ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!!
ΧΡΙΣΤΟ Σ ΑΝΕΣ ΤΗ !!! |
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ. 127 ΜΑΪΟΣ – ΙΟΥΝ. 2025/ Διανέμεται δωρεάν. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.
Γράφει
καί ἐπιμελεῖται(Δυνάμει Θεοῦ)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κός
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549 Κ.Τ. 6936773200
e-mail: eklidoniari@gmail. com καί elkl2015@hotmail.com
Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari
ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ
ΚΥΡ. ΑΓ. ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ. ( Ιωαν. ιζ ,1–13)
ΕΝΟΤΗΤΑ.
«Πάτερ άγιε,
τήρησον αυτούς εν τω
ονόματί σου, ω δέδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν
καθώς ημείς». (Ιωαν. ιζ,11). Ο Κύριος, κατά την αρχιερατική Του προσευχή, υποβάλλει στον
Θεό Πατέρα το αίτημα της διατήρησης της ενότητας των μαθητών και κατ’ επέκταση
των Χριστιανών καθολικά. Ζητεί να έχουν ενότητα
πίστεως στο Όνομά Του. Ζητεί να είναι ενωμένοι,ως ένας,όπως εκείνοι,«ίνα ώσιν εν καθώς ημείς». Η Τριαδική
ενότητα είναι δεδομένη. Υπάρχει αλληλοπεριχώρηση αγαπωμένων προσώπων : Του
Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.Υπάρχει αδιάσπαστη ενότητα Προσώπων,
αδιάπτωτη αγάπη, αληθινή ελευθερία κάθε Προσώπου.
Η κοινωνία του ανθρώπου με τον Τριαδικό Θεό συνεπάγεται την βίωση της Αγιοτριαδικής ενότητας. Η κοινωνία του ανθρώπου με την Τριαδική Θεότητα εχέγγυο της γνησιότητας της ανθρώπινης ενότητας. Άνθρωποι συνδεδεμένοι με τον Χριστό, είναι και άνθρωποι ενωμένοι μεταξύ τους. Η αγάπη του Χριστού συνέχει άρρηκτα τους ανθρώπους. Η ορθόδοξη ασκητική ζωή και η συμμετοχή στην
λατρευτική και Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, συνιστούν ως επακόλουθο
την ενότητα. Η επίτευξη, της κάθαρσης της καρδιάς από τα πάθη, του φωτισμού του
νου από την ζόφωση, της θεωρίας του Θεού, δηλαδή της θέωσης, εξασφαλίζουν την ενότητα. Η βίωση της
άσκησης και της μετάνοιας συνεπάγεται
και την βίωση της άκτιστης ενέργειας του Θεού, της διαπροσωπικής ενότητας. Οι Άγιοι Πατέρες έζησαν κοινά, δίδαξαν κοινά και αναδείχθηκαν γνήσιοι
φορείς της Παραδόσεως, της αδιάλειπτης δηλαδή ενέργειας του Παναγίου Πνεύματος
στην Εκκλησία. Ο Χριστός κοινός σύνδεσμος όλων των Αγίων, γι’ αυτό και οι διδαχές τους είναι
αδιαφοροποίητες και αναλλοίωτες. Η κοινωνία, λοιπόν, με την Αγία Τριάδα σηματοδοτεί
και την πραγματική κοινωνία και ενότητα των Χριστιανών.-
ΠΟΡΤΡΕΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
14/5 ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ, ο χρυσοχόος.
Στον λειμώνα του Παραδείσου, υπάρχουν εμφυτευμένα πολυποίκιλα μυρίπνοα άνθη.
Μυριάδες οικείοι του Θεού ζουν και ευφραίνονται την ατελεύτητη δόξα Του. Όλοι
γενναίοι Αγωνιστές, ανδρείοι πολεμιστές ορατών και αοράτων δυνάμεων,
κατακτούν αρετές, κερδίζουν νίκες και
τροπαιούχοι οδηγούνται στον Αγωνοθέτη Κύριο. Θαυμάζουμε την αδιασάλευτη πίστη
τους, την διάπυρη αγάπη τους, την βέβαιη ελπίδα τους, το ανδρείο του
φρονήματος, το αμετάθετο της γνώμης τους. Όλοι στεφανηφόροι απολαμβάνουν την
Αιωνιότητα.
Ανάμεσά τους ο καλλίνικος Νεομάρτυρας Ιωάννης. Πατρίδα
του είναι η Σούμνα της Βουλγαρίας. Γνωρίζει
τον Χριστό, πιστεύει στον Χριστό και ζει
για τον Χριστό. Στο σώμα ωραίος. Στην ψυχή ακόμη ωραιότερος. Στην πίστη
σταθερός. Στην αγάπη θερμός.
Πολύ νέος, δεκαοκτάχρονο παλικάρι, εισέρχεται στον μαρτυρικό
αγώνα για την πίστη. Αθλεί γενναία,
ανδραγαθεί περίφημα, νικάει τελεσίδικα και θυσιάζεται για τον Λυτρωτή του.Είναι
χρυσοχόος στην τέχνη. Απέναντι από το εργαστήριό του σπίτι αλλοθρήσκων. Η
κόρη του Τούρκου βλέπει τον καλλίμορφο
Ιωάννη, τον ερωτεύεται παράφορα και μηχανεύεται σατανικό τρόπο, για να πετύχει
του σκοπού της. Από την πόρτα του σπιτιού της φωνάζει τον Ιωάννη να της πάρει μέτρο για ένα δακτυλίδι. Πάραυτα τον τραβάει με
δύναμη μέσα στο σπίτι της. Ο ενάρετος νέος αντιστέκεται δυναμικά και η κόρη
πέφτει στο έδαφος. Αμέσως η αγάπη της
μεταβάλλεται σε σφοδρό μίσος. Φωνάζει έντονα και συκοφαντεί τον Ιωάννη για βιασμό. Οι Αγαρηνοί αμέσως τον οδηγούν
στον Κριτή. Η απόφαση εκδίδεται: «΄Η
τουρκεύει και παντρεύεται την κόρη, ή δέρνεται μέχρι θανάτου». Ο πιστός
δούλος του Χριστού δηλώνει, ότι «προτιμάει
τον θάνατο και δεν αρνιέται τον Κύριό του». Οι προτροπές δελεαστικές, αλλά και
οι ενστάσεις αταλάντευτες.Ο αφοσιωμένος νέος δείχνει την φρόνηση και την
σωφροσύνη, την ανδρεία και την δικαιοσύνη, που τον διακρίνουν. Γνωστοποιεί την
μόνιμη ελπίδα στην Αιωνιότητα, την βαθειά πίστη στον Μόνο αληθινό Θεό, την
ένθερμη αγάπη στον Χριστό.
Η απόφαση λαμβάνεται και εκτελείται. Θάνατος από δαρμό. Δέρνεται ανήλεα μέχρι, που πέφτουν τα νύχια των ποδιών. Δένεται από τις μασχάλες με σχοινί και κρεμάται. Υπομένει και μεγαλύνει τον Κύριο. Φυλακίζεται και πάλι κρεμάται. Κολακεύεται και απειλείται, αλλά παραμένει απτόητος. Φυλακίζεται και κρεμάται για τρίτη φορά. Η διακήρυξη ίδια: «Χριστιανός είμαι, δεν τουρκεύω!» Η αδιαλλαξία του εξοργίζει τους δημίους. Στήνουν μάγκανο κάτω από το κρεμασμένο σώμα του και κατακόβουν τις σάρκες. Οι πόνοι δριμείς. Η πίστη αταλάντευτη. Η αγάπη διακαής. Σχίζουν την κοιλιά του και βγάζουν από τον ομφαλό δυό λουριά. Ρίχνουν αλάτι στις πληγές και τον καίνε με αναμμένα κεριά. Η σκληροκαρδία τους εμφανής, αλλά και η καρτερία του θαυμαστή. Δένουν στην κεφαλή του με σχοινιά κότσια και την σφίγγουν με δυό ξύλα. Οι πόνοι αφόρητοι, αλλά το φρό-νημα αδούλωτο. Άκαμπτος μέχρι τέλους δέχεται τον αποκεφαλισμό και παραδίδει την ψυχή του πάλλευκη στον Κύριο, στις 14 Μαϊου 1802, για να λάβει το έπαθλο της νίκης.-
ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ
ü Η ακατάπαυστη αυτομεμψία
σφυρηλατεί το
ταπεινό φρόνημα.-
ü Ο εχθρός αγρυπνεί για
την απώλειά μου.
Εγώ
γρηγορώ για την
σωτηρία μου ;-
ü Η ταπείνωση αξιοποιεί την
αγάπη.
Η συνύπαρξή
τους αναγκαία.-
ü Στην εξάρτηση από
τον εαυτό μου
υψηλοφρονώ.
Στην εξάρτηση
από τον Θεό
μου ταπεινοφρονώ.-
ü Φθάνεις στην αυτοεγκατάλειψη, στην αγκαλιά
του Θεού από το
μονοπάτι της προσευχής.-
Από την ποιητική Συλλογή
ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ Ελ. Α. Κλ.
Έχεις ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ;
Η
πτωτική τάση ανθρώπινη.
Καρπός αλαζονείας των
Πρωτοπλάστων.
Η γήϊνη πορεία
αρένα.
Μάχες δίδονται σκληρές.
Νικητές οι έχοντες αντισώματα.
Η πίστη και η προσευχή.
Η άσκηση και η μέθεξη
στην Θεία Ευχαριστία.
Η συνέργεια
στην ενέργεια
του Θεού.
Όλα δημιουργούν τα αντισώματα,
για νικηφόρες
μάχες.
Τα διαθέτεις;-
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ
Ø Ένας Γέροντας είπε: «Ποτέ δεν επεθύμησα ένα έργο, που να ωφελεί εμένα και να βλάπτει τον διπλανό, γιατί πίστευα, ότι το κέρδος του αδελφού μου είναι καρποφορία, για μένα»
Ø Ένας Γέροντας είπε: « Μην απαιτείς αγάπη από τον πλησίον, γιατί εκείνος, που αγαπά κάποιον και δεν βρίσκει ανταπόκριση ταράζεται. Καλύτερα, εσύ δείξε την αγάπη στον πλησίον. Έτσι και εσύ θα νιώσεις ανάπαυση, αλλά με τον τρόπο αυτό οδηγείς σε αγάπη και τον πλησίον».
Ø Έλεγαν για τον αββά Ωρ,
ότι ούτε ποτέ
είπε ψέμματα, ούτε
ὁρκίστηκε,
ούτε έδωσε κατάρα σε άνθρωπο, ούτε μίλησε χωρίς να υπάρχει ανάγκη.
Ø Ρώτησαν κάποιονΓέροντα:«Πως οφείλει να διώχνει ο νους τους
πονηρούς
λογισμούς;» Και ο Γέροντας απάντησε: «Είναι εντελώς αδύνατον από μόνος του να
το κάνει αυτό ούτε έχει τέτοια δύναμη. Αλλά και αν η ψυχή πέσει σε λογισμούς,
αμέσως οφείλει να καταφύγει σ' Αυτόν, που την έπλασε ικετεύοντάς Τον, και Εκείνος
τους διαλύει σαν κερί. Γιατί ο Θεός μας είναι φωτιά, που καίει».
Ø Είπε ο αββάς Ησαΐας: «Αν θέλει ο Θεός να δείξει το έλεός Του
σε μια ψυχή και αυτή ξεφεύγει από την κανονική
πορεία και δεν δέχεται, αλλά κάνει το θέλημά της,
επιτρέπει ο Θεός να πάθει εκείνα, που δεν θέλει, ώστε μ' αυτόν τον τρόπο να Τον
επιζητήσει».