7.1 ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ.
Στον επίλεκτο Χορό των Οσίων καθεδρική
θέση κατέχει ο Πρόδρομος της παρουσίας του Χριστού, το λυχνάρι του Θείου Φωτός,
ο εύγλωττος προάγγελος του ερχομού του Κυρίου, ο Ιωάννης.
Σκεύος εκλογής του Θεού, καρπός ένθερμων
προσευχών των άτεκνων θεοσεβών γονέων του ο Ιωάννης, έρχεται την κατάλληλη ώρα.
Άγγελος μεταφέρει το χαρμόσυνο μήνυμα του ερχομού του στον πατέρα του Ζαχαρία
και καθορίζει τ' όνομά του.
Είναι εκείνος, που αναδεικνύεται μέγας
ενώπιον του Κυρίου, που χαριτώνεται , όντας στα μητρικά σπλάχνα, καθώς προλέγει
ο θεόσταλτος Άγγελος.
Είναι ο απεσταλμένος φλογερός κήρυκας
της μετανοίας του λαού του Θεού, όπως δηλώνει ο Άγγελος.
Είναι εκείνος, που προετοιμάζει την οδόν
του Κυρίου, καθώς λέγει ο Άγγελος.Ο Ιωάννης ενδοξότερος των Προφητών, αφού
προαναγγέλλει τον Κύριο με σκιρτήματα
χαράς και αγαλλίασης, αφού θεολογεί περίτρανα, έμβρυο έξι μηνών. Η
γέννησή του οριοθετεί τη Παλαιά Διαθήκη, επισφραγίζει το Χορό των Προφητών,
αναδεικνύεται η κορωνίδα των θεόσταλτων ανδρών. Σωματικά αυξάνεται. Ψυχικά ισχυροποιείται. Το Άγιο
Πνεύμα φωτίζει και κατευθύνει τα βήματά του.
Ο
Ιωάννης απεσταλμένος του Θεού, με ειδική αποστολή έμπιστη, προετοιμάζεται για
το υψηλό υπούργημα. Η έρημος το Πανεπιστήμιο, που φοιτά. Η σιωπή και η προσευχή
τροφή του. Η αγάπη και η ταπείνωση άσκησή του. Η νηστεία και η αγρυπνία, η
κακοπάθεια και η χαμαικοιτία, μέσα υποδούλωσης της σάρκας.Το πνεύμα κυριαρχεί.
Η ψυχή αποκαθαίρεται. Η πίστη θεριεύει. Η καρδιά φλογίζεται. Το είναι
πυρακτώνεται. Θείες ελλάμψεις δέχεται.Ένσαρκος Άγγελος καθίσταται. Αστέρι νοητό
διαφαίνεται. Πρωτοπόρος των Μοναχών αναγνωρίζεται. Ίνδαλμά τους θεωρείται.
Πάνοπλος στρατιώτης του Ουρανίου Βασιλιά είναι.
Και η ώρα της εγκατάλειψης του «Θαβώρ» φθάνει. Η παρουσία του στον κόσμο
απαραίτητη. Η επικοίνωνία του με το λαό του Θεού επιτακτική. Και η αναχώρηση
άμεση. Το ΄΄Θεϊκό λυχνάρι΄΄ βρίσκεται
ανάμεσα στους ανθρώπους και ρίχνει φως και διαλύει την άγνοια και στηρίζει την
αμφιβολία και δυναμώνει τη πίστη. Η προσωπικότητά του δυναμική γίνεται πόλος
έλξης αναρίθμητων ψυχών. Διαπρύσιος κήρυκας της μετανοίας γίνεται. Προσκλητήριο
μήνυμα, αντίδοτο σωτηρίας εις το διηνεκές, στέλνει.«Μετανοείτε ήγγικε γαρ η
Βασιλεία των Ουρανών» (Ματθ. γ΄,2) βροντοφωνεί και ο απόηχος φθάνει στον αιώνα
μας. Συγκλονίζει και συντρίβει, ανορθώνει και διασώζει ψυχές, βαπτίζει και
οδηγεί στον Κύριο. Ομολογεί ο απαράμιλλος πρωταθλητής της ταπεινοφροσύνης. Και
η ταπείνωσή του ακτινοβολεί. Και η παρρησιακή αυτοπαρουσίασή του καταπλήσσει. «Εγώ φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ευθύνατε
την οδόν του Κυρίου, καθώς είπεν Ησαϊας ο Προφήτης» (Ιωάν. α΄, 23) δηλώνει επίσημα την ταυτότητά του ο
Ιωάννης.
Και αναφωνεί λίγο αργότερα με έκδηλη τη
χαρά: «Ίδε ο αμνός του Θεού» (Ιωαν.
α΄, 36) και συστήνει τον Κύριο. Εισέρχεται οικειοθελώς στο παρασκήνιο για να
προβάλλει στο προσκήνιο τον Υιό του Θεού. «εκείνον δεί αυξάνειν, εμέ δε
ελαττούσθαι» (Ιωάν. γ΄, 30).
Και η εκδήλωση της ταπείνωσης
κορυφώνεται στη πρόταση του Ιησού να είναι ο Βαπτιστής Του. «εγώ χρείαν έχω υπό σου βαπτισθήναι, και συ
έρχη προς με;» (Ματθ. γ΄, 14). Για ν'
ακολουθήσει η υπακοή, γνήσια έκφρασή της.Ο Ιωάννης κήρυκας της Αλήθειας
διακηρύσσει τη Θεότητα του Χριστού, διασαλπίζει περίτρανα τον ερχομό του
Μεσσία.
Η πύρινη γλώσσα του στηλιτεύει
παρανομίες, ελέγχει ανηθικότητες, θίγει δριμύτατα παρεκτροπές. Το σκάνδαλο του
βασιλιά Ηρώδη με την Ηρωδιάδα, γυναίκα του αδελφού του, δε διαφεύγει της
προσοχής του. «ουκ έξεστι σοι έχειν την
γυναίκα Φιλίππου του αδελφού σου» (Μαρκ. στ΄, 18) βροντοφωνεί. Και γίνεται
η δυσαρέσκεια πρωταρχικός συντελεστής στο αποτρόπαιο έγκλημα. Η θηριωδία της σατανοκρατούμενης
Ηρωδιάδας κορυφώνεται. Η αποτομή της αγίας κεφαλής του στο σκοτεινό κελλί της
φυλακής συντελείται. Το στόμα της Αλήθειας σφραγίζεται. Η γη στερείται ένα
δεινό κήρυκα της μετανοίας. Ο Άδης δέχεται έναν παροδικό κήρυκα της παρουσίας
Χριστού. Ο Ουρανός κερδίζει ένα Μεγαλομάρτυρα. Η Εκκλησία έχει έναν αδιάλειπτο
πρεσβευτή.
Ιωάννης!
Ο Τίμιος Πρόδρομος. Ο ταπεινός Βαπτιστής. Ο ένδοξος των Προφητών. Ο επιφανής
Απόστολος. Ο ακτινοβολος κήρυκας. Ο προσφιλής του Νυμφίου. Ο σαλπιγκτής Θεϊκών
προσταγμάτων. Ο τύπος των Ασκητών. Το καύχημα των Χριστιανών. Ο Μάρτυρας της
Αλήθειας. Ο ένδοξος Άγιος τ' Ουρανού. Πρότυπο ζωής και συνέπειας για κάθε
Αγωνιστή του πνευματικού στίβου. Ας τον μιμηθούμε.-
Ελ.
Α. Κλ.
