικονομαχία, ο Ανδρέας φθάνει  εκεί. Αντικρίζει ένα φανατισμένο πλήθος  Χριστιανών  με εκδηλώσεις βίας. Νιώθει  ιερή  αγανάκτηση  και αποφασίζει νά  ελέγξει τον Αυτοκράτορα προσωπικά.
        Η αντίδραση είναι άμεση. Διατάζει τή  βίαιη  σύλληψή του και την  άγρια μαστίγωση. 
        Βασανίζεται  σκληρά και αφήνει τήν πνοή του κατά το μαρτύριο.
        Το ιερό μαρτυρικό του λείψανο θάπτεται από Χριστιανούς  στον  τόπο της «Κρίσης», ενώ η ψυχή του προσέρχεται στον Αγωνοθέτη Κύριο για   παραλαβή άφθαρτου στεφάνου.-

                                                             Ελ. Α. Κλ.

 

Να μελετάς και να θαυμάζεις..

<<Να μελετάς και να θαυμάζεις
τα υπερφυσικά κατορθώματα
των Αγίων του Θεού.
Να καλλιεργείς την εσωτερική αυτομεμψία.
Να αποφεύγεις τους επαίνους σαν φωτιά.
Τέλος, να κρατάς πάντοτε στον νού σου
τη μνήμη του φοβερού δικαστηρίου του Κυρίου,
εκεί, που όλοι οι υπερήφανοι
θα ταπεινωθούν οριστικά.»

Αγιος  Δημήτριος του  Ροστώφ

16.10 ΑΓΙΟΣ ΛΟΓΓΙΝΟΣ ο εκατόνταρχος.

                               16.10   ΑΓΙΟΣ    ΛΟΓΓΙΝΟΣ   ο εκατόνταρχος.

         Λογγίνος!Αυτόπτης και αυτήκοος  μάρτυρας της σταυρικής καταδίκης του Χριστού. ‘Αγρυπνος  παρατηρητής των όσων συμβαίνουν. Παρακολουθεί, ως επικεφαλής των Ρωμαίων αξιωματικών  και προβληματίζεται. Η  περίπτωση του  Ιησού είναι   ιδιάζουσα. Η γαλήνη Του αντικατοπτρίζει  την αθωότητά Του. Η αγαθότητά Του ακτινοβολεί. Η σεμνότητά Του αφοπλίζει.

          Και έρχονται τα υπερφυσικά σημεία: Το σχίσιμο του καταπετάσματος του Ναού, το ράγισμα των λίθων, το άνοιγμα  των μνημείων, ο ισχυρός σεισμός, να συγκλονίσουν  το  είναι  του. Είναι  πλέον βέβαιος  για  την Θεϊκή αληθινότητα  του Ιησού. Το διαπιστώνει  και  το  διακηρύσσει : «Αληθώς ο άνθρωπος ούτος Υιός ην Θεού.» (Μαρκ.ιε΄39).

          Η αυθόρμητη ομολογία του εξεγείρει την ιουδαϊκή  μανία. Η ρωμαϊκή   εξουσία   ενημερώνεται  άμεσα γιά  την χριστιανική ιδιότητα του Λογγίνου.

Ο ίδιος εγκαταλείπει το στράτευμα των  Ρωμαίων  και  κατατάσσεται  εθελοντής στον στρατό του Ιησού.

 Φθάνει  στην πατρίδα  του  και γίνεται  διαπρύσιος  κήρυκας  Ιησού  του Εσταυρωμένου και Αναστημένου.

Την πίστη του  επισφραγίζει με  τον αποκεφαλισμό.-

                             Ελ. Α. Κλ.

ΚΥΡ. Δ΄ ΛΟΥΚΑ( Λουκ. η΄, 5 – 15 )ΣΠΟΡΟΣ Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ.

                   ΚΥΡ. Δ΄ ΛΟΥΚΑ( Λουκ. η΄, 5 – 15 )ΣΠΟΡΟΣ  Ο  ΖΩΟΠΟΙΟΣ.

<<Και έτερον έπεσεν εν μέσω των ακανθών, και συμφυείσαι  αι άκανθαι απέπνιξαν αυτό…το δε εις τας ακάν-θας πεσόν, ούτοί εισιν οι ακούσαντες, και υπό μεριμνών και πλούτου καί ηδονών του βίου πορευόμενοι συμπνίγονται και ου τελεσφορούσι. » (Λουκ. η΄, 7, 14.)

Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού, είναι ένα από τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού, που γνωστοποιείται στους μαθητές της Βασιλείας.

Ο Χριστός είναι ο Λόγος, είναι η Ζωή. Κατά συνέπεια ο λόγος του Λόγου ζωοποιεί και μεταμορφώνει τον άνθρωπο, τον τρέφει πνευματικά, τον ζωογονεί δημιουργικά,τον μεταστρέφει σωστικά, τον φωτοποιεί υπαρξιακά.

Ο άνθρωπος, που Λογοποιήθηκε και Χριστολογεί, οδηγεί στην Χριστο-ποίηση τους ακροατές του, πυροδοτεί τις καρδιές τους, φλογίζει το είναι τους, για αναζητήσεις Θεού, για επικοινωνιακές αναβάσεις.

Οι άνθρωποι όμως - ακροατές του Θεϊκού λόγου – κατηγοριοποιούνται. Τέσσερις είναι οι ομάδες αυτές :

1.« Οι  παρά την οδόν. »

2.« Οι  επί της πέτρας. »

3.« Οι  εις τας ακάνθας. »

4.« Οι  εις  την καλή γη. »

     Η  τρίτη  κατηγορία   αναφέρεται στην «ακανθώδη γη». Είναι οι άνθρωποι, που αποδέχονται πρωταρχικά την Ευαγγελική  Αλήθεια. Πολύ σύντομα όμως συμπνίγεται ο Θείος λόγος και παραμένει ανενέργητος, άκαρπος. Οι αιτίες είναι τρεις :

1:Οι βιοτικές μέριμνες. Το άγχος της καθημερινότητας, η αγωνία της επιβίωσης, η απληστία της συσσώρευσης καταναλωτικών αγαθών, η κυριαρχία της πολυτέλειας, η άλογη  σπατάλη. Η φιλαυτία  και  η  κενοδοξία σ’  όλο  τους  το  μεγαλείο, δρούν καταλυτικά, συνθλιπτικά. Οι πνευματικές αναζητήσεις καταστέλλονται. Οι Θεϊκές εντολές καταστρατηγούνται. Ο ίλιγγος των βιοτικών μεριμνών παγιδεύει κυριολεκτικά τον άνθρωπο.

2.Η παγίδα του πλούτου. Η προκλητική λάμψη του πλούτου δελεάζει τον άνθρωπο, τον εξαπατά οικτρά, τον παραπλανά φοβερά, τον υποδουλώνει τυραννικά. Ανελεύθερος πλέον ο  άνθρωπος, δούλος στον στυγνό αφέντη της φιλαργυρίας, περιφρονεί και μηδενοποιεί την Θεϊκή Πρόνοια, επαυξάνει την αυτοδυναμία, υπερτονίζει την αυτοπεποίθησή του, καυχησιολογεί αναιδέστατα, ελπίζει βεβαιότατα. Και όμως ματαιοπονεί, γιατί ματαιο-φρονεί.

3. Οι ηδονές του βίου. Οι εφήμερες απολαύσεις, οι εφάμαρτες διασκεδάσεις, η αισθησιακή ζωή. Η σαρκολατρεία συνεπάγεται τη δουλεία και εκφράζεται ως φιληδονία.Η λάμψη της ηδονής μαγνητίζει τον άνθρωπο, αφοπλίζει τον αγωνιστή, παραλύει  τον  μαχητή,  αδρανοποιεί  τον στρατιώτη Χριστού, αιχμαλωτίζει φοβερά τον αναζητητή πνευματικών αναβάσεων.

         Ποικίλα «αγκάθια» εμφανίζονται συχνά. Ας επαγρυπνούμε, ώστε να μην συμπνίγουν τον σπόρο – λόγο του Θεού στις καρδιές μας και να καρποφορεί σωστικά.-

Από το βιβλίο ΖΩΗΦΟΡΑ  ΡΗΜΑΤΑ  Ελ. Α. Κλ.