ΚΥΡ. Α΄ ΛΟΥΚΑ. (
Λουκ. ε΄ , 1 – 11)
Η ΥΠΑΚΟΗ.
΄΄ Επί δε τω
ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον.΄΄( Λουκ. ε΄ , 5 ).
Ο εγωϊσμός, το υπ’ αρ. 1 αίτιο κάθε πτωτικής
ενέργειας. Το «εγώ», με όλες τις
επιθυμητικές απαιτήσεις και τις
ποικιλόμορφες αντιδραστικές κινήσεις, ευθύνεται για αποτυχίες και
καταστροφές. Η τιθάσευση του αχαλίνωτου εγωϊσμού και η μεταστροφή του σε ταπείνωση, εχέγγυο κάθε επιτυχίας.
Ο
Σίμωνας Πέτρος, ένα ηλιόλουστο πρωϊνό,
κατάκοπος, μετά από ένα ολονύκτιο άκαρπο ψάρεμα, ακούει τον Ιησού να τον
προτρέπει: «Επανάγαγε εις το βάθος…».
«επί τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον…»,
ήταν η άμεση απάντηση του Πέτρου. Η καταφατική αυτή απάντηση είναι κίνηση υπακοής και προϋποθέτει ταπείνωση.
Ο
Πέτρος διαγράφει την εμπειρία του και υποτάσσεται στον λόγο του Ιησού. Μηδενίζει τη λογική του και υπολογίζει την
προτροπή του Χριστού. Απαρνείται το
θέλημά του και ταυτοποιείται με το θέλημα του Διδασκάλου.
Η υπακοή σε όλο της το μεγαλείο. Η
ταπείνωση στην πρακτική της μορφή.
Η
ευλογία καρπός της εμφανής. Αυτή τη φορά ο Πέτρος επιτυγχάνει ό,τι δεν
κατώρθωσε ολόκληρη τη νύκτα. «Πλήθος
ιχθύων» συγκεντρώνεται.
Τώρα
θα δείξει την αγαπητική διάθεση. Θα
καλέσει και «κοινωνούς» στην
επιτυχία του. Ο ατομισμός στην μηδενική
του μορφή. Η φιλαυτία ανύπαρκτη. Η απληστία αντικαθίσταται από την αυτάρκεια. Η
φιλαδελφία πρακτικοποιείται.
Και
η ευλογία κορυφώνεται. «αφέντες άπαντα
ηκολούθησαν αυτώ.» Πλήρης αφιέρωση,
ολοκληρωτικό δόσιμο σ’ Εκείνον, που είναι το παν.
Η υπακοή επιβραβεύεται. Η ταπείνωση
επαυξάνεται, για να εκδηλωθεί αργότερα ως πράξη μετάνοιας, ως
ανοχή και μακροθυμία, ως αγάπη και συγχωρητικότητα, ως αοργησία και
υποχωρητικότητα.
Η
συμπεριφορά του Πέτρου, ας γίνει τρόπος ζωής για μας, για να ευαρεστούμε τον
Κύριο και να λαμβάνουμε τις αφειδώλευτες ευλογίες Του.-
