ΚΥΡ. Ε΄, ΝΗΣΤΕΙΩΝ. ( Μαρκ. ι΄, 32 - 45 ) ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ.
«Το ποτήριον ο εγώ πίνω πίεσθε»( Μαρκ. ι.΄, 39 ).
«Το ποτήριον». Ο Σταυρός και το Πάθος του Χριστού.
Η
αυτοθυσία επέφερε τη σωτηρία. Ο Σταυρός σηματοδότησε τη λύτρωση. Η εκούσια και
άφωνη Σταυρική Θυσία εξασφάλισε τη θεραπεία της πεπτω-κυίας ανθρώπινης φύσεως.
«Το ποτήριον». Ο δίαυλος προς την
αιώνια δόξα. Η εμπειρική πρόταση του Χριστού απευθύνεται προς κάθε ακόλουθό
Του, προσωπικά, αλλά και στην Εκκλησία καθολικά.
Η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού είναι
Εσταυρωμένη, αλλά και Ανάστημένη. Η
Ορθοδοξία βιώνει το «ποτήριον» του Χριστού, ζει σταυρικά, κινείται κενωτικά,
δρα αγαπητικά, αγωνίζεται μεταμορφωτικά.
Η
Ορθόδοξη Εκκλησία επιδιώκει το μαρτύριο και αποδιώκει τη δόξα. Η Ορθόδοξη
Εκκλησία δέχεται τη σταύρωση και δεν προσφέρει σταύρωση, οπότε διατηρεί συνεχή
την κοινωνία με τον Χριστό και γεύεται καθημερινά το «ποτήριον»του Χριστού.
«Το
ποτήριον ο εγώ πίνω, πίεσθε.»Η βίωση του Σταυρού κριτήριο γνη-σιότητας της
ορθόδοξης ταυτότητας του Χριστιανού. Η μαρτυρική βιοτή σφραγίδα ορθόδοξης
πιστότητας.
«Ποτήριον» οι θλίψεις, οι δοκιμασίες,
οι αντίξοες καταστάσεις.«Ποτήριον» ο ανένδοτος αγώνας για μεταμόρφωση και
απαλλαγή από τη δουλεία των παθών. «Ποτήριον», Σταυρός, η αποδοχή των ατιμιών
και η περιφρόνηση των επαίνων. «Ποτήριον» η
αναντίδραστη στάση στην αδικία, αλλά και στην εξύμνηση. «Ποτήριον»,
Σταυρός και η έκφραση αγάπης προς τους άλλους, εφ’ όσον η αγάπη συνεπάγεται την αυθυπέρβαση του «εγώ», την κένωση.
Ο
Αθλητής Χριστιανός παραμένει σταυρωμένος στο ξύλο της αγάπης, αλλά ταυτόχρονα
αληθινά ελεύθερος και δυνατός, μάρτυρας, αλλά Θριαμ-βευτής.
«Το
ποτήριον» του Χριστού προϋπόθεση, αλλά και εχέγγυο της συμμετοχικότητας στην
απόλαυση της αιώνιας πανευφροσύνης.-
Από το βιβλίο
ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ Ελ. Α. Κλ.