«Χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δὶ’ἧς κατέβη ὁ Θεός•
χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα τοὺς ἐκ γῆς πρὸς Οὐρανόν».
( Στάσις Α΄Γ3 )
Ὁ
Θεός, Θεὸς ἀγάπης, προνοεῖ, ἀλλὰ καὶ ἐπινοεῖ καὶ ἐκπονεῖ σχέδια ἀγαπητικά. Ἡ ἀνάπλαση
τῆς Δημιουργίας, ἡ ἀνακαίνιση τοῦ προσώπου, ἡ ἀνόρθωση τῆς πεπτωκυίας φύσεως, ἡ
σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, μὲ στόχο τὴν ἐπαναφορὰ τοῦ ἀνθρώπου στὸ χῶρο τοῦ
Παραδείσου, εἶναι προτεραιότητα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ
Θεὸς Λόγος αὐτοπροσφέρεται ἑκούσια, ὁλόθυμα, νὰ πραγματοποιήσει μία ἐπανάσταση
εἰρήνης, νὰ ὑλοποιήσει μία ΄΄μετανάστευση
ἀγάπης΄΄.
Στὸ
σωστικὸ αὐτὸ ἐγχείρημα τῆς καθόδου τοῦ Θεοῦ στὴ γῆ, ἀπαιτεῖτο μία ΄΄ἐπουράνιος κλῖμαξ΄΄, μία οὐράνια
σκάλα, διὰ τῆς ὁποίας ὁ Θεὸς θὰ κατέβαινε στὴ γῆ.
Ἡ
Κεχαριτωμένη Κόρη τῆς Ναζαρέτ, ἡ Μαριάμ, ἀποτελεῖ τὸ ὑποκείμενο ἐπιλογῆς τοῦ
Θεοῦ. Εἶναι Ἐκείνη, ἡ ὁποία ἀποδέχεται τὴ πρόταση - πρόσκληση τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴ
μετοχή της στὸ σχέδιό Του, δηλαδὴ νὰ ἀναδειχθεῖ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, νὰ γίνει ἡ
σκάλα, διὰ τῆς ὁποίας ὁ Θεὸς θὰ κατέβει στὴ γῆ, θὰ ἐνανθρωπίσει.
Ταυτοχρόνως,
ἡ Παναγία, ἀναδεικνύεται Θεοτόκος, Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ Μητέρα τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
Ἡ
Παναγία μας, μὲ τὴ μητρικὴ καρδιὰ ὑπερπληρωμένη ἀγάπης, ἀποβαίνει ἡ γέφυρα, ἡ ὁποία
μεταφέρει τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴ γῆ στὸν
οὐρανό.
Ἡ
Θεοτόκος, ἕκτοτε, πρεσβεύει ἀδιάλειπτα στὸν Υἱό της, γιὰ τὴ σωτηρία ἑκάστου ἀνθρώπου.
Ἐκείνη,
ἐνισχύει δυναμικά, ἐνδυναμώνει ἀποτελεσματικά, καθοδηγεῖ μεθο-δικά, προσφέρεται
ὑποδειγματικά, ὥστε ὁ ἄνθρωπος περνώντας μέσα ἀπὸ τὴν αὐτογνωσία, ἐνεργοποιώντας
τὴν αὐτομεμψία, νὰ ὁδηγεῖται στὴ μετάνοια. Τοιουτοτρόπως ἐπιτυγχάνει τὴ
ταπείνωση, βιώνει τὴν ἀγάπη, συμμετέχοντας στὴν Ἀσκητικὴ καὶ Μυστηριακὴ βιοτή. Ὁ
στόχος τῆς ἁγιότητας κατορθώνεται, ἐφ’ ὅσον πραγματώνεται ἡ κάθαρση τῆς καρδιᾶς
καὶ ἐπέρχεται ὁ φωτισμὸς τοῦ νοῦ.
΄΄Χαῖρε,
λοιπόν, διότι εἶσαι ἡ ἐπουράνιος κλῖμαξ, διὰ τῆς ὁποίας κατέβηκε ὁ Θεὸς στὴ γῆ·
χαῖρε, διότι εἶσαι ἡ γέφυρα, ἡ μεταφέρουσα τοὺς ἐκ γῆς πλασθέντας ἀνθρώπους εἰς
τὸν Οὐρανό΄΄.-
Ελ.
Α. Κλ.
