Ε Π Τ Α Λ Ο Γ Ο Σ Τ Α Υ Ρ Ι Κ Ο Δ Ι Α Γ Γ Ε Λ Μ Α

                           Ε Π Τ Α Λ Ο Γ Ο   Σ Τ Α Υ Ρ Ι Κ Ο   Δ Ι Α Γ Γ Ε Λ Μ Α

 

Ο Θεός της αγάπης στην τελική φάση της γήϊνης πορείας Του, πάνω στο λόφο του Γολγοθά, ως ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ  ΑΓΑΠΗ, αφήνει τη διαθήκη Του  προς την Εκκλησία. Η εκούσια  αυτοπροσφορά Του, αποκάλυψη του μεγαλείου της αγάπης Του προς τον άνθρωπο, Τον οδηγεί σε μία ακόμη αγαπητική εκδήλωση, στην εκφώνηση ΄΄επτάλογου σταυρικού διαγγέλματος΄΄:

 

1^ο ΄΄ΠΑΤΕΡ, ΑΦΕΣ  ΑΥΤΟΙΣ, ΟΥ  ΓΑΡ  ΟΙΔΑΣΙ  ΤΙ  ΠΟΙΟΥΣΙ΄΄.

Στην άβυσσο της ανθρώπινης πορώσεως, αντιπαρατάσεται το μεγαλείο της Θείας συγγνώμης, της λεκτικής αφέσεως, της ένθερμης μεσιτείας, για εκείνους, που κινούνται στη μέθη του φθόνου.

          Μήνυμα διαχρονικό, για απόδοση καλού αντί κακού, αγάπης έναντι της μοχθηρίας, ανιδιοτέλειας  έναντι  της  ιδιοτέλειας.

 

2^ο ΄΄ΑΜΗΝ, ΛΕΓΩ   ΣΟΙ, ΣΗΜΕΡΟΝ   ΜΕΤ’ ΕΜΟΥ  ΕΣΗ  ΕΝ  ΤΩ  ΠΑΡΑΔΕΙΣΩ΄΄.

Μαρτυρία αυθεντική, για μεταθανάτια οντολογική πραγματικότητα.

Επιβεβαίωση της σωστικής δυνατότητας της μετανοίας, αλλά και του δικαιώματος συμμετοχής στην επουράνια Βασιλεία, όσων το θελήσουν  και  αυτενεργήσουν.

 

3^ο ΄΄Ο  Ιησούς  ιδών  την  μητέρα  και τον μαθητήν παρεστώτα, όν  ηγάπα, 

λέγει τη μητρί αυτού: ΓΥΝΑΙ, ΙΔΟΥ Ο  ΥΙΟΣ  ΣΟΥ. Είτα λέγει τω μαθητή: ΙΔΟΥ   Η   ΜΗΤΗΡ   ΣΟΥ΄΄.

          Μέριμνα στοργική του Υιού προς την ΜΗΤΕΡΑ, η οποία  έδειξε υπέρμετρη στοργική  μητρική φροντίδα.

          Παρακαταθήκη εύγλωττη σε κάθε άνθρωπο, για ισόβια μέριμνα και  αγάπη προς τους γονείς, τους συνδημιουργούς του Θεού.

  

4^ο ΄΄ΘΕΕ  ΜΟΥ, ΘΕΕ  ΜΟΥ  ΙΝΑ  ΤΙ  ΜΕ   ΕΓΚΑΤΕΛΙΠΕΣ ;΄΄.

          Μία αυθόρμητη κραυγή ψυχικού πόνου, για την πατρική εγκατάλειψη, για το αβυσσαλέο χάσμα, ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό, που προκάλεσε η αμαρτία, την οποία εκούσια σήκωνε στους ώμους Του ο αναμάρτητος Κύριος.

          Την τραγική αυτή συνέπεια, πόσο ελάχιστα την υπολογίζουμε!

 

5^ο΄΄ΔΙΨΩ΄΄.

          Λέξη μικρή, αλλά τόσο περιεκτική. Ο Ιησούς ένιωσε  έντονη ψυχική δίψα. Δίψα, για την καθολική εκπλήρωση του θελήματος του ΄΄Ουρανίου Πατρός΄΄, για την σωτηρία των σταυρωτών Του ανά τους αιώνες, αλλά και την πανανθρώπινη σωτηρία και επαναφορά στη χαμένη πατρίδα του Παραδείσου,  για τη μεταστροφή των απολωλότων προβάτων της ποίμνης Του, για την εξάπλωση της Ευαγγελικής Αλήθειας, για την παγίωση της ειρήνης στον πλανήτη μας, για την επιβολή της αγάπης στις διαπροσωπικές σχέσεις, για την επικράτηση της δικαιοσύνης στις διανθρώπινες και διεθνείς σχέσεις, για τη βίωση της  αληθινής ελευθερίας.

Και η  δίψα αυτή του Ιησού συνεχίζεται και σήμερα. Εμείς πόσο συντελούμε στην κατάσβεσή της ; Ας το αναλογισθούμε, αλήθεια.

 

6^ο΄΄ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ΄΄              

Η αγωνία του Σταυρού έφθασε στο τέλος της. Το φρικτό μαρτύριο με τους επίμονους εμπαιγμούς, τις αλλεπάλληλες ειρωνείες, τους πυκνούς χλευασμούς, τις ανήλεες μαστιγώσεις, τη μεθοδική προδοσία, την τελεία εγκατάλειψη, τους τρομερούς πόνους, την πικρόγευστη  χολή, όλα πλέον ετελείωσαν. Ο διάβολος  νικήθηκε. Η  λύτρωση  επήλθε. Η  εξαγορά του ανθρώπου από τη δουλεία της αμαρτίας σημειώθηκε. Το συμβόλαιο της ελευθερίας υπογράφτηκε. Το αίμα του Χριστού εσφράγισε την πανανθρώπινη σωτηρία.

Η συνέργειά μας, τώρα, στην ενέργεια του Θεανθρώπου, δική μας επιλογή.

 

7^ο ΄΄ΠΑΤΕΡ, ΕΙΣ  ΧΕΙΡΑΣ  ΣΟΥ  ΠΑΡΑΤΙΘΕΜΑΙ  ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ  ΜΟΥ΄΄.

Θριαμβευτική κραυγή. Διθύραμβος νίκης κατά της αμαρτίας. Εκούσια παράδοση του σώματος στον θάνατο, για την κυριαρχία επί του θανάτου.

Ο  Κύριος, Ζωοδότης και Χορηγός της νίκης σε κάθε πιστό ακόλουθό Του, αγωνιστή ανένδοτο στην αρένα της γήϊνης ζωής.-

                                                                                     Ελ. Α. Κλ.

                                                                                          Ελ. Α. Κλ.