«ΚΥΡΙΕ και ΔΕΣΠΟΤΑ της ζωής μου...»
«Πνεύμα περιεργείας...μη μοι δως...»
Περιέργεια για τις κινήσεις των άλλων, τις πτώσεις, τα πάθη.
Η περιέργεια
επιφέρει τη κατάκριση, μηδενίζει την αγάπη,
εξαφανίζει τη ταπείνωση και αναπτύσσει τη φιλαυτία.
Όταν
περιεργάζεσαι τους άλλους, δεν κατεργάζεσαι τη σωτηρία σου.
Όταν αδολεσχείς στις προσωπικές βιώσεις και πτώσεις, τότε ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και αποφασίζεις να τον μεταμορφώσεις.
Πνεύμα,
λοιπόν, περιεργείας των άλλων, να μη μου δοθεί, Κύριε.
Ελ.
Α. Κλ.