ΚΥΡ. ΘΩΜΑ.( Ιωαν. κ΄,19 – 31 ) ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ.
«..ο Κύριός μου και ο Θεός μου!» (Ιωαν.κ΄,28), είναι η ομολογία πίστεως
του Θωμά. Ύστερα από μια εσωτερική πάλη, για την αληθινότητα της Αναστάσεως
του Κυρίου, αναφωνεί «εκ βαθέων».
Ο Απόστολος Θωμάς απών, κατά την εμφάνιση του Αναστημένου
Νικητή του θανάτου και ελλιπής της Αγιοπνευματικής Χάριτος, δυσπιστεί. Βρίσκεται
στη τροχιά της απιστίας. Η αγάπη όμως του Διδασκάλου και πάλι
έκδηλη. Αυτοπροσφέρεται για ψηλά-φηση και
τοιουτοτρόπως προλαμβάνεται η οικτρά πτώση της απιστίας. Η καλοπροαίρεση του
Θωμά τροχοπέδη στον κατήφορο της απώλειας.
Η πάλη με τον Θεό συνεχίζεται στο χώρο της
ανθρωπότητας, είτε με τη μορφή
της αμφισβήτησης της ύπαρξής Του, είτε με
τη δίψα της συνάντησης μαζί Του. Είναι οι πολέμιοι και διώκτες Του αφ’
ενός, οι «εραστές» του Θεού, ως εκλεκτοί
αφ’ ετέρου. Όλοι και οι μεν και οι δε
επιζητούν τη συνάντηση με τον Θεό, αφού έμμεσα ή άμεσα
αναγνωρίζουν την ύπαρξή Του.
Η συνάντηση επιζητείται, αλλ’ η οδός,που ακολουθείται είναι ακατάλληλη.
Τόσο η λογική, όσο και οι αισθήσεις αποπλανούν.
Η Συνάντηση με τον Κύριο προδιαγράφεται από τον Ίδιο τον Κύριο : «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται.»(Ματθ. ε΄,8).
Ο
δρόμος της Θεογνωσίας προτείνεται και από τους Αγίους Πατέρες. Είναι ο δρόμος της μετάνοιας και της άσκησης,
της ταπείνωσης και της αγάπης. Η
γνώση του Θεανθρώπου είναι η σωτηρία του ανθρώπου. Όποιος κοινωνεί με τον Θεό,
γνωρίζει τον Θεό και θα δέχεται τις ακτίνες της αγάπης Του ως Φως, που θα τον
ευφραίνει αιώνια. Όποιος όμως απομακρύνεται από Εκείνον, Τον αγνοεί και οι
ακτίνες της αγάπης Του ως φωτιά θα τον κατακαίουν αιώνια.
Η κάθαρση της καρδιάς επιφέρει τον
φωτισμό του νου και καταλήγει στη Θέωση. Όσο δεν έχομε προσωπική εμπειρία Θέωσης, βρισκόμαστε
στη φυλακή της αθεϊας. Η έξοδος απ’ αυτήν
σηματοδοτεί την ομολογία : « Ο Κύριός μου και ο Θεός μου ! »Αυτή την ηρωϊκή
κίνηση ας διαγράφουμε όλοι μας καί αυτή την αναφώνηση
ας επιγράψουμε υπαρξιακά.-
Από το βιβλίο ΄΄ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ΄΄Ελ. Α. Κλ.
