«Χαίρε, αοράτων
εχθρών αμυντήριον.
Χαίρε, παραδείσου θυρών
ανοικτήριον».
( Στάσις
Β΄ Η2 )
Ο Χριστιανός, πολιτογραφείται, κατά
το Βάπτισμα, στον Ουρανό. Από εκείνη την εύσημη μέρα εισέρχεται ο πιστός στη
μάχη. Ο αόρατος πόλεμος τότε αρχίζει, κατά των δυνάμεων του σκότους.
Μάχεται με όπλα ακαταμάχητα, τα
οποία διαθέτει το οπλοστάσιο της Θεοτόκου. Αμύνεται ο Αγωνιστής με όπλο, που
είναι η ίδια η Παναγία και μόνο έτσι κατατροπώνει τους δαίμονες, τους
πρωταρχικούς εχθρούς.
Η Υπέρμαχος Στρατηγός σημειώνει
περιφανείς νίκες και τις παραδίδει σ’Εκείνον, ο οποίος Την εμπιστεύεται.
Η πίστη στον Χριστό, η εμπιστοσύνη
στη Μητέρα Του εξασφαλίζουν μετάλλια ανδρείας.
Ο Μαχητής είναι και νικητής και
τροπαιοφόρος και προσεγγίζει τα κράσπεδα τ’ Ουρανού.
Το κλειδί για την είσοδο στον Παράδεισο
είναι η Παναγία. Εκείνη ανοίγει την θύρα της πανευφροσύνης του Παραδείσου.
Η Θεοτόκος επιποθεί τη σωτηρία όλων
των ανθρώπων και δραστηριοποιείται έντονα προς αυτήν τη κατεύθυνση. Από τον
άνθρωπο εξαρτάται, εάν θα αποδεχθεί τη προσφορά και θα συνεργήσει θετικά.
Η Παναγία πονάει για τις πτώσεις
μας, τις παλινδρομήσεις και τις αποστασίες. Μας συντρέχει δυναμικά, με στόχο τν
νίκη. Μας βοηθάει αποτελεσματικά.Τον αμαρ-τωλό συμπονεί και προσπαθεί για την
επίτευξη της μετανοίας, εφ’ όσον είναι προϋ-πόθεση της εισόδου στη Βασιλεία του
Θεού.
΄΄Χαίρε,
λοιπόν, συ, που είσαι το όπλο, με το οποίο αμυνόμασθε κατά των αοράτων εχθρών,
των δαιμόνων. Χαίρε, συ, που είσαι το κλειδί, με το οποίο ανοίγονται οι θύρες
του Παραδείσου΄΄. –
Από το βιβλίο ΕΟΡΤΙΕΣ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ Ελ. Α. Κλ.
