ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ
Ἐπιμέλεια Συντάξεως (Δυνάμει Θεοῦ): ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπαιδευτικός
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549 Κ.Τ. 6936773200 e-mail: eklidoniari@. gmail.com
elkl2015@hotmail.com Η ιστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.blogspot.com
******************************************************************************************
ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ
Το μεγάλο
μήνυμα της εορτής των Χριστουγέννων
Αγίου
Εφραίμ του Σύρου.
Ο Μέγας Βασίλειος θαυμάζοντας το γεγονός της Γεννήσεως
του Χριστού, θέτει στο στόμα της Παναγίας τα ακόλουθα λόγια: «Πώς να Σε ονομάσω εγώ, θαυμαστό μου βρέφος;
Τι θνητό όνομα να δώσω στον καρπό του Αγίου Πνεύματος; Να Σου προσφέρω θυμίαμα
η γάλα; Έχεις ανάγκη από τις μητρικές μου φροντίδες, ή να πέσω στα πόδια Σου
και να Σε λατρεύω; Τι ανεξήγητη αντίθεση; O ουρανός είναι ο θρόνος Σου κι εγώ
σε τοποθέτησα στα γόνατά μου. Σε βλέπω στην γη κι όμως δεν άφησες τον ουρανό. O
ουρανός είναι εκεί, όπου ευρίσκεσαι Εσύ».
Την απορία και την έκπληξη της Παναγίας συμμερίζεται
και Άγιος Βασίλειος. Και προσπαθώντας
να βρει το μυστικό, που πέτυχε την ένωση τόσο αντιθέτων πραγμάτων, καταλήγει,
ότι είναι η ταπείνωση!Από ταπείνωση ο
Θεός έγινε άνθρωπος!Από τη ταπείνωσή Του η γη έγινε ουρανός!Δεν ανέβηκε ο
άνθρωπος στον ουρανό. Κατέβηκε ο Θεός στην γη. Και έτσι μας έμαθε έμπρακτα,
πως μπορεί η γη, από τόπος εξορίας να
γίνει Παράδεισος. Από ζούγκλα, να γίνει Βασιλεία του Θεού. Γι' αυτό και οι πρώτοι, που αξιώθηκαν να Τον
προσκυνήσουν, ήταν οι ταπεινοί ποιμένεςΚαι οι «μάγοι εξ ανατολών» γεμάτοι ταπεινό και ειλικρινές φρόνημα αναζήτησης
της αλήθεια ήταν.
Αυτή η αρετή
της ταπείνωσης είναι το
μεγάλο μήνυμα της εορτής των Χριστουγέννων. Μόνο ο άνθρωπος,
που καλλιεργεί και αγαπάει αυτή την αρετή, μπορεί κάπως να νιώσει, τι έγινε
εκείνη τη παγωμένη νύχτα του Δεκέμβρη στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Και μόνο με
αυτή την αρετή, μπορεί να αξιωθεί να δεχθεί στη καρδιά του τον Νεογέννητο
Βασιλέα και Σωτήρα Χριστό.-
ΠΟΡΤΡΕΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ
ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
ΑΓΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ
ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ
Στο Χορό των Αγιορειτών Αγίων της Εκκλησίας μας συναριθμήθηκε στις 9
Μαρτίου 2020 και ο Άγιος Δανιήλ
Κατουνακιώτης. Βλαστός της Ιωνίας ο Γέροντας Δανιήλ ο Σμυρναίος, με
πατρική καταγωγή την Ιστιαία της Εύβοιας. Γυιός
ευλαβών γονέων, γεννήθηκε το 1846
ο κατά κόσμον, Δημήτριος Δημητριάδης, ο μικρότερος γυιος πολύτεκνης
οικογένειας. Δέχτηκε τα νάματα της Ορθόδοξης πίστης. Αναδείχθηκε αριστούχος της περίφημης Ευαγγελικής Σχολής
της Σμύρνης και εντρυφητής της Αγίας Γραφής και της Φιλοκαλίας.Η γνωριμία του
με τον Όσιο Αρσένιο της Πάρου και την προτροπή του, είσήλθε στην Ι.Μονή Αγίου
Παντελεήμονος.Ο πόθος του για την Μοναχική
πολιτεία διακαής. 19 ετών και με
την προτροπή Αγιοταφίτη Πνευ-ματικού του, επισκέφθηκε την Πελοπόννησο και τα νησιά Ύδρα, Τήνο, Πάρο, Ικαρία, όπου
γνώρισε Αγίους Γέροντες.Στην Πάρο ο Όσιος Αρσένιος τον προέτρεψε να επισκεφθή
την Ι.Μονή Αγίου Παντελεήμονος Αγίου Όρους.Η δοκιμή του επιτυχής και η υπακοή
του υποδειγματική.Εκάρη Μοναχός το 1866 και μετονομάσθηκε Δανιήλ.Τα
προσόντα του αναγνωρίζονται και αναλαμβά-νει τη Γραμματεία της Ι.Μονής, η οποία
αριθμούσε 250 Μοναχούς.
Στις διαφορές ,όμως Ελλήνων και Ρώσων δέχεται εξορία ,
που τον λυπεί και τον ταλαιπωρεί. Φιλοξενείται επί
εξάμηνο στη Μονή Αγίας Αναστασίας, στα Βασιλικά Χαλκιδικής.
Μετά, επί πέντε χρόνια μονάζει στη Μονή Βατοπεδίου, όπου θεραπεύεται
από σοβαρή ασθένεια από την Παναγία, την οποία
υπεραγαπούσε σε όλη του τη ζωή.
Τέλος κατευθύνεται στα Κατουνάκια. Εκεί
ίδρυσε το Ησυχαστήριο των Οσίων Αγιορειτών Πατέρων, όπου, μετά από λίγα χρόνια,
αποκτά μικρή συνοδεία και την χειραγωγεί με τη Φιλοκαλία, την οποία μελετά
συνεχώς και την αποστηθίζει.Η αρετή του,
συνδυασμένη με τη σοφία του, η προσευχή και η ταπείνωσή του, η μελέτη και η
πείρα του συνέδραμαν να εντοπίζει
πλάνες, να διορθώνει πλανεμένους, να θεραπεύει δαιμονόπληκτους.Ασθενείς,
θλιμμένοι, πενθούντες, απογοητευμένοι και ταλαιπωρημένοι άνθρωποι βρήκαν παρηγοριά και ελπίδα
από τους λόγους του και τις επιστολές του.
Η επιστολογραφία του πλούσια. Είχε
πνευματικό σύνδεσμο με τον λογοτέχνη Αλέξανδρο Μωραϊτίδη, τον μετέπειτα μοναχό Ανδρόνικο,
ο οποίος τον χαρακτηρίζει ως Μοναχό, ο οποίος τους προσφέρει ως επιδόρπια
«λόγους αποστάζοντας ουράνιον γλυκασμόν». Έλεγε πάλι ο ίδιος: «Όταν ήλθα
εις το Άγιον Όρος ενόμισα, ότι ήγγισα τον Θεόν, αλλά όταν εγνώρισα τον
Γέροντα Δανιήλ τότε αντελήφθηκα πόσο
μακράν ήταν ο Θεός από εμένα».
Σημαντική
η γνωριμία, η φιλία και η
αλληλογραφία του Γέροντα Δανιήλ με τον άγιο Νεκτάριο (1846-1920).
Εκτός των πολλών επιστολών του, καρπός της
σοφίας του είναι και περί τα εβδομήντα
έργα του, επί σοβαρών πνευματικών θεμάτων, κυρίως αντιαιρετικών και πνευματικής οικοδομής.
Επί
πενήντα έτη στα Κατουνάκια με τον λόγο του, τη
γραφίδα τον και τον χρωστήρα του
δημιούργησε περίφημο οίκο αρετής,
αγιογραφίας, συγγραφής, μουσικής και φιλοξενίας. Η θύρα του ήταν πάντοτε ανοιχτή ν’ αναπαύει τον
άνθρωπο.Αναδείχθηκε ιατρός, καθοδηγός
και απελευθερωτής πασχόντων, πλανεμένων, προβληματισμένων και ταλαιπωρημένων
ανθρώπων. Δεν κουραζόταν νύχτες ολόκληρες ν’ αγρυπνεί και να γράφει επιστολές
και μελέτες, προς στηριγμό και φωτισμό των αγαπητών αδελφών του.
Η μεγαλύτερη ευτυχία της ζωής
του ήταν, ότι αναχωρούσε από τη γη την ημέρα των γενεθλίων της αγαπητής του
Θεοτόκου. Μετά τη θεία Κοινωνία και το ιερό Ευχέλαιο η χαρά ήταν έντονα
ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. Η ένθερμη Θεοτοκοφιλία, εσφράγισε τη ζωή του. Ο
Όσιος Δανιήλ υπήρξε αναμφισβήτητα, διά των λόγων και των έργων του φωτισμένος,
διακριτικός, σοφός καθοδηγός, «πλήρης
Πνεύματος Αγίου». Η ευχή του ας μας συνοδεύει.
Η κάρα του φυλάγεται με
ευλάβεια σε ξύλινη θήκη και τιμάται στις 7 Σεπτεμβρίου.-
ΝΥΞΕΙΣ
Ø
"
Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου, εν όλη τη
καρδία σου και εν όλη
τη
ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου."
( Ματθ. κβ΄, 27 )
Αγαπώ
τον Θεό μου καθολικά. Παραδίδομαι σ' Εκείνον ολοκληρωτικά. Σκέπτομαι Εκείνον
παντοτινά. Να, το πρώτιστο,
καθημερινό μου καθήκον.-
Ø
"'Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν." (
Ματθ. κβ΄, 39 )
Αγαπώ
τον πλησίον μου και τον υπολογίζω, όπως τον εαυτό μου. Τον φροντίζω σαν τον
εαυτό μου. Εκπληρώνοντας την οριζόντια αγάπη προς τον πλησίον, αποδεικνύω
την κάθετη αγάπη προς τον Θεό.-
Ø
"'Εγώ
ειμί ο άρτος της ζωής, ο ερχόμενος προς με ου μη πεινάση, και
ο
πιστεύων εις εμέ ου μη διψήση πώποτε." ( 'Ιωαν. στ΄,35 )
Άρτος και ύδωρ ! Δύο βασικά στοιχεία
διαβίωσης, αλλά και επιβίωσης.
Η
προσέλευση στον Χριστό και η πίστη σ' Εκείνον ασφάλιστρο αιώνιας ζωής, εχέγγυο
ακατάλυτο. Η επιλογή, τώρα, προσωπική μου υπόθεση.-
Πόθος σου;
Πολίτης
της γης κι εσύ.
Στρατοκόπος
γήϊνος.
Ζεις
στη γη.
Πολιτεύεσαι
στη γη.
Ασχολείσαι με τα γήϊνα.
Αναλίσκεσαι με αυτά.
Προσκολλάσαι σ’αυτά.
Ποθείς αυτά.
Ὀλα
φθαρτά,πεπερασμένα.
Υπάρχουν
κι άλλα άφθαρτα,
αιώνια
και αναλλοίωτα.
Αυτά
να’ ναι ο στόχος σου,
ο πόθος σου, ο παντοτινός!
Ποιητική Συλλογή
΄΄ΨΗΦΙΔΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΩΝ΄΄ Ελ. Α.
Κλ.
Ø Ταπείνωσον
τον λογισμόν της υπερηφανείας,
πριν η υπερηφάνεια σε ταπεινώσει. Αγιος Εφραίμ ο Σύρος.
Ø Ο Θεός δεν
βλέπει στο πρόσωπο, ούτε στην εξωτερική μόνο
εμφάνιση των ηθών, ούτε στις κραυγές μας, αδελφοί, αλλά στη συντριμμένη και ταπεινωμένη καρδιά. Όσιος Συμεών Νέος
Θεολόγος.
Ø Ματαία πάσα
άσκησις, πάσα εγκράτεια, πάσα υποταγή, πάσα
ακτημοσύνη και πάσα πολυμάθεια, ταπεινοφροσύνης
εστερημένη. Αγιος Εφραίμ
ο Σύρος.
Ø Όπως η σκιά
ακολουθεί το σώμα, έτσι και τους ταπεινούς
στοχασμούς ακολουθεί το έλεος του Θεού.
Αγιος Ισαάκ ο Σύρος.
Ø Ταπείνωσε
τον εαυτό σου μπροστά στους άλλους και θα υψωθείς. Διότι όπου βλαστάνει η ταπείνωση, εκεί αναβλύζει η
δόξα του Θεού. ΑγιοςΙσαάκ ο Σύρος.
Ø Εάν ήμεθα απλοί ως τα
παιδία, ο Κύριος θα εδείκνυεν εις ημάς τον Παράδεισον, θα εβλέπομεν Αυτόν εν τη δόξη των Χερουβείμ και των Σεραφείμ και
πασών των επουρανίων δυνάμεων και των Αγίων. Αλλά δεν είμεθα ταπεινοί, και δια
τούτο βασανίζομεν και εαυτούς και τους
άλλους, όσοι ζουν μεθ ἡμῶν.
Όσιος Σιλουανός.
Ø Ω, πόσον πρέπει να ικετεύωμεν τον Κύριον, ίνα δώσει εις την ψυχήν
το ταπεινόν Άγιον Πνεύμα! Η ταπεινή ψυχή έχει μεγάλην ανάπαυσιν,
η υπερήφανος όμως βασανίζει η ιδία εαυτήν. Ο
υπερήφανος δεν γνωρίζει την αγάπην του Θεού και ευρίσκεται μακράν Αυτού. Υπερηφανεύεται, ότι είναι πλούσιος ή
επιστήμων ή ένδοξος, αλλά δεν γνωρίζει το έσχατον της πενίας και της απωλείας
αυτού, διότι τον Θεόν δεν εγνώρισεν. Όστις
όμως αγωνίζεται κατά της υπερηφανείας, εις αυτόν ο Κύριος γίνεται βοηθός, ίνα
νικήση τούτο το πάθος.
Όσιος
Σιλουανός.
Ø «Αν θέλεις να δεις καλύτερες
μέρες, ν’ ἀγαπήσεις την αγία ταπείνωση
με όλη σου τη ψυχή και θα βρεις την ειρήνη του Χριστού».
Στάρετς Αντώνιος
της Όπτινα.
Ø «Τη ψυχική σου ωφέλεια θα τη βρεις εκεί που δε γίνεται το θέλημά σου».
Στάρετς Αντώνιος της Όπτινα.
Ø Γιατί δεν λέγει η Γραφή, ότι ο
Θεός αντιπαθεί τους πόρνους, ή
άλλους αμαρτωλούς, αλλά τους υπερηφάνους;
Επειδή η υπερηφάνεια είναι ιδιότητα των δαιμόνων. Επειδή
ο υπερήφανος είναι κατά κάποιο τρόπο συγγενής του διαβόλου. Στάρετς
Βαρσανούφιος.
