Κ Υ Ρ Ι Ε    Ι Η Σ Ο Υ    Χ Ρ Ι Σ Τ Ε    Υ Ι Ε    Τ Ο Υ    Θ Ε Ο Υ    Ε Λ Ε Η Σ Ο Ν    Μ Ε.

ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ


Η έμφλογη, κάθετη αγάπη προς το Θεό εκφράζεται με μία έμπρακτη, διάπυρη, οριζόντια αγάπη προς τον "πλησίον".Προορισμός του ανθρώπου η Θ έ ω σ η . Μία προσφορά δυνατότητας Θεϊκή, με την Ενανθρώπηση, Σταυρική Θυσία και Ανάσταση του Λόγου.Η Θ έ ω σ η, ενέργεια Θεού, αλλά και συνέργεια ανθρώπου.Σ’ αυτή την ανθρώπινη προσπάθεια επιποθούμε να συμβάλλομε γνωστοποιώντας ό,τι΄΄εφώτισε ο Θεός΄΄, προς δόξα Του και σωτηρία του λαού Του.Το site αυτό είναι μία ελάχιστη προσπάθεια, ανιδιοτελής, ένας αντίλαλος Ορθοδοξίας, μία ορθόδοξη μαρτυρία στο διαδικτυακό χώρο, για προβολή προτύπων, παροχή εμπειριών και προσφορά ελπίδας στον αόρατο πόλεμο κάθε αγωνιζομένου προσώπου.-

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

Ο.Π. ΣΕΠΤ. - ΟΚΤ. 2016 Α.ρ. Φ. 75


 


                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      
********************************************************************************************

ΟΡΘΟΔΟΞΗ   ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

                                                                 



ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ  ΑΡ.Φ.  75  ΣΕΠΤ. – ΟΚΤ.  2016 / Διανέμεται  δωρεάν.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΠΥΡΣΟΣ. Γράφει και επιμελείται(Δυνάμει Θεού)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κός 
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200 
e-mail:  eklidoniari@gmail.com καί  elkl2015@hotmail.com
Η ιστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com και Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari
*****************************************************************************
Ζ Ω Η Φ Ο Ρ Α   Ρ Η Μ Α Τ Α 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ και ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ ( Ματθ. θ΄ , 27 – 35 )
 

                <<Οι  δε εξελθόντες διεφήμισαν αυτόν εν όλη τη  γη εκείνη… εν τω άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια». ( Ματθ. θ΄ , 31 , 34 ).
            Η θεραπεία των δύο τυφλών της Ευαγγελικής περικοπής έδωκε αφορμή για διαφήμιση, αλλά και για δυσφήμιση του Χριστού.
            Ο Χριστός, βέβαια, δεν έχει ανάγκη διαφήμισης, γιατί δε μπορεί να γίνει αντάξια του Ονόματός Του.
            Εμείς όμως έχομε υποχρέωση να διαφημίζουμε παντοιοτρόπως και προς κάθε κατεύθυνση τον Χριστό. Είναι ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης για τον προσωπικό Λυτρωτή μας αφ’ ενός και ένδειξη χρεωστικής   αγάπης  προς  τους αδελφούς, για μια προσωπική γνωριμία και συνάντηση μαζί Του, καθ’ ότι η σωτηρία μας διέρχεται από το κατώφλι του αδελφού μας. 
 Η δυσφήμιση σημειώθηκε από την τάξη των Φαρισαίων, με την παρερμηνεία και διαστρέβλωση της αλήθειας.
 Η Θεανδρικότητα του Χριστού είναι γεγονός και οι θαυματουργικές ενέργειες  έργο του Θεανθρώπου.
Η άρνηση της Θεότητας του Χριστού αποτελεί συκοφαντία και βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος.
Ο Χριστός, ανά τους αιώνες, αποτελεί σημείο αντιλεγόμενο και συκοφαντείται κατάφωρα.
Η απολυτοποίηση του χαρίσματός μας και η ταυτόχρονη αμφισβήτηση του χαρίσματος του άλλου, συνιστά βλασφημία κατά του Δωρεοδότη Παναγίου Πνεύματος.
Η προσπάθεια καθολικοποίησης και επιβολής της προσωπικής εμπειρίας,με παράλληλη περιφρόνηση χαρισματούχων ανθρώπων,αποτελεί βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος.
            Η απόρριψη του έργου της Εκκλησίας, η διαστρέβλωση της διακονίας της, είναι ενέργεια συκοφαντική, με συνέπειες ολέθριες, καθ’ όσον ο άνθρωπος αποχαριτώνεται και διαστρέφεται εσωτερικά.
            Η  μεταστροφή του εγωκεντρισμού  σε Θεοκεντρισμό  συνεπάγεται  την ταπείνωση και  επιφέρει  τη  λύτρωση από  τις  συκοφαντικές, δυσφημικές και βλασφησφημικές τάσεις και ενέργειες.-
                                    
          ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ  ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ                             
ΑΓΙΟΣ   ΑΡΣΕΝΙΟΣ   ο  Καππαδόκης
 

         Στον πανένδοξο Χορό των Οσίων εξέχουσα θέση καταλαμβάνει ο Θεοφόρος  Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης. Ο μιμητής των  Αγγέλων. Ο  ιχνηλάτης  των Οσίων. Ο σύσκηνος  των Αγίων. Το άνθος της Καππαδοκίας.Το  πολυτίμητο σκεύος  των  αρετών. Το  εγκαλλώπισμα της  Εκκλησίας.

         Ας  τον  γνωρίσουμε  όμως  εκτενέστερα. Γεννήθηκε  το  1840 μ.Χ.  στα   Φάρασα  της  Καππαδοκίας  από γονείς ενάρετους, αλλά πτωχούς. Φροντίδα τους αμέριστη η γαλούχηση των δύο παιδιών τους, του Βλάσιου  και του  Θεοδώρου,  με  τα νάματα   της  πίστεως στο Θεό. Η  εκδημία  τους  όμως  άφησε  ορφανά  τα  παιδιά  τους  σε  μικρή ηλικία   και  την  προστασία  τους ανέλαβε  η  θεία  τους, αδελφή   της  μητέρας τους.

         Τότε,  ένα  θαυμαστό   γεγονός   σφράγισε  καθοριστικά   τη  ζωή  τους. Ο Θεόδωρος διεσώθηκε, από βέβαιο πνιγμό, από τον Άγιο Γεώργιο. Τοιουτοτρόπως, ο μεν Βλάσιος ασχολήθηκε  με  τη  διδασκαλία  της  Βυζαντινής Μουσικής,  στην  Κωνσταντινούπολη,  δοξολογώντας   διαρκώς τον Κύριο, ο δε Θεόδωρος  ακολούθησε τη  βίωση της ισάγγελης πολιτείας, με την ολοκληρωτική  αφιέρωση  σ' Εκείνον.

          Αφού   σπούδασε  στη  Σμύρνη  και  όντας  26  ετών έθεσε  σε   εφαρμογή  τον  μύχιο πόθο  του· εισήλθε  στην  Ιερά  Μονή   Φλαβιανών  του Τιμίου Προδρόμου, όπου  και  μετέπειτα  εκάρη  Μοναχός  Αρσένιος.

          Δυστυχώς  όμως  δεν  χάρηκε  πολύ  την  ησυχία, διότι  ο Μητροπολίτης Παΐσιος  ο Β  τὸν χειροτόνησε  Διάκονο  και  τον  έστειλε  στα  Φάρασα   να διδάξει  τα  εγκαταλειμμένα  παιδιά,  βέβαια  κρυφά  από  τους Τούρκους.

Σε  ηλικία  30  ετών  χειροτονήθηκε  Πρεσβύτερος, Αρχιμανδρίτης  και  Πνευματικός. Τώρα  αρχίζει  η  πολυδιάστατη  δράση  του. Πυρπολούμενος  από  φλογερή  αγάπη  στο Θεό  διέθετε  αγάπη  ασύνορη  και  στον  άνθρωπο. Η Θεία Χάρη, η οποία τον περιέλουε, του έδινε   τη δυνατότητα  να  θεραπεύει  ψυχές  και  σώματα. Φρόντιζε  να  κρατά  τον εαυτό του  σε  εγρήγορση, αλλά  και  τους  αδελφούς  του Κυρίου, εικόνες  δικές  Του, σε  διαρκή  επαγρύπνηση, ώστε  να  μην ολιγοπιστούν  και  αλλαξοπιστούν.

Τα θαύματα καθημερινά και αδιάκριτα.Τυφλοί, χωλοί, παράλυτοι, δαιμονιζόμενοι,  ασθενείς  πάσχοντες  από  ανίατες  ασθένειες,  με  την  ανάγνωση του Ευαγγελίου  ελάμβαναν  την ίαση. Οι άνθρωποι γενικά  έδειχναν  πίστη στο δούλο  του  Κυρίου, δια  του  οποίου  ερχόταν  η  Θεία  Χάρη   και  μετέδιδε αφειδώλευτα και ανάργυρα. Πόλος  έλξης  ο Αρσένιος  και φιλεύσπλαχνος διάκονος  του Χριστού σκόρπιζε  παρηγοριά  κι ελπίδα  σε απελπισμένες υπάρξεις.

          Ζούσε  μέσα  στον  κόσμο, αλλά  συγχρόνως κατόρθωνε  να  ζει και  εκτός κόσμου. Η προσωπική  του  ζωή  αυτοθυσιαστική, περνούσε  μέσα  από  τελεία αυταπάρνηση  και  αδιάλειπτη  προσευχητική   επικοινωνία   με  τον  Κύριο. Έγκλειστος κάθε  Τετάρτη  και  Παρασκευή  στο  κελλί  του  βίωνε  την αυτομεμψία  και  εδραίωνε  την  ταπείνωση. Νήστευε   αυστηρά   και   αγρυπνούσε ολονύκτια  όρθιος.  Στην   πάλη   με  τα  γόνατα  για   τα   προβλήματα  των  ανθρώπων  κέρδιζε  το έλεος  του  Θεού. Οι σχέσεις  του  με  όλη  τη  κτίση  άριστες, εφ' όσον  και  τα  ζώα  αγαπούσε και δεν  ήθελε να τους προκαλέσει πόνο, κόπο, παρά   διατροφή και  ασφάλεια. Προτιμούσε  να  βαδίζει   πεζός,  παρά  έφιππος, κατά  τις  μετακινήσεις  του.

          Πλήρης  αρετών, αλλά  με  διαρκή  φροντίδα  επικάλυψης  της  αγιότητας, ως και την κατά Χριστόν σαλότητα παρουσίαζε, ασφαλιστική   δικλείδα  για τη  διατήρηση  του  θεμέλιου  των  αρετών, την ταπείνωση. Και ο  Κύριος του έδωσε  και  το  χάρισμα  της  προόρασης, ώστε να  πληροφορηθεί  από  τον Θεό για  την  ανταλλαγή  των  πληθυσμών  το 1924, καθώς για το  θάνατό  του, όταν  θα  βρίσκεται  σε  νησί.

          Βιώνοντας  την  αυστηρή   άσκηση και τους υπερφυσικούς   πνευματικούς αγώνες είχε  εξαϋλωθεί. Την Ευαγγελική  ρήση: "...βιασταί  αρπάζουσι τη Βασιλεία  των Ουρανών" είχε  παντοτινά  ως  εγερτήριο  σάλπισμα.

           Ο Πατριάρχης  Ιεροσολύμων  του  πρότεινε  να  γίνει  Επίσκοπος, αλλά  προσέκρουσε  στη  βαθιά ταπείνωσή  του  και  στην  αμετάκλητη  άρνησή  του. Προτίμησε  το  ράσο  του  Ιερομονάχου  παρά  τον Αρχιερατικό  σάκο.  Τελικά δέχτηκε  να  γίνει Έξαρχος  του Παναγίου  Τάφου.

          Τρεις  μέρες  πριν  την εκδημία  του ήλθε  η Παναγία και  τον  περιέφερε στο  Περιβόλι  της, το  Άγιον  Όρος, σε  Ιερές  Μονές  και   Ιερούς  Ναούς, που τόσο  ποθούσε  να ιδεί, δηλώνοντάς του, ότι  σε  τρεις  μέρες  θα  παρουσιασθεί στον  Κύριο, που υπεραγαπούσε  και είχε  αφιερώσει  όλη  του  τη  ζωή. Όντως κοιμήθηκε   στην  Κέρκυρα   στις  10  Νοεμβρίου  του  1924  μ.Χ. Από την Κέρκυρα, το 1958 μ.Χ., τα λείψανά του  μεταφέρθηκαν  από τον Όσιο  Παΐσιο  Αγιορείτη  στην Κόνιτσα και το 1970 από  τον ίδιο  στο  Γυναικείο  Ησυχαστήριο Αγίου  Ιωάννου Θεολόγου στη  Σουρωτή, όπου συνεχίζει  να σκορπίζει  άμετρα  την  θαυματουργική  του Χάρη.

Η  κατάταξή του  στο Αγιολόγιο  της  Ορθόδοξης  Εκκλησίας μας  πραγμα- γματοποιήθηκε  στις  11 Φεβρουαρίου 1986  μ.Χ. και τιμάμε τη μνήμη   του στις  10  Νοεμβρίου, επικαλούμενοι  τις  αδιάλειπτες  πρεσβείες  του.-

 

Από την ποιητική Συλλογή   ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ   Ελ.Α.Κλ.

Ο  ΠΟΝΟΣ.

Ο  πόνος…                                        Κι  όμως  είναι  το  αλέτρι  του  Θεού.
Μαχαίρι  δίκοπο.                              Σκάβει  βαθιά  για  να μεταμορφώσει,                          
Ρομφαία  πύρινη.                                                           γιατί  σε  προορίζει,
Κεραυνός΄΄ἐν  αιθρία ΄΄ .                          για  την  αιώνια  Βασιλεία Του.-
              

ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΚΕΣ  ΑΦΟΡΜΗΣΕΙΣ

                            ΓΙΑ   ΣΩΣΤΙΚΕΣ  ΑΦΟΡΜΗΣΕΙΣ

v  Το  θέλημα  του Θεού είναι  ο  αγιασμός   σου.                                                  
    Το  θέλημα  το  δικό  σου  συμπίπτει  ;

v  Η παράβαση  της  εντολής του Θεού  επιφέρει  το  θάνατο.                  
 Η  βίωση  της  εντολής  του  Θεού  προσφέρει  τη  ζωή.-

v   Η μετάνοια   πράξη   επιλογικά   ελεύθερη.-

v   Η φιλαυτία  κονιορτοποιεί  την   αγάπη   στον ΄΄πλησίον΄΄ .-

v   Η πνευματική  πορεία  σταθεροποιείται  με τη βίωση του
΄΄κατά Θεόν πένθους΄΄.-


ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ  ΡΗΣΕΙΣ


Πιο σίγουρο είναι να εμπιστεύεται κανείς τον άνεμο, που κινείται ακατάπαυστα, πιο σίγουρο είναι να εμπιστεύεται όσα χαράζουν τα παιδιά πάνω στην άμμο, όταν παίζουν, παρά την ανθρώπινη ευτυχία.

                                                           ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ  ΘΕΟΛΟΓΟΣ

Πώς θέλομεν να σωθώμεν αδελφοί μου; Το ένα μας φαίνεται βαρύ, το άλλο πικρόν. Ο Θεός είναι εύσπλαχνος, ναι! Αλλ’ είναι και δίκαιος · έχει και ράβδον σιδηράν. Λοιπόν, αν θέλωμεν να σωθώμεν, πρέπει να έχωμεν την αγά-πην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς μας.

                                                               ΑΓ. ΚΟΣΜΑΣ  Ο  ΑΙΤΩΛΟΣ

Εγκρατής είναι αυτός, που ζει μέσα στους πειρασμούς και τις παγίδες και τους θορύβους του κόσμου και αγωνίζεται με όλη του τη δύναμη να μιμηθεί την ζωή εκείνων, που είναι απαλλαγμένοι από τους θορύβους του κόσμου.Στους αρχάριους οι πτώσεις σε σαρκικά αμαρτήματα κατά κανόνα συμβαίνουν από την απόλαυση των φαγητών. Στους  μεσαίους και από την υπερηφάνεια.Σ’εκείνους δε, που πλησιάζουν προς την τελειότητα, αποκλει-στικά εξ αιτίας της κατακρίσεως.

Μην παίρνεις θάρρος και νομίζεις, ότι λόγω της εγκρατείας σου θα σωθείς από την πτώση. Κάποιος,(ο Σατανάς),χωρίς να τρώει τίποτα έπεσε από τον ουρανό!.

Όποιος πολεμά τον δαίμονα της πορνείας με την ταπεινοφροσύνη και την αοργησία, είναι σαν να τον σκότωσε και τον έκρυψε στην άμμο. Άμμο να θεωρείς την ταπείνωση, διότι η άμμος δεν παρέχει βοσκή στα πάθη, αλλά είναι χώμα και στάχτη.

                                                     ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΤΗΣ  ΚΛΙΜΑΚΟΣ

Είναι ντροπή να υπερηφανεύεται ο άνθρωπος για ξένα πράγματα. Και η χειρότερη ανοησία είναι το να καυχιέται για κάποια χαρίσματα, που έλαβε από τον Θεό. Όσα κατορθώματα έκανες πριν από τη γέννησή σου, γι' αυτά μονάχα να υπερηφανεύεσαι. Γιατί, όσα σου συμβήκανε  έπειτα από τη γέννησή σου, σου τα δώρησε ο Θεός, όπως σου δώρησε και τη γέννηση.

                                                      ΑΓ.  ΙΩΑΝΝΗΣ  ΤΗΣ  ΚΛΙΜΑΚΟΣ

Αν γεράσεις σήμερα με την αμαρτία, αύριο γίνε νέος με την μετάνοια.-

                                                      ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ