ΚΥΡ. Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.( Ρωμ. β΄ , 10 – 16 )
ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ.
«Και
μεταξύ αλλήλων των λογισμών
κατηγορούντων ή και απολογουμένων.»
( Ρωμ. β΄,15 ).
Κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου θα συντελεσθεί η
τελική Κρίση.Τότε θα σημειωθούν συνταρακτικές αποκαλύψεις,εφ’ όσον θα φανερωθούν
τα πάντα, όλα τα «κρυπτά» των
ανθρώπων.
Τότε θα ληφθούν και αμετάκλητες Θεϊκές αποφάσεις.
Τότε θα εξετασθούν οι πράξεις, αλλά και οι λογισμοί
των ανθρώπων.
Η πτώση των Πρωτοπλάστων επέφερε στο ανθρώπινο γένος
την φθαρτότητα, την θνητότητα, την πτωτική τάση.
Τα πάθη, συνέπειες
πτωτικές, φέρουν την αρχή τους στους λογισμούς.
Οι λογισμοί διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην
πνευματική πορεία του ανθρώπου.
Λογισμοί είναι σκέψεις, εικόνες, που προέρχονται από τη φαντασία και τις αισθήσεις.
Οι λογισμοί διακρίνονται : Σε φυσικούς (
της καθημερινότητας), σε σατανικούς (ενέργειας των δαιμόνων) και
σε αγαθούς (ενέργειας του Θεού).
Οι λογισμοί γενικά και οι δαιμονικοί ιδιαίτερα
παρεμβάλλονται διασπαστικά της προσοχής του νου και ανασταλτικά της προσευχητικής επικοινωνίας του ανθρώπου.
Οι λογισμοί σηματοδοτούν την έναρξη της εξέλιξης των
παθών και απεργάζονται την αιώνια καταδίκη μας.
Οι εικόνες,
αποκυήματα αισθησιακά, φανταστικά, δημιουργούν τις σκέψεις, οι οποίες δρουν ελκυστικά στον νου, προκαλούν την αιχμαλωσία
του, ερεθίζοντας την ηδονή και
διεγείροντας την επιθυμία.
Στη συνέχεια προχωρούν στην αδρανοποίηση της θέλησης και τελικά στη διάπραξη της αμαρτίας.
Η επανάληψη αυτής της διαδικασίας δημιουργεί και
εδραιώνει το πάθος.
Με τους λογισμούς ως έναυσμα σημειώνονται σημαντικές πτώσεις, αλλά και ψυχοσωματικές
διαταραχές. Η επεξεργασία εικόνων
ή και λόγων προκαλούν ταραχή και εσωτερική ανάφλεξη, με συνέπειες
παθογενείς.
Η αντιμετώπιση των λογισμών απαιτείται να είναι άμεση.
Η εγρήγορση θα
επιφέρει τη μείωση των ερεθισμάτων και τη διατήρηση της καθαρότητας των
αισθήσεων και του νου.
Η καταφρόνηση των λογισμών θα συνεπαχθεί την αποφυγή
της ανάλυσής τους και την ανακοπή της τροφοδότησής τους.
Η αυταπάρνηση
και αυτοπαράδοση σ’ Εκείνον, σε
συνδυασμό με την υπομονή, επιμονή και
την έμπονη και έμπυρη επίκληση του Ονόματός Του, θα εκδιώξει τους φθοροποιούς
λογισμούς.
Η έντονη,
τέλος, προσπάθεια της δημιουργίας αγαθών
λογισμών, θα επιφέρει την ψυχική
ισορροπία και θα προσδώσει την εσωτερική « εν Χριστώ » ελευθερία.-
