Αφιέρωμα στην ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ.
Πριν την
Ανάληψή Του ο Κύριος έδωκε
σαφή επαγγελία στους Μαθητές Του,
ότι θα λάβουν τη φώτιση του Αγίου
Πνεύματος. «Γιατί αν φύγω», λέγει, «θα
σας στείλω άλλον Παράκλητο και δεν θα σας αφήσω ορφανούς» (Ἰωαν. 16,7).Έτσι και έγινε.
Πενήντα μέρες μετά το Πάσχα και δέκα μέρες μετά την Ανάληψη, πραγματοποιήθηκε η
επαγγελία. η υπόσχεση του Κυρίου στους Αποστόλους περί αποστολής του Αγίου
Πνεύματος, της «δυνάμεως εξ ύψους». «Και
ώφθησαν αυτοίς (είδον με τα μάτια τους) διαμεριζόμεναι γλώσσαι ωσεί πυρός,
εκάθισέ τε εφ' ένα έκαστον αυτών, και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και
ήρξαντο λαλείν ετέραις γλώσσαις καθώς το Πνεύμα εδίδου αυτοίς αποφθέγγεσθαι» (Πράξ. 2, 3-4).
Ο Απόστολος Πέτρος, εμπνευσμένος και
ενισχυμένος από το Άγιον Πνεύμα, μίλησε κατά την ημέραν της Πεντηκοστής στα
συγκεντρωθέντα, προ της οικίας των Αποστόλων, πλήθη. «Οι μεν ούν ασμένως (με χαράν) αποδεξάμενοι τον λόγον αυτού
εβαπτίσθησαν, και προσετέθησαν τη ημέρα εκείνη ψυχαί ωσεί τρισχίλιαι» (Πράξ. 2, 41).
Η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους
Αποστόλους του Χριστού, αποτελεί το τέλος και το επιστέγασμα όλου του έργου της
σωτηρίας. ΄Ολο το έργο του Χριστού, η έλευση, η διδασκαλία, το πάθος, η
ανάσταση, η ανάληψη απέβλεπαν σ' αυτό· στην έλευση του Αγίου Πνεύματος στον
κόσμο, στη νέα δημιουργία.
Ο Πατήρ, διά του Λόγου, του Υιού της
αγάπης Του, ΄΄εν αγίω Πνεύματι΄΄ δημιουργεί τον κόσμο, αναδημιουργεί,
ξανακτίζει τη κτίση και τη μεταβάλλει σε νέα, την ανακαινίζει.
Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος έγινε
ημέρα Κυριακή. Ο Αγιος Νικόδημος Αγιορείτης
σημειώνει: «Κυριακή άρχισε η δημιουργία της κτίσεως. Κυριακή άρχισε η
ανακαίνιση της κτίσης, με την Ανάσταση του Χριστού. Κυριακή έγινε και η
τελείωση της κτίσης, με τη κάθοδο του
Αγίου Πνεύματος».
Η εορτή της Πεντηκοστής είναι εορτή του
Τριαδικού Θεού: Πατέρα - Υιού - Αγίου
Πνεύματος.
Ο άνθρωπος, που δέχεται τη Χάρη του
Τριαδικού Θεού καθίσταται μέλος του
Σώματος του Χριστού, Κατοικητήριο του Θεού Πατέρα και Ναός του Αγίου
Πνεύματος.
Αυτό ακριβώς έγινε στους Αποστόλους κατά
την ημέρα της Πεντηκοστής , δηλαδή έγιναν μέλη του Σώματος του Χριστού και
τοιουτοτρόπως ιδρύθηκε η Εκκλησία.
Δηλαδή η Εκκλησία δεν είναι θρησκευτική
οργάνωση , αλλά το Σώμα του Χριστού.
Με
την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος κατά τη Πεντηκοστή εμφανίσθηκε επίσημα στον
κόσμο η Εκκλησία, η οποία συνεχίζει το έργο του Κυρίου επί της γης. Με τη δωρεά
έκχυση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους
γεννήθηκε ο νέος περιούσιος λαός του Θεού, η Εκκλησία. Έκτοτε το Άγιον Πνεύμα
διαμένει στην Εκκλησία και είναι η δύναμη και η ψυχή
της.
Η Εκκλησία του Χριστού δεν έζησε το
μυστήριο της Πεντηκοστής σε μία στιγμή χρόνου κατά το μακάριο εκείνο έτος και
την ιστορική εκείνη ημέρα, που «επλήσθησαν» οι μαθηταί «Πνεύματος Αγίου». Αλλά το ζει καθημερινά, διαρκώς, σε κάθε στιγμή
χρόνου, από την ημέρα εκείνη τη γενέθλιο μέχρι της συντελείας του αιώνος. Γιατί
το Πνεύμα το Άγιον ήλθε τότε και έκτοτε μένει και θα μένει στον αιώνα στον κόσμο
για να συγκροτεί την Εκκλησία. Πνεύμα και Εκκλησία είναι αδιάσπαστα ενωμένα.
Το Άγιον Πνεύμα είναι η ψυχή, η ζωή, η ύπαρξη της 'Εκκλησίας, της ΄΄εν Αγίω Πνεύματι΄΄ καινής ζωής. Σ' αυτό
οφείλεται η ενότητα, η αγιότητα, η καθολικότητα της Εκκλησίας. Από αυτό
πηγάζουν τα χαρίσματα, οι θεσμοί, η πίστη και η θεολογία της Εκκλησίας.
Κατά την Πεντηκοστή καλούμεθα να κλίνουμε
τα γόνατα ταπεινά και να προσκυνήσουμε και να δοξολογήσουμε την Αγία Τριάδα,
που φωτίζει και αγιάζει τις ψυχές μας και τοιουτοτρόπως να υποδεχθούμε τη Χάρη
του Παρακλήτου, να ανανεώσουμε τη φλόγα Του, ώστε να μας θεοποιήσει.
Η κάθοδος, λοιπόν, του Αγίου Πνεύματος
, ως «βιαία πνοή» , αποδεικνύοντας τη
δυναμική Του, ως «πύρινες γλώσσες», εμφαίνοντας
το ομοούσιον του Αγίου
Πνεύματος με τον Πατέρα και Υιό, δηλαδή την ενέργεια του Τριαδικού Θεού, φανερώνει,
ότι «το Άγιο Πνεύμα είναι το κλειδί με το
οποίο ανοίγομε τη θύρα, που είναι ο Χριστός και έτσι φθάνουμε στην οικία του
Πατέρα», κατά τον ΄Αγιο Συμεών τον Ν.Θεολόγο.
«Ο
κάθε πιστός δέχεται την ενέργεια του
Αγίου Πνεύματος ανάλογα με τη πίστη και τη κατάσταση της ψυχής του», κατά τον Αγιο
Μάξιμο.
Το Άγιο Πνεύμα ενεργεί σ’ όλη την κτίση και σ’ όλους τους ανθρώπους,
αλλά κάθε άνθρωπος λαμβάνει τα χαρίσματά Του,
ανάλογα με την δεκτικότητά του.
Επομένως η Πεντηκοστή επαναλαμβάνεται στη ζωή των Αγίων.
Ας ευχηθούμε να πραγματωθεί και η δική
μας Πεντηκοστή.
Ο Χριστός ο Θεός ημών, «ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας», είναι «χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Ἑβρ. ιγ΄8). Γι’ αυτό πρέπει στη προσευχή μας να Τον παρακαλούμε να μας φωτίζει και αγιάζει με το Άγιον Πνεύμα, που είναι «ο φρουρός και αγιοποιός της Εκκλησίας, ο διοικητής των ψυχών, ο κυβερνήτης των χειμαζομένων, ο φωταγωγός των πεπλανημένων και αθλοθέτης των αγωνιζομένων και στεφανωτής των νενικηκότων» (Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Κατήχησις 17, 3).-
Από το βιβλίο ΄΄ΕΟΡΤΙΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ΄΄Ελ.Α.Κλ.
