Ο ευεργετημένος πρέπει να θυμάται το καλό,...

 

΄΄Ο ευεργετημένος πρέπει να θυμάται το καλό,
που του έκαναν,
ο ευεργέτης όμως καθόλου.΄΄ 

Αγιος Γρηγόριος ο θεολόγος

1.2 ΑΓΙΟΣ ΤΡΥΦΩΝΑΣ

                                                           1.2  ΑΓΙΟΣ  ΤΡΥΦΩΝΑΣ

 Απλό  και  ταπεινό το παλικάρι της  Λαμψάκου ο  Τρύφωνας. Βόσκει χήνες, αλλά και μελετά την Αγία Γραφή. Βιοπαλαιστής, αλλά και δάσκαλος της πίστης, αφού τη βιώνει δυναμικά και χαριτώνεται πλούσια.
        Ακτινοβολεί η απλότητα, προσελκύει η ταπείνωση, αφοπλίζει η αγάπη και θαυματουργεί πλατιά.
          Ομολογεί θαρρετά, μαρτυρεί φρικτά  και  επισφραγίζει  με  το αίμα του τη χριστιανική βιοτή του.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

 

Δεν γνωρίσαμε εμείς τον Θεό για τη δικαιοσύνη μας,...

''Δεν γνωρίσαμε εμείς τον Θεό για τη δικαιοσύνη μας,

αλλά ο Θεός μας γνώρισε διά μέσου της αγάπης Του.´ ´

 

´ ´Η θεία βοήθεια από τη μια και 

η θέλησή μας από την άλλη 

φέρνουν την νίκη κατά του πονηρού.´ ´

  Μέγας Βασίλειος

31.1 ΑΓΙΑ ΤΡΥΦΑΙΝΑ

                                                           31.1   ΑΓΙΑ  ΤΡΥΦΑΙΝΑ

          Αυτόκλητη  Μάρτυρας Χριστού, θαρραλέα Ομολογήτρια Θεού, θερμή κήρυκας  Κυρίου, δριμεία  κατήγορος ειδώλων η Τρύφαινα, προκαλεί το μένος του ηγεμόνα.

          Δέχεται βάναυσα και πολυποίκιλα μαρτύρια, αλλά μαρτυρεί  ακατάπαυστα τον Χριστό. Αντιμετωπίζει  σθεναρά τους δημίους και λαμβάνει  επάξια το μαρτυρικό  άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας του Θεού.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

30.1 ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ - ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ - ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

30.1  ΤΡΕΙΣ   ΙΕΡΑΡΧΕΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ - ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ - ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

 

Τρεις  πολύφωτοι  αστέρες. Τρεις πολύεδροι  αδάμαντες. Τρεις  ανένδοτοι αγωνιστές. Τρεις διαπρύσιοι  κήρυκες. Τρεις  σοφοί, αλλά ταπεινοί. Τρεις  γίγαντες του πνεύματος. Τρεις αληθινά Μεγάλοι.

          Συνδυάζουν  τη σοφία  με  τη πίστη, τον Ελληνισμό με την Ορθοδοξία.

Είναι οι  αναμορφωτές  της  Οικουμένης, οι παντοτινά επίκαιροι.

 

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

Τα πάθη ξερριζώνονται και φυγαδεύονται...

                       ´ ´– Τα πάθη ξερριζώνονται και φυγαδεύονται
με την αδιάλειπτη μελέτη του Θεού,
και αυτό είναι το ξίφος, που τα φονεύει.´ ´

                                   Αγιος Ισαάκ ο Σύρος

Όλες οι αντιδράσεις:

2Μαρίτσα Βασμαρή και Sofia Tsipa

ΟΣΙΟΣ ΠΑΛΛΑΔΙΟΣ.

                                                      ΟΣΙΟΣ   ΠΑΛΛΑΔΙΟΣ

Στην άσκηση και στη προσευχή, στη νηστεία και στην αγρυπνία, ο Παλλάδιος επιτυγχάνει τη κάθαρση της καρδιάς, το φωτισμό του νού, τη Θέωση.
       Η αρετή διαλάμπει. Η αγιότητα ακτινοβολεί, όταν  συκοφαντείται  για  φόνο και ανασταίνει το θύμα και φανερώνεται ο φονιάς.
      Η θαυματουργική  Χάρη   γνωστοποιείται. Ο  ίδιος  καλύπτεται. Ο  Θεός τον αποκαλύπτει. Ο Κύριος δοξάζεται. 
           Ο  Παλλάδιος κατατάσσεται στο χορό των Οσίων.-        

                                      Ελ. Α. Κλ.

27.1 ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

                    27.1  ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ  ΛΕΙΨΑΝΩΝ  ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Ο  πολύφωτος  ήλιος, ο  επίγειος  ΄Αγγελος, ο  επουράνιος άνθρωπος, ο ένθεος  κήρυκας  μετανοίας, ο  μελίρρυτος ποταμός σοφίας, ο δριμύς  ελεγκτής της Βασίλισσας  Ευδοξίας, ο ΄Αγιος  Ιωάννης, καταδικάζεται σε εξορία. Εκεί αφήνει την τελευταία του πνοή και ενταφιάζεται στα Κόμανα της Καππαδοκίας.

Αργότερα η ανακομιδή των λειψάνων  του στην Κωνσταντινούπολη τον επαναφέρει στον θρόνο του και ευαρεστούμενος δρα θαυματουργικά.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

26.1 ΑΓΙΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝ.

                                                        26.1  ΑΓΙΟΣ   ΞΕΝΟΦΩΝ

       Πλούτος υλικός και πλούτος ψυχικός. Μια συνδυαστική δυάδα ευποιϊας. Πολύπλευρη  φιλανθρωπική  δράση  ασκεί  σύσσωμη  και  σύμψυχη  η οικογένεια του Ξενοφώντα, αλλά και η λαίλαπα της θλίψης  τους  συνταράσσει, χωρίς  να  τους  συνθλίβει.

      Τα δυό παιδιά αναχωρούν για  σπουδές  στην    Κωνσταντινούπολη και ναυαγούν.     Οι γονείς τα αναζητούν εναγώνια. Τα συναντούν Μοναχούς στους Θεοβάδιστους Τόπους. Συναριθμούνται στην αγγελική πολιτεία και οι γονείς.

   Ξενοφών και Μαρία, Αρκάδιος και  Ιωάννης. Μια αγία οικογένεια με αγγελική  υποψηφιότητα και άκρα Θεϊκή ευαρέσκεια, αφού και θαυματουργούν.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

Δεν υπάρχει αμαρτία ασυγχώρητη,

 

΄΄Δεν  υπάρχει  αμαρτία  ασυγχώρητη,

παρά  μόνο  η  αμετανόητη.΄΄ 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

25.1 ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ο Θεολόγος.

                                           25.1  ΑΓΙΟΣ  ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ  ο Θεολόγος.

Νούς  βαθύς, καρδιά  ευαίσθητη ο βλαστός της Αριανζού  Γρηγόριος.
         Μορφώνεται πλατιά, συνδέεται με τον Μ. Βασίλειο στενά, αγαπά τον Θεό βαθιά και  αναχωρεί για τον Πόντο ζώντας ησυχαστικά.
        Ενδίδει στις γονικές παρακλήσεις και επιστρέφει. Η ρομφαία του πόνου διασχίζει το είναι, αφού αποχωρίζεται τέσσερα προσφιλέστατα συγγενικά πρόσωπα.
         Η  ενεργός  δράση  στο χώρο της Εκκλησίας τον απορροφά. 
         Αθλεί γενναία ο  φλογερός  υπερασπιστής της Ορθοδοξίας. 
         Ανέρχεται  επάξια στον  Πατριαρχικό  θρόνο  Κωνσταντινουπόλεως.
         Ο φθόνος των αντιπάλων τον αναγκάζει σε παραίτηση και εκδημία του ειρηνική.-      

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

Εκείνος, που αγαπά τον Θεό,...

 

΄΄Εκείνος, που αγαπά τον Θεό,
καλλιεργεί την καθαρή προσευχή
και κάθε πάθος, που τον εμπδίζει
από την αγάπη του αυτή ,
το αποδιώχνει από μέσα του.΄΄

ΑΓΙΟΣ  ΜΑΞΙΜΟΣ ο Ομολογητής

21.1 ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ο Ομολογητής.

                                           21.1 ΑΓΙΟΣ   ΜΑΞΙΜΟΣ  ο Ομολογητής.

          Η πίστη πιστοποιείται από την ομολογία. Η ομολογία του πιστού επιβραβεύεται με την ομολογία Χριστού.

          Ο  Άγιος   Μάξιμος  αναδεικνύεται Ομολογητής φερώνυμα, γιατί  με αδιάσειστα  επιχειρήματα  κατατροπώνει τους  αιρετικούς. Παράσημα του  αγώνα η αποκοπή της γλώσσας και του δεξιού χεριού, η  εξορία  στον  Πόντο. Η  γλώσσα  θαυματουργικά  αποκαθίσταται  και  δρα κηρυκτικά.

          Αναπαύεται  ειρηνικά  ο ανυποχώρητος  αγωνιστής, ο  θαρραλέος  Ομολογητής, ο Άγιος  Μάξιμος.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

 

 

Η μετάνοια είναι το πλοίο.

 

΄΄Η μετάνοια είναι το πλοίο.

Ο θείος φόβος οι κωπηλάτες.

Και η αγάπη είναι το Θεϊκό λιμάνι.-΄΄

Αγίου  Ισαάκ του Σύρου

 

20.1 Ο ΜΕΓΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ

                                                      20.1  Ο  ΜΕΓΑΣ   ΕΥΘΥΜΙΟΣ

         Η Θεία Χάρη χαριτώνει τους αγωνιστές του πνεύματος και αντανακλούν Χάρη Θεού.
        Και  ο   Ευθύμιος   ευθυμεί  ο  ίδιος, ευθυμεί  και  τους  αδελφούς του. 
        Επάξια ιερατεύει, αλλά και ηγουμενεύει. 
        Ζει  ασκητικά, αλλά και δρα ιεραποστολικά. Σώζει  ψυχές  και σώζεται ο ίδιος.
        90χρονος εισέρχεται  νικητής  στην πανευφρόσυνη Βασιλεία του Θεού.
        Μέγας στη γη αναδεικνύεται.  Άγιος στον Ουρανό τερματίζει.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

19.1 ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο Αιγύπτιος.

                                                19.1  ΟΣΙΟΣ  ΜΑΚΑΡΙΟΣ  ο Αιγύπτιος.

Η  άσκηση  έκφραση  ορθόδοξης   πνευματικότητας και χρέος καθολικό.   

Ο  Όσιος  Μακάριος  βιώνει την άσκηση στη κοινωνία της ερήμου. Μόνος  με  μόνο  τον Θεό  γνωρίζει  τον εαυτό  του, αναγνωρίζει  τον  αδελφό  του  και  λαμβάνει  γνώση  Θεού.

Είναι  διάσημος  και  φέρεται  ως  άσημος. Μάχεται ανένδοτα και νικάει περίτρανα.  Η  ανθρώπινη  αγωνιστικότητα και  η  Θεϊκή Χάρη  επικρατούν.

Ο  Θεός  ενεργεί  διά  του  Οσίου και  νεκροί ανασταίνονται  και  δοξάζεται.-

 

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

Μεγάλο φάρμακο σωτηρίας είναι η ταπεινοφροσύνη.

΄΄Μεγάλο φάρμακο σωτηρίας είναι η ταπεινοφροσύνη.
Διότι, ο σατανάς δεν κατέπεσε από τους ουρανούς
ούτε εξαιτίας σαρκικής ακολασίας,
ούτε εξαιτίας άλλων υλικών απολαύσεων,
αλλά μόνο από υπερηφάνεια.΄΄

Μ. Αθανάσιος

18.1 ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

                                                    18.1  ΜΕΓΑΣ   ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

                                                     

        Η αγιότητα  χρειάζεται  ηρωισμό και οι Άγιοι είναι  ήρωες. 
        Ανάμεσά τους ευδιάκριτος  ο  Μέγας Αθανάσιος.
       Αυτομορφώνεται και εξοπλίζεται με θερμή πίστη. 
       25χρονος χειροτονείται Διάκονος και  κατατροπώνει  τον Αρειο. 
       33χρονος  είναι Πατριάρχης Αλεξανδρείας.
       Φωτίζει με το παράδειγμά του. 
       Πέντε εξορίες υπομένει. 
       Τους  αιρετικούς συντρίβει. 
       Νικητής  στον Παράδεισο μεταβαίνει.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

Ο Θεός σου χάρισε το ΄΄κατ’ εικονα΄΄.

 

«Ο Θεός σου χάρισε το ΄΄κατ’ εικονα΄΄.

Εσύ απόκτησε το ΄΄καθ’ ομοίωσιν΄΄». 

ΟΣΙΑ  ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΗ

 

17.1 Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ.

                                                  17.1  Ο   ΜΕΓΑΣ   ΑΝΤΩΝΙΟΣ.

Ο  δρόμος  προς  την  τελειότητα περνάει  από  την απάρνηση του πλούτου καί της δόξας και του ιδίου θελήματος.

Αυτό   υλοποιεί    ο   Μέγας  Αντώνιος,  αφού  πληγώνεται  από τα   βέλη της αγάπης του Θεού της Αγάπης.

Στο βάθος της ερήμου ανέρχεται στο ύψος  της  αγιότητας, αφού κατέρχεται στο βάθος του εαυτού  του, βιώνει  τη μηδαμινότητά του και ταπεινώνεται, ενώ ταυτόχρονα  υψώνεται  από  τον  Θεό  και τους  ανθρώπους. 

       Αγώνας  και Θεία  Χάρη συνεργάζονται και  105 χρονών εισέρχεται τροπαιοφόρος  στη  χώρα  την  αείφωτη.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

ΚΥΡ. ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ. ( Λουκ. ιζ΄, 12 – 19 ) ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ.

                            ΚΥΡ.  ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ. ( Λουκ. ιζ΄, 12 – 19 ) ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ.

«Και  έπεσεν επί πρόσωπον παρά τους  πόδας  αυτού  ευχαριστών αυτώ. » (Λουκ. ιζ΄, 16) Δέκα οι λεπροί, της Ευαγγελικής περικοπής, που δέχτηκαν την αγαπητική εκδήλωση  ίασης του Ιησού.

Ένας, αλλοεθνήςΣαμαρείτης, επιστρέφει υγιής πλέον,να υποβάλλει τις ένθερμες ευχαριστίες του στον Ευεργέτη Του.Οι εννέα δηλώνουν αγνώμονες και πράττουν αχάριστα.

Και εμείς γινόμαστε καθημερινά δέκτες μιάς ανείπωτης αγάπης και αναρίθμητων ευεργεσιών του Θεού, σε πανανθρώπινο επίπεδο, αλλά και σε προσωπικό :
Η μεταφορά μας από την ανυπαρξία στην ύπαρξη.
Η αφειδώλευτη παροχή χαρισμάτων και δωρεών. «Τι έχεις, ο ουκ έλαβες, άνθρωπε ; » διερωτάται ο Απόστολος  Παύλος.
Η λεπτομερής  πρόνοια και διαρκής φροντίδα, για τον κάθε άνθρωπο ιδιαίτερα.
Η Σταυρική Του Θυσία για τη σωτηρία του ανθρώπου.
Η συνεχής τροφοδοσία μας με το Σώμα και Αίμα Του.
Η υγεία, δώρο πολύτιμο.
Η περιφρούρησή μας από φύλακα Άγγελο, για τη ψυχική μας σωτηρία.

    Για όλες τις εμφανείς και αφανείς δωρεές Του ποία η στάση μας ; Πόσες ευχαριστηριακές δοξολογίες και ικεσίες αναπέμπομε ; Δυστυχώς, η υλιστική απληστία μας, η υπέρμετρη φιλαυτία μας, υποβιβάζει τη φιλοθεϊα και μηδενίζει την ευχαριστία. Η αγνωμοσύνη κυριαρχεί. Η άρνηση εδραιώνεται. Η βλασφημία εκτοξεύεται προκλητικά.Η αχαριστία επικρατεί αναλογικά και στους συνανθρώπους.

Η ευχαριστία και δοξολογία προς τον Θεό είναι αναγκαία χρεωστική κίνηση, η οποία μας οικειοποιεί με τον Δωρεοδότη Κύριο.

«Η ευχαριστία εκείνω μεν (τω Θεώ) ουδεν προστίθησιν, ημάς δε οικειοτέρους αυτώ κατασκευάζει.», τονίζει ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

«εν παντί ευχαριστείτε..»(Α΄Θεσσαλονικείς ε΄, 18) και τον Θεό και τους συνανθρώπους,  προτρέπει ο Απόστολος Παύλος.-

Από το βιβλίο ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ    Ελ. Α. Κλ.

Αυτό έχε το ως σημείο:

 

΄΄Αυτό   έχε  το  ως  σημείο:
Όση  περισσότερη  υπόληψη
και  τιμή  έχουμε  στον  εαυτό  μας,
τόσο  περισσότερο  παρακινούμασθε
στο  να  κατακρίνουμε
και  να  καταφρονούμε  τους  άλλους.΄΄

Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

15.1 ΟΣΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ο Θηβαίος.

                                                15.1   ΟΣΙΟΣ  ΠΑΥΛΟΣ  ο Θηβαίος.

          Ο  πόθος  του  Θεού οδηγεί  στον πόθο  της  ερήμου. Εκεί  κατευθύνεται  ο Παύλος  και  ζει  την  ερημία των παθών, αφού  βιώνει  την  αυτογνωσία  και  τερματίζει  στη   Θεογνωσία.

       Η ανερχόμενη  αγάπη του  συναντά  την κατερχόμενη  αγάπη  Του και  αντανακλάται οριζόντια. Η δημιουργία σύμπασα δέκτης της  αγάπης.

          113  χρονών  εκδημεί   ειρηνικά   στον  Λατρευτό  του  Νυμφίο.-                                                  

Ελ. Α. Κλ.

 

 

15.1 ΟΣ. ΙΩΑΝΝΗΣ ο Καλυβίτης.

                                                    15.1  ΟΣ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ο  Καλυβίτης.

   

          Ιησούς, ο Αιώνιος Κατακτητής! Ιησούς, ο Μεγάλος Πυρπολητής! Ιησούς, ο Μπουρλοτιέρης των ψυχών! Εκατοντάδες καρδιές συντονίζουν τους παλμούς τους με Εκείνον. Μυριάδες ανθρώπινες υπάρξεις δέχονται το προσκλητήριο μήνυμα στ' ακρογιάλι της ΄΄Γαλιλαίας΄΄ τους. Αναρίθμητοι οι πιστοί ακόλουθοι του Ιησού. Ποικιλόμορφοι και ιδιόμορφοι κοσμούν το πολύφωτο στερέωμα της Εκκλησίας. Στη δράση και στην αφάνεια, στο κήρυγμα και στη σιωπή, γίνονται Μάρτυρες Χριστού, πρακτικοί μεταφραστές του Ευαγγελίου, φλογεροί εραστές του Θείου Διδασκάλου.

Μία μορφή, συνηρπασμένη από το Θείο έρωτα, είναι και ο Όσιος Ιωάννης ο Καλυβίτης. Η Κωνσταντινούπολη είναι η πατρίδα του. Ευτρόπιος συγκλητικός και  Θεοδώρα, οι γονείς του. Τον ανατρέφουν πλούσια, αλλά χριστιανικά. Είναι 12 ετών, όταν ο Κύριος χτυπά την πόρτα της καρδιάς του. Η συνάντησή του με ένα ζηλωτή Μοναχό, της Μονής Ακοιμήτων, ανάβει πυρκαϊά στα στήθη του. Το μοναδικό ιδεώδες ποθεί να βιώσει. Να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον Κύριο επιθυμεί. Και ικετεύει τον Μοναχό να τον πάρει μαζί του, επιστρέφοντας από τα Ιεροσόλυμα.

Οι γονείς καμαρώνουν το ενάρετο παιδί τους. Δώρο τους πολύτιμο, ένα ολόχρυσο χειρόγραφο Ευαγγέλιο, στον Ιωάννη. Αλλά ο Ιωάννης θέτει πάνω από τη στοργή των γονέων του την αγάπη στον Θεό. Γι’ αυτό και η απόφασή του είναι αμετάκλητη.

Ο Μοναχός επιστρέφει και τον συναντά. Ετοιμάζεται και  φεύγουν  κρυφά. Οι γονείς θρηνούν το χαμό του. Τον αναζητούν επίμονα, αλλά μάταια. Μετά τρεις μέρες το πλοίο φθάνει στο Μοναστήρι. Ζητεί να γίνει Μοναχός. Το νεαρό της ηλικίας του καθιστά δύσπιστο τον έμπειρο Γέροντα. Οι θερμές παρακλήσεις όμως και ο ένθεος ζήλος του Ιωάννη εχεγγυούν και αφοπλίζουν τον Ηγούμενο. Η είσοδός του γίνεται αποδεκτή. Ο Ιωάννης κείρεται Μοναχός.

Επί έξι χρόνια γιγαντομαχεί. Επιδίδεται σε αυστηρές νηστείες, σε αδιάλειπτες προσευχές, σε αγρυπνίες και εξουθενώσεις. Εργάζεται διαρκώς. Υπακούει αναντίρρητα. Υπομένει ταπεινά. Αγωνίζεται ακατάπαυστα. Αλλά, ο μισόκαλος διάβολος φθονεί την πρόοδό του και του ενσπείρει λογισμούς ενθυμήσεως των γονέων του. Η καρδιά του φλογίζεται. Το κορμί του λυώνει. Ο Ηγούμενος, με βαθειά λύπη, του επιτρέπει να επισκεφθεί τους γονείς του. Φεύγει, αλλά με τη σθεναρή απόφαση να μην αποκαλυφθεί. Ικετευτικές κραυγές στέλνει στο Κύριο για συμπαράσταση. Βρίσκεται, ήδη, μπροστά στο αρχοντόσπιτο του πατέρα του. Η τελική μάχη αρχίζει. Ένας ρακένδυτος, σκελετωμένος ζητιάνος, ζητεί καλύβα στο κήπο του άρχοντα Ευτροπίου. Η δίψα του προκαλεί τον οίκτο και γίνεται δεκτό το αίτημά του. Η καλύβα γίνεται η έπαλξη, που κονταροχτυπιέται ο Ιωάννης με το διάβολο, επί τρία χρόνια. Παραμένει άγνωστος, άγριος ζητιάνος, στα μάτια της μητέρας του.

Ο Κύριος βλέπει τον αγώνα του και προαναγγέλλει την αναχώρησή του για τον Ουρανό. Τώρα μπορεί ν' αποκαλυφθεί στους γονείς του. Το Ευαγγέλιο, δώρο δικό τους, πιστοποιεί τη ταυτότητά του. Οι γονείς, άναυδοι, αντικρίζουν το χαμένο, λατρευτό παιδί τους. Χαίρονται, που το βρίσκουν. Θρηνούν, που το χάνουν. Στις 15 Ιανουαρίου παραδίδει τη ψυχή του, πάλλευκη, στον Κύριο, για να λάβει το στεφάνι της νίκης.

Το σώμα του, ντυμένο με τα ασκητικά ρούχα, κατ' επιθυμία του, θάπτεται με θρήνους και  ευλάβεια στο πεδίο της μάχης, στη καλύβα, ενώ την ίδια ώρα θαυματουργεί.

Τιμούν, πανηγυρικά, τη μνήμη του, στο φερώνυμο γραφικό Μοναστήρι  Ψαχνών της Εύβοιας.-                                                                       Ελ. Α. Κλ.