ΚΥΡ. προ ΓΕΝΝ. ΧΡΙΣΤΟΥ.(Ματθ. α΄,1 – 25) Η ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΗ του ΛΟΓΟΥ.

ΚΥΡ.  προ ΓΕΝΝ. ΧΡΙΣΤΟΥ.(Ματθ.  α΄,1 – 25)

Η   ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΗ   του  ΛΟΓΟΥ.

 

          «Βίβλος  γενέσεως Ιησού Χριστού, Υιού Αβραάμ…»(Ματθ. α΄,1 ).
          Η αναφορά στο γενεαλογικό δένδρο του Χριστού, από τον Ευαγγελιστή Ματθαίο, είναι μια ιστορία της αγάπης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου και στοχεύει τη κατάληξή του, που είναι η Μαρία, η «εκλελεγμένη  πασών των γενεών». Εκείνη, που με τον ελεύθερο αγώνα της, την ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος και τη διαδοχική, εξαγνιστική διεργασία των Θεοπατόρων, έφθασε στη Θέωση.
        Η Γέννηση του Χριστού ήταν συνάρτηση της πίστεως και της θελήσεως της Παναγίας, καθώς και της μετοχής της Αγίας Τριάδος.
       Ο Υιός ενανθρωπίζει, δηαδή ενώνει στο  Πρόσωπό Του υποστατικά την ανθρώπινη και τη Θεία φύση, οπότε ενώνεται ο άνθρωπος με την Αγιοτριαδική Θεότητα.
      Ο Πατέρας ευδοκεί, στην ενανθρώπηση του Υιού και το Άγιο Πνεύμα συνευδοκεί, συνεργεί.
     Συνεπώς, η ενανθρώπηση του Χριστού δεν είναι μόνο λυτρωτική έκφραση ευσπλαχνίας, αλλά και ενωτική κίνηση. Η κένωση του Θεού σηματοδότησε την ανακαίνιση του ανθρώπου και το δικαίωμα της συγκληρονόμησης της Βασιλείας Του.
   Με την ενανθρώπηση αποκτήσαμε τη δυνατότητα να γίνουμε σύσσωμοι Χριστού, Αγιοτριαδικά Κατοικητήρια. Ο άνθρωπος δηλαδή γίνεται μέλος του Σώματος του Χριστού.
Ο Ιησούς, με την ενανθρώπησή Του οριοθέτησε την ιστορία. Είναι ο Σωτήρας του κόσμου. Ο Λυτρωτής της ανθρωπότητας.
    Το όνομα  Ιησούς έγινε: Η χαρά των πονεμένων, η ελπίδα των θλιμμένων, το καταφύγιο των διωγμένων, το φως των πλανεμένων, η ειρήνη των ανειρήνευτων, η αγάπη όλων των ανθρώπων.

     Ο   Ιησούς  είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας, ο Ελευθερωτής και η Ελπίδα μας.
   Δυστυχώς, πολλάκις, ο Ιησούς είναι ο Μεγάλος Απών. Άγνωστος και Λησμονημένος. Γιορτάζουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό. 
    Αν θέλουμε να νοηματοδοτήσουμε τα Χριστούγεννα, απαιτείται να Του παραδώσουμε ανεπιφύλακτα τη καρδιά μας, πυρίφλεκτη από αγάπη για Εκείνον.
Να προφέρομε υμνολογικά και δοξολογικά, ικετευτικά και ομολογιακά το Όνομά Του.
Να σκέπτεται ο νούς μας πρωταρχικά Εκείνον.
Να αποτελεί ο  Ιησούς   τον Μοναδικό Οδηγό και Κυβερνήτη της ζωής μας, τον Εμπνευστή των πράξεών μας, το Μοναδικό Πρόσωπο άξιο άπειρης αγάπης και λατρείας.-                  

                                                                       Ελ. Α. Κλ.