22.11 ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ο νέος Ασκητής.

                                             22.11   ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ο νέος Ασκητής.

 

 Στον πάνσεπτο Χορό των Οσίων ευδιάκριτη θέση κατέχει ο μιμητής των Αγγέλων Ιάκωβος. Αστέρας μεγίστου βεληνεκούς ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης. Σκεύος εκλογής του Θεού Πατέρα, απεσταλμένος του Κυρίου για παραμυθία του λαού  Του.
            Η ζωή του έλαμψε με αχτίδες απλότητας, αστραπές καλοσύνης, προτυπώδη ισάγγελη πολιτεία, πολλαπλές θαυματουργικές επεμβάσεις.
         Βλαστός της Μικρασιάτισσας μητέρας του Θεοδώρας και του Ρόδιου Σταύρου πατέρα του. Οι γονείς του θεοσεβείς έφεραν στη γη, στις 5 Νοεμβρίου 1920 τον Ιάκωβο. Συνεργάτες ενσυνείδητοι του Θεού στο σωτήριο έργο Του ενσταλάζουν στο γεώργιο της καρδιάς του τέκνου τους τον σπόρο της Αληθείας και πυροδοτούν το είναι του με την αγάπη σ' Εκείνον.
       Ζεί ασκητικά, προσευχητικά, διακονικά, άοκνα, αυτομεμφικά. Αγρυπνεί και επαγρυπνεί στο κάστρο της ψυχής του, τιθασεύοντας τα πάθη με τη μάχαιρα της νηστείας.
         Τον Νοέμβριο του 1952 αναχωρεί αμετάκλητα για την Ιερά Μονή Οσίου Δαυιδ στις Ροβιές Εύβοιας και αφιερώνεται καθολικά στον Θεό. Επιδίδεται με φλόγα και ζήλο στην άσκηση και 32 ετών κείρεται Μοναχός, ενώ στις 19 Δεκεμβρίου 1952 στη Χαλκίδα χειροτονείται Ιερέας.
      Θεοφόρος πλέον ο ευλαβέστατος διάκονος του Θεού Ιάκωβος συνεχίζει την πάλη στον αόρατο πόλεμο με τις δυνάμεις του σκότους "δίνοντας αίμα και παίρνοντας πνεύμα". Στο σπήλαιο του Οσίου Δαυϊδ δίνει μάχες με τα γόνατα και  κατατροπώνει τις πειρασμικές επιθέσεις νικηφόρα, απολαύοντας θεσπέσιες θεοπτίες.
        Η άμεμπτη, βιοτή του και ο ανένδοτος ασκητικός του αγώνας ευαρεστεί τον  Θεό και του προσφέρει το προορατικό και διορατικό χάρισμα.
        Στην Θ. Λειτουργία ζει ανεπανάληπτες στιγμές θεωρώντας την παρουσία των Αγίων Αγγέλων να υπερίπτανται έμφοβα μπροστά στο εσφαγμένο Αρνίο.
       Οι θαυματουργικές επεμβάσεις είναι εμφανείς εφ' όσον έχει παρρησία στο Θεό. Η θεαρέσκεια της αυστηρής ασκητικής ζωής του εμφαίνεται και με την ανάθεση από τον Κύριο της διακονίας του, ως Καθηγουμένου, στις 25 Ιουνίου 1975. Αναλαμβάνει το τιμόνι της Ιεράς Μονής ταπεινά και αθόρυβα και ανέρχεται την κλίμακα των αρετών σταθερά.
        Ο Γέροντας Ιάκωβος ήταν προσωποποίηση της έμπρακτης αγάπης, το πρότυπο της "εν Χριστώ καινής ζωής", το κάτοπτρο της ταπείνωσης, το υπόδειγμα της αρετής, το παράδειγμα της εγκράτειας, το έσοπτρο της υπομονής. Ενσάρκωνε το τέλειο μοναχικό ιδεώδες, ακτινοβολούσε Φως "(Γαλ.ε΄22), σκόρπιζε ευφροσύνη στους συνομιλητές του με τη γλυκύτητα των  λόγων του, με   την  " ευωδία   Χριστού "   ( Β΄ Κορ. β΄, 15 ),  που  βίωνε,
     Νουθετούσε θεόσοφα και ο λόγος του ήταν "άλατι ηρτυμένος" (Γαλ. β΄, 6). Καθοδηγούσε ένσοφα τον λαό του Θεού προς τη σωτηρία.
    Η υγεία του όμως κλονίζεται, αλλά ήδη είναι πανέτοιμος με το εισιτήριο θεωρημένο στο χέρι. 21 Νοεμβρίου 1991! Τα Εισόδια της Θεοτόκου εορτάζει, με την συμμετοχή στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και τη μελωδική ψαλμωδία του, εξομολογεί πιστούς αδελφούς, αναμένοντας και την επιστροφή από τα Φύλλα του προσφιλούς συνώνυμου πνευματικού του τέκνου Ιακώβου, ως ήδη χειροτονηθέντος Διακόνου και τότε η λεύκη έγειρε. Πήρε πλέον το δρόμο για την ποθητή πατρίδα!
    Πάνδημη η εξόδιος ακολουθία. Ο Γέροντας Ιάκωβος ευλογεί τα πλήθη, που αναφωνούν: ΄΄Άγιος!!!΄΄
   Τώρα πλέον βρίσκεται στη χώρα του Φωτός και απολαμβάνει ατελεύτητα  πανευφρόσυνα τη θέα της Αγίας Τριάδος. Από εκεί πρεσβεύει αδιάλειπτα  για όλους μας και μας αναμένει εναγώνια .
     Η αγιοκατάταξή του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο έγινε στις 27 Νοεμβρίου 2017 και  θα τιμάται στις 22 Νοεμβρίου.-   

                             Ελ. Α. Κλ.