4.12 ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ.
7ος μ.Χ. αιώνας. Στηn Δαμασκό γεννιέται
από τον Σέργιο ο Ἰωάννης.
Ο γυιός του Υπουργού Οικονομικών,τοῦ ‘Αραβα Χαλίφη Αβδούλ Μελίκ Α΄, έχει για Δάσκαλο τον ευλαβέστατο
και πολυμαθέστατο Μοναχό Κοσμά
τον Σικέλιο. Μαθητεύει μαζί με τον
θετό αδελφό του Κοσμά,
τον μετέπειτα Επίσκοπο
Μαιουμά και Μελωδό, με
άριστες επιδόσεις.
Ο
διωγμός του Χαλίφη Ομάρ
Β΄ τους οδηγεί στα Ιεροσόλυμα. Ο Ιωάννης κείρεται Μοναχός στην Ἱερά Μονή Αγίου Σάββα. Εκεί δίνει
μάχες πνευματικές και φθάνει σε ύψη αρετής. Θεολογεί με
συγγράμματα απαράμιλλα. Υμνολογεί με τρόπο συναρπαστικό. Μελωδεί
αξιοζήλευτα. Ταπεινοφρονεί πρότυπα. Υπακούει αδιάκριτα.
Διακόπτει
την συγγραφή και ψαλμωδία, κατ' εντολή του Ηγουμένου και το
δέχεται υπομονετικά. Η ταπείνωσή του προκαλεί την Θεομητορική επέμβαση και το «αηδόνι του Θεού» επαναδραστηριοποιείται.
Τότε συνθέτει τον υπέροχο κανόνα της Αναστάσεως : «Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει…»
Εκδημεί ειρηνικά με 100 και πλέον χρόνια δοσμένα στην
δόξα του Κυρίου.-
Ελ. Α. Κλ.