ΚΥΡ. Δ΄ ΛΟΥΚΑ( Λουκ. η΄, 5 – 15 )ΣΠΟΡΟΣ Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ.
<<Και έτερον έπεσεν εν μέσω των
ακανθών, και συμφυείσαι αι άκανθαι
απέπνιξαν αυτό…το δε εις τας ακάν-θας πεσόν, ούτοί εισιν οι ακούσαντες, και υπό
μεριμνών και πλούτου καί ηδονών του βίου πορευόμενοι συμπνίγονται και ου
τελεσφορούσι. » (Λουκ. η΄, 7, 14.)
Ο
σπόρος είναι ο λόγος του Θεού, είναι ένα από τα μυστήρια της
Βασιλείας του Θεού, που γνωστοποιείται στους μαθητές της Βασιλείας.
Ο
Χριστός είναι ο Λόγος, είναι η Ζωή. Κατά συνέπεια ο λόγος του Λόγου ζωοποιεί και μεταμορφώνει τον άνθρωπο, τον τρέφει
πνευματικά, τον ζωογονεί δημιουργικά,τον μεταστρέφει σωστικά, τον φωτοποιεί
υπαρξιακά.
Ο
άνθρωπος, που Λογοποιήθηκε και Χριστολογεί, οδηγεί στην Χριστο-ποίηση τους
ακροατές του, πυροδοτεί τις καρδιές τους, φλογίζει το είναι τους, για
αναζητήσεις Θεού, για επικοινωνιακές αναβάσεις.
Οι άνθρωποι όμως - ακροατές του Θεϊκού
λόγου – κατηγοριοποιούνται. Τέσσερις είναι οι ομάδες αυτές :
1.«
Οι παρά την οδόν. »
2.«
Οι επί της πέτρας. »
3.«
Οι εις τας ακάνθας. »
4.«
Οι εις
την καλή γη. »
Η τρίτη
κατηγορία αναφέρεται στην
«ακανθώδη γη». Είναι οι άνθρωποι, που αποδέχονται πρωταρχικά την Ευαγγελική Αλήθεια. Πολύ σύντομα όμως συμπνίγεται ο
Θείος λόγος και παραμένει ανενέργητος, άκαρπος. Οι αιτίες είναι τρεις :
1:Οι βιοτικές μέριμνες. Το άγχος της καθημερινότητας, η αγωνία της επιβίωσης, η απληστία της συσσώρευσης καταναλωτικών αγαθών, η κυριαρχία της πολυτέλειας, η άλογη σπατάλη. Η φιλαυτία και η κενοδοξία σ’ όλο τους το μεγαλείο, δρούν καταλυτικά, συνθλιπτικά. Οι πνευματικές αναζητήσεις καταστέλλονται. Οι Θεϊκές εντολές καταστρατηγούνται. Ο ίλιγγος των βιοτικών μεριμνών παγιδεύει κυριολεκτικά τον άνθρωπο.
2.Η
παγίδα του πλούτου. Η προκλητική λάμψη του πλούτου δελεάζει τον άνθρωπο, τον
εξαπατά οικτρά, τον παραπλανά φοβερά, τον υποδουλώνει τυραννικά. Ανελεύθερος
πλέον ο άνθρωπος, δούλος στον στυγνό
αφέντη της φιλαργυρίας, περιφρονεί και μηδενοποιεί την Θεϊκή Πρόνοια,
επαυξάνει την αυτοδυναμία, υπερτονίζει την αυτοπεποίθησή του, καυχησιολογεί
αναιδέστατα, ελπίζει βεβαιότατα. Και όμως ματαιοπονεί, γιατί ματαιο-φρονεί.
3. Οι ηδονές του βίου. Οι εφήμερες απολαύσεις, οι εφάμαρτες διασκεδάσεις, η αισθησιακή ζωή. Η σαρκολατρεία συνεπάγεται τη δουλεία και εκφράζεται ως φιληδονία.Η λάμψη της ηδονής μαγνητίζει τον άνθρωπο, αφοπλίζει τον αγωνιστή, παραλύει τον μαχητή, αδρανοποιεί τον στρατιώτη Χριστού, αιχμαλωτίζει φοβερά τον αναζητητή πνευματικών αναβάσεων.
Ποικίλα «αγκάθια» εμφανίζονται συχνά. Ας επαγρυπνούμε, ώστε να μην συμπνίγουν τον σπόρο – λόγο του Θεού στις καρδιές μας και να καρποφορεί σωστικά.-
Από το βιβλίο ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ
Ελ. Α. Κλ.
