4/11 ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ

4/11  ΑΓΙΟΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ

                                                                

         

             

              Ἡ Χώρα  τοῦ  Φωτὸς  κοσμεῖται  ἀπὸ πολυποίκιλα  εὔοσμα  ἄνθη. Ἀγωνιστὲς  ἀνένδοτοι της γῆς  εἰσῆλθαν   στὴν  ἄρρητη  ὀμορφιὰ  καὶ  ἄληκτη  εὐφροσύνη  τοῦ   Παραδείσου.

            Ἀνάμεσά  τους  καὶ  ὁ  Ἅγιος  Γεώργιος  Καρσλίδης. Ἡ  γνωριμία  μαζί  του  ψυχωφελής.

         Γεννήθηκε  τὸ  1901 στὴν  Ἀργυρούπολη  τοῦ  Πόντου  καὶ  βαπτίσθηκε  λαμβάνοντας  τὸ  ὄνομα  Ἀθανάσιος. Οἱ  γονεῖς  του  πολὺ  νωρὶς  ἐκδημοῦν  στὰ  Οὐράνια  Σκηνώματα  καὶ  τὴν  προστασία  του  ἀναλαμβάνει  ἡ  γιαγιά  του. Δυστυχῶς  ὅμως  καὶ  πάλι, ἐνῷ  εἶναι  ἑπταετής, βιώνει  τὴν  κοίμηση  καὶ  τῆς  γιαγιᾶς  του.

            Τὴν  ἀνατροφὴ  του  ἀναλαμβάνει  μία  γειτόνισσα, ἡ ὁποία  ἀρραβώνιασε  τὴ  μικρὴ  ἀδελφή  του Ἄννα  μὲ  τὸ  γυιό  της. Ἡ  Ἄννα  ὅμως  σύντομα  ἀναχωρεῖ  γιὰ  τὸν Οὐρανό.

            Ὁ  Ἀθανάσιος  τώρα   ἀκολουθεῖ  τὸν  παππού, ποὺ   εἶναι  χαλκωματὰς   καὶ  μετακομίζουν  στὸ  Ἐρζεροὺμ   καὶ  μετέπειτα  στὸν  Καύκασο. Ἀλλὰ  ἐδῶ  κοιμᾶται  καὶ  ὁ παπποὺς  ὁπότε  ὁ Ἀθανάσιος  μένει  πλέον μὲ  τὸν  ἀδελφό  του  καὶ  τὴ  νύφη  του. Ὁ  ἀδελφός  του  ὅμως τοῦ  συμπεριφέρεται  σκληρὰ  καὶ  ἄπρεπα, γι' αὐτὸ  μιὰ  χιονισμένη  νύκτα  φεύγει  γιὰ  τὴν  ἔρημο. Περιπλανώμενος  ἐνῷ  εἶναι, τὸν συναντᾷ  ἕνα καραβάνι  καμηλιέρηδων, οἱ  ὁποῖοι τὸν παίρνουν μαζί  τους καὶ  στὴν Τουρκία τὸν παραδίδουν  σ' ἕναν Τοῦρκο γιὰ  νὰ ἐργασθεῖ  ὡς  βοσκός. Ὁ  Τοῦρκος  ὅμως  ἦταν  κρυπτοχριστιανός.

             Μία  μέρα  ὁ Ἀθανάσιος  καὶ  ἐνῷ  ἔβοσκε  τὰ  ζῷα, εἶδε  τρεῖς  ἄνδρες  νὰ  ψέλνουν  τόσο  ὡραῖα, ποὺ ἔνιωσε  χαρὰ  καὶ  γαλήνη  τόση, ποὺ  ἔτρεξε   πρὸς  τὸ  μέρος  τους. Ἐκεῖνοι   ἄμεσα  ἐξαφανίστηκαν. Κλαίοντας  τρέχει  στὸν  ἀφέντη  του  καὶ  τοῦ  ἀναφέρει  τὸ  γεγονός. Ἐκεῖνος  τὸν   κατέβασε  κάτω  ὅπου  εἶχε  ἐκκλησία  καὶ  τοῦ  ἔδειξε  τὶς  εἰκόνες  μήπως καὶ  τοὺς  ἀναγνωρίσει.Ὄντως  ἦταν  οἱ  Τρεῖς  Ἱεράρχες.

             Ὁ  νοικοκύρης   κατάλαβε, ὅτι  τὸ  παιδὶ  ἔχει  ἄλλο  προορισμὸ  καὶ  τὸν  συνόδευσε  στὴν  Τυφλίδα. Ἐκεῖ  συνάντησαν  τὸν  Ἐπίσκοπο, ὁ  ὁποῖος  ἀποδείχθηκε, ὅτι  ἦταν  καὶ  θεῖος  του  καὶ  ὁ  ἴδιος  τὸν πῆρε  κοντά  του.

             Ἔμαθε  τὴν  γεωργιανὴ  γλώσσα  καὶ  τὸ  1917  ἐκάρη  Μοναχὸς  στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ζωοδόχου  Πηγῆς στὴ Γεωργία, μετονομασθείς  Συμεών. Σύντομα χειροτονήθηκε Ἱερομόναχος καὶ ὀνομάσθηκε Γεώργιος, καθὼς  τοῦ εἶχε προείπει ὁ Ἅγιος Γεώργιος,  ποὺ   τὸν  εἶχε  ἰδεῖ  καβαλάρη  στὴν  παιδική  του  ἡλικία.

             Ἡ  Ὀκτωβριανὴ  Ἐπανάσταση  ἐπέφερε  τὴ  λεηλασία  στὴν  Ἱερὰ  Μονὴ  καὶ  τὴν  καταστροφή. Οἱ πιστοὶ  Μοναχοὶ  θανατώθηκαν. Ὁ Ἅγιος  συνελήφθη  καὶ  καταδικάσθηκε  σὲ  θάνατο, ἀλλὰ  θαυμα-τουργικὰ  διεσώθη, ἀφοῦ   σφαίρα  κτύπησε   σὲ   εἰκόνισμα  τῆς  Παναγίας, ποὺ  φοροῦσε  στὸ  στῆθος  καὶ  οἱ   ἄλλες  τὸν    πλήγωσαν  στὰ  πόδια. Τὸ  πρωΐ ἕνα  αὐτοκίνητο  μὲ  ἐπαναστάτες   συνέλεξε  τοὺς  ἕξι, ποὺ  γλίτωσαν, τοὺς  πῆγαν  στὸ  νοσοκομεῖο  καὶ  τοὺς  ἄφησαν ἐλεύ-θερους.

     Ὁ  Ἅγιος  ἐπαναφυλακίζεται  μαζὶ μὲ  ἄλλους  κληρικούς, ἀλλὰ  ἀπελευθερώνονται  μὲ  τὴν  παρέμβαση  ἑνὸς  Ρώσου, Ἀνδρέα Σιμόνωφ  καὶ  τῆς  συζύγου  του  Ἀρτεμισίας.

             Οἱ  περιπλανήσεις  καὶ  οἱ  ταλαιπωρίες  συνεχίζονται  γιὰ  μικρὸ  χρονικὸ διάστημα, ὁπότε  τὸ  1929 ἔρχεται  στὴν  Ἑλλάδα  καὶ τὸ  1930  ἐγκαταβιώνει  στοὺς  Ταξιάρχες  Δράμας. Ἐκεῖ  μὲ  τὴ  βοήθεια  τῶν  κατοίκων τοῦ παραχωρεῖ ἡ Διεύθυνση Γεωργίας ἀγροτεμάχιο 5-6  στρεμμάτων, ὅπου  ἱδρύει τὴν Ἱερὰ  Μονὴ Ἀναλήψεως  τοῦ Σωτῆρος, ὅπου  καὶ  ζεῖ  ἕως  τὸ τέλος  τῆς  ἐπίγειας  ζωῆς  του,  τὸ  1959.

            Ὁ χαρισματοῦχος Ἅγιος Γέροντας  μὲ τὴν  ἀρετὴ  του  προσελκύει  πλῆθος πιστῶν κοντά του. Καθοδηγεῖ  θεοσοφά, ἀγωνιᾷ  καὶ  ἀγωνίζεται γιὰ   τὴ  σωτηρία  τοῦ   λαοῦ  τοῦ   Θεοῦ. Ἀναδεικνύεται  Δάσκαλος ἀγάπης, μὲ  ἦθος  καὶ  ταπείνωση. Διαθέτει  διορατικὸ  καὶ  προφητικὸ  χάρισμα. Διαβλέπει  τὴν ταυτότητα, τὸ παρελθὸν  καὶ  τὶς  ἀνάγκες τῶν προσκυνητῶν, ἀποκαλύπτει κρυφὰ ἐγκλήματα, σοβαρὰ ἁμαρτήματα.  Θεραπεύει,  διὰ  τῆς  παρρησιακῆς  του  προσευχῆς, ἀσθενεῖς.

            Βιώνει συγκλονιστικὲς ὀπτασίες.Ἔχει ἐπαφὲς μὲ  Ἁγίους, οἰκείους  τοῦ Θεοῦ, στὴ Θριαμβεύουσα  Ἐκκλησία.   

            Καὶ  ὅταν  μὲ  τὴ  γήϊνη  πορεία  του  εὐαρέστησε τὸ Θεό, ἀναχώρησε γιὰ  τὴν  ποθητὴ Πατρίδα, στὶς 4 Νοεμβρίου, γιὰ  ν' ἀπολαύσει  τὴ θέα τῆς Τριαδικῆς Θεότητας  καὶ  νὰ  βρεθεῖ  στὴν ἀγκαλιὰ  τοῦ  Θεοῦ. Κατὰ  τὴν  κοὶμησή  του, δύο  κυπαρίσσια τῆς  αὐλῆς   τῆς  Μονῆς,  λύγισαν  καὶ  παρέμειναν  ἔτσι  40  μέρες. Μετὰ  τὴν  κοίμησή  του  πολλὰ  θαύματα  καὶ   ἐμφανίσεις  σημειώνονται.

          Ὁ  Γεώργιος  Καρσλίδης, Οὐρανοπολίτης  Ἅγιος  πλέον,  πρεσβεύει  ἀδιάλειπτα  γιὰ  τοὺς   πιστούς, ποὺ  προστρέχουν  καὶ  ἐπιζητοῦν  τὴ  βοήθειά  του.

         Ἡ Ὀρθόδοξη  Ἐκκλησία  τὸν  κατέταξε  στὸ  Ἁγιολόγιό  της τὸ  2008  καὶ  τιμᾶται  ἡ  μνήμη  του  στὶς  4  Νοεμβρίου.-

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ

Χαίροις ἱερέων ἡ καλλονή καί τῶν μοναζόντων τύπος θεῖος ἐν ἀρετή, χαίροις ὁ τῆς Σίψας θερμότατος προστάτης, Γεώργιε παμμάκαρ, Ὁσίων σύσκηνε.-