Σιωπές με ενοχές.
Χειμωνιάτικο το
σκηνικό.
Ο αέρας
μαίνεται.
Η θαλασσοταραχή
θερεύει.
Ψυχές ανθρώπινες
στοιβάζονται
σε
πλωτά φέρετρα.
Τα κύματα ορθώνονται πελώρια.
Οι καρδιές
λυγίζουν.
Οι παιδικές
φωνές αντηχούν.
Οι λυγμοί
των γυναικών
συγκλονίζουν.
Κι έπειτα
σιωπή…
Ο υγρός
τάφος δέχεται αναρίθμητες
ψυχές.
Οι άνθρωποι σφυρίζουν
αδιάφορα.
Σιωπή…΄Ενοχη σιωπή…
Η φιλαυτία
προβάλλει αναίσχυντα.
Η σκληροκαρδία
υπερτερεί.
Η ανθρωπότητα
κυμβαλοηχεί.
Η αγάπη
ανύπαρκτη.
Η απολογία
αναπόφευκτη.
Ολοταχώς, αγάπη στην πράξη!!!
Από την ποιητική Συλλογή ΄΄ΗΛΙΑΧΤΙΔΕΣ΄΄ Ελ.Α.Κλ.
