ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ.
΄΄Δόξα
τω Θεώ πάντων ένεκεν΄΄, ας αναφωνήσουμε κι’ εμείς μαζί με τον Άγιο Ιωάννη
τον Χρυσόστομο.Ένας χρόνος φεύγει, αφού μας πέρασε μέσα από δυσκολοδιάβατους
δρόμους και μας οδήγησε πολλές φορές, σε αδιέξοδα. Χαρές και λύπες ήταν σε
εναλλαγή. Αγωνία και αγώνας σε περιπλοκή.
Ένας νέος χρόνος τώρα ανατέλλει! Τον
αναμένουμε εναγώνια. Ο στίβος προβάλλει μπροστά μας. Καλούμαστε ν’αγωνιστούμε σε αγώνες πνευματικούς, με κινήσεις
ενδοσκοπικές, μεταστροφικές, κινήσεις μετανοίας, συμμετοχής στη λατρευτική ζωή
της Εκκλησίας μας. Πρόσκληση και πρόκληση η σημερινή εποχή της οικονομικής δυσχέρειας,
για να σημειώσουμε την υπέρβαση του
εαυτού μας, να μετατρέψουμε τη φιλαυτία μας σε φιλαλληλία. Ευκαιρία να
επιχειρήσουμε τη διαπλάτυνση της καρδιάς μας, ώστε να χωρούν όλοι, εφ’ όσον είναι εικόνες Θεού, και
συνεπώς αδελφοί μας. Να επιδείξουμε αφειδώλευτη αγάπη, χωρίς όρια και όρους, σε
μια προσφορά αυτοθυσίας, μέσα από έναν παροξυσμό αγάπης. Προσφέροντας βοήθεια
σε αναξιοπαθούντες αδελφούς μας εκπληρώνουμε βασική εντολή του Κυρίου μας,
γιατί είναι ανταύγεια της δικής Του αγάπης και απόδειξη της αγάπης μας σ’
Εκείνον.
Η
σημερινή επώδυνη κατάσταση της οικονομικής λιτότητας στην Πατρίδα μας, της
επώδυνης πανδημίας, έχει τις ρίζες της στη πνευματική μας χρεοκοπία.
Αποστατήσαμε. Διώξαμε τον Θεό από τη ζωή μας και στη θέση Του τοποθετήσαμε το
είδωλο του εαυτού μας. Προσκολληθήκαμε στα υλικά αγαθά, ζήσαμε την ευμάρεια,
τον πλούτο και πνιγήκαμε μέσα θολά νερά της απληστίας, της αυτάρκειας, της
απεξάρτησης από τον στοργικό Πατέρα μας, τον Θεό και τη βίωση της αυτονομίας. Δηλαδή η δυστυχία μας είναι καρπός της ασυδοσίας μας, της κατάφωρης παράβασης
των θεϊκών εντολών. Στο τούνελ δε φαίνεται φως εξόδου από το φάσμα της
κρίσης.
Και
όμως υπάρχει ελπίδα, καθ’ όσον υπάρχει
έντονη και αδιάλειπτη η Παρουσία του Θεού, που αγρυπνεί, παρακολουθεί
και επεμβαίνει τη κατάλληλη στιγμή. ΄΄Ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμι πάσας τας
ημέρας έως της συντελείας του αιώνος.΄΄(Ματθ.
κη΄ 20) , διακηρύσσει ο Κύριος. Ο Ιησούς προσφέρει αγάπη και ασφάλεια, λύτρωση και σωτηρία,
τόλμη και αφοβία, υπέρβαση του θανάτου και ζωή, αισιοδοξία και ελπίδα. Οδηγεί
σε διέξοδα, κατευθύνει σε ξέφωτα, εκδιώκει την απελπισία, χαρίζει την ελπίδα.
Ο
Χριστός όμως επεμβαίνει:
Αν
Τον επικαλεσθούμε ταπεινά, γιατί η ταπείνωση ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα
της Θεανθρώπινης Παρουσίας Του στη γη, γι’αυτό και η ταπείνωση προσελκύει τη
Θεία Χάρη Του.
Αν Τον
εμπιστευθούμε απόλυτα, ως απόλυτο Μονάρχη της καρδιάς μας,
ως μοναδικό μας στήριγμα.
Αν επιδείξουμε υπομονή, γιατί ΄΄εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών΄΄
(Λουκ.21,19) ,λέγει ο Κύριος. Και ο Απ. Παύλος μας διαμηνύει:΄΄η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα΄΄(Ρωμ.5,12) .
Αν
βιώσουμε την ορθόδοξη ασκητική, οπότε
οδεύομε προς την κάθαρση της καρδιάς.
Αν
απαρνηθούμε την αυτοπεποίθησή μας και
παραδώσουμε το τιμόνι της
ζωής μας σ’ Εκείνον, τον αλάθητο Οδηγό.
Αν απεξαρτοποιηθούμε από
ανθρώπινες παρηγορίες και
βοήθειες και
αναθέσουμε τη λύση των
προβλημάτων μας,τον πόνο,τη θλίψη μας,στον Κύριο. Αν, δηλαδή, αναθέσουμε την
πλήρη εξάρτησή μας και μόνο σ’ Εκείνον,
τότε, κάθε θλίψη θα μετατρέπεται σε χαρά, κάθε πόνος θα δίνει το
έναυσμα για δοξολογία. Τα προβλήματα, τότε, θα επιλύονται. Οι δυσκολίες θα
υπερβαίνονται.
Στα μανιασμένα κύματα της ζωής το σωσίβιο είναι η πίστη. Αδελφέ μου!
Άρπαξε το σωσίβιο της πίστης και διάσχιζε άφοβα το πέλαγος της ζωής.Η σωτηρία
είναι σίγουρη.Η πορεία σου ασφαλής.
Η
πίστη είναι δύναμη ακατάβλητη και γεννά την ελπίδα. Η ελπίδα το κλειδί για τη
βίωση της χαράς. Το αντίδοτο της ανασφάλειας, του φόβου.Η ελπίδα ειρηνεύει
καρδιές, διανθίζει χαμόγελα στα χείλη, συντελεί στην επιτυχία. Η αμείωτη και
άσβεστη ελπίδα στα μέλλοντα αγαθά συνεπάγεται τη διαχρονική αέναη
χαρά.
Υπάρχει, συνεπώς, πηγή ελπίδας
αστείρευτη, αφού υπάρχει ο Τριαδικός Θεός, που φροντίζει άγρυπνα για μας.Μας
αγαπάει ο Θεός υπέρμετρα.΄΄ου μη σε ανώ
ουδ’ ου μη σε εγκαταλίπω΄΄(Εβρ. ιγ΄5) , τονίζει ο Ιησούς.
Ας Τον εμπιστευθούμε ανεπιφύλακτα. Είναι ο Μόνος χορηγός αληθινής ελπίδας. Άφησε το χέρι σου στο Χέρι του Θεού, ψέλλισε ικετευτικά: ΄΄επί τω Θεώ ήλπισα΄΄(Ψαλμ.55,12) , μαζί με τον Ψαλμωδό και προχώρα. Θα κερδίζεις, αναμφίβολα, τη νίκη.
Ο νέος χρόνος ας είναι ευλογημένος, ειρηνικός, δημιουργικός, χαρούμενος, νικηφόρος και σωστικός!!! -
Από
το βιβλίο ΕΟΡΤΙΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ Ελ. Α. Κλ.
