ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ
ΚΑΛΑ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ. 70 ΝΟΕΜ. –ΔΕΚ. 2015 / Διανέμεται δωρεάν. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ. Γράφει και επιμελείται(Δυνάμει Θεού)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κος
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549 Κ.Τ.
6936773200
Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.
blogspot.
.com και Βίντεο:
Youtube Eleftheria Kleidoniari
********************************************************************************
Ζ Ω Η Φ Ο Ρ Α Ρ Η Μ
Α Τ Α
ΚΥΡ. Ζ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. η΄ , 41 – 56)
ΕΙΡΗΝΗ ! Αγαθό πολύτιμο.
«Πορεύου εις ειρήνην»(Λουκ. η΄, 49).
Ειρήνη ! Την ειρήνη εξυμνούν οι
άνθρωποι, την ειρήνη επιζητούν, την ειρήνη ποθούν και αυτήν επιδιώκουν. Και
όμως ειρήνη δεν έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Εστίες πολέμου πάντοτε υπάρχουν
και η υφήλιος συνταράσσεται. Οι οικογένειες διαλύονται. Οι κοινωνίες αντιμάχονται
ιδιοτελικά. Οι άνθρωποι είναι ανειρήνευτοι.
Ο Κύριος προτρέπει ειρηνικά : «Πορεύου εις
ειρήνην» και μακαρίζει τους ειρηνοποιούς. Ο ίδιος προσωπικά έγινε ο φορέας της
ειρήνης στη γη, εφ’ όσον Εκείνος είναι ο Αρχηγός της ειρήνης και εν τούτοις την
ειρήνη δεν ιδιοποιηθήκαμε, αλλά παραμένουμε διαρκείς αναζητητές.
Η ειρήνη δώρο του Θεού, καρπός του Αγίου
Πνεύματος. Ο άνθρωπος, που βιώνει την καταλλαγή με τον Θεό, ειρηνεύει εσωτερικά
και εκφράζεται αγαπητικά εξωτερικά.
Ειρηνεύουμε εσωτερικά όταν πιστεύουμε ακράδαντα στον Θεό και τηρούμε
απαρέγκλιτα τις εντολές Του. Τότε γινόμαστε Κατοικητήρια Θεού, ο Χριστός
εισέρχεται μέσα μας, που είναι η ειρήνη και
συνεπώς είμαστε ειρηνικοί. Η δική μας ειρήνη αντανακλά στους αδελφούς
μας και οι διαπροσωπικές σχέσεις μας είναι ειρηνικές, ειρηνοποιές.
Βέβαια
προϋποθετικά απαιτείται έμφλογη από αγάπη καρδιά, που να διαθέτει
αυτοθυσιαστική διάθεση, αυταπαρνητική πρόθεση, μακροθυμία, αφιλαυτία και
ταπείνωση. Η ειρήνη δεν είναι κατάσταση εξωτερική, αλλά υπόθεση εσωτερική.
Απαιτείται αγώνας απαράμιλλος, για την κάθαρση της καρδιάς, για την τιθάσσευση
των λογισμών.
Η επίτευξη
της προσωπικής, εσωτερικής ειρήνης θα επιφέρει και την ειρήνη στις
διαπροσωπικές σχέσεις και στις σχέσεις των λαών.-
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
16/12 ΑΓ.
Θ Ε Ο Φ Α Ν Ω, η Βασίλισσα.
-Στην υπηρεσία της αγάπης. –
«Τι γαρ ωφελήσει
άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον
όλον και ζημι-θή την ψυχήν αυτού; ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;» (Μαρκ. η ΄36). Αμύθητη
η αξία της ψυχής. Ανύπαρκτο το υλικό αντάλλαγμά της. Μοναδικό, για την εξαγορά της, τίμημα
το Αίμα του Θεανθρώπου. Ενδόμυχος πόθος των Χριστιανών η σωτηρία της. Στόχος των αγώνων τους η διαφύλαξή της. Η δόξα περιφρονείται, ο πλούτος διασκορπίζεται, το σώμα θυσιάζεται προκειμένου να επιτευχθεί
η διάσωσή
της. Ολόκληρη η περίλαμπρη Χορεία των Αγίων θεωρεί τα
πάντα «σκύβαλα» και έτσι σώζει την ψυχή και κερδίζει το
Χριστό. Και η Αγία Θεοφανώ υπακούει
στο προσκλητήριο σάλπισμα του Κυρίου: «Όστις θέλει οπίσω μου
ακολουθείν, απαρνησάσθω
εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι»(Μαρκ.η΄,34). Απαρνείται καθολικά,
σηκώνει ολοκληρωτικά
το Σταυρό του Χριστού και συμπορεύεται μαζί Του. Πατρίδα της η Κων/πολη. Εκεί γεννιέται κι ανατρέφεται. Η καταγωγή της βασιλική. Γονείς της ο Κω ν/νος και η Άννα. Πιστοί Χριστιανοί, ευσεβείς, αλλ'
άτεκνοι. Οι ικεσίες τους θερμές προς τον Κύριο. Οι
δεήσεις τους επίμονες προς τη Θεοτόκο. Πόθος τους η απόκτηση
ενός παιδιού. Οι προσευχές τους εισακούονται. Η πίστη τους βραβεύεται. Γεννιέται η Θεοφανώ. Οι γονείς πανευτυχείς. Οι
ευχαριστίες τους στο Θεό ένθερμες. Η φροντίδα τους, για την ψυχική μόρφωση της
μονάκριβης κόρης, αμέριστη. Η πίστη και η αγάπη στο Χριστό εμφυτεύονται
στην αθώα παιδική ύπαρξη. Οι αρετές της εμφανείς. Ο χαρακτήρας της αδαμάντινος. Και ο βασιλιάς Βασίλειος ο Μακεδόνας την εκλέγει για σύζυγο του γυιού του, Λέοντος
του Σοφού. Στην Κων/πολη η ευφροσύνη για το γάμο τους πάνδημη. Ο σατανάς φθονεί την ευτυχία τους. Ενσπείρει
συκοφαντικούς
λόγους και ο πατέρας φυλακίζει το ζεύγος, για τρία χρόνια. Στα εγκαίνια
όμως του Προφήτη Ηλιού συμφιλιώνονται πατέρας και γυιός
και συνεορτάζουν. Αργότερα
ανακηρύσσεται αυτοκράτορας
ο Λέων. Η Θεοφανώ χρίζεται Βασίλισσα, αλλά παραμένει ασυγκίνητη
από τη γήϊνη δόξα. Μέλημά της επιτακτικό η σωτηρία της
ψυχής της. Ρίχνεται με ενθουσιασμό
και αποφασιστικότητα
στον αγώνα της ασκήσεως. Όπλο της ακαταμάχητο
η αδιάλειπτη, δακρύβρεχτη προσευχή.
Τροφή της πνευματική οι ψαλμοί.
Νηστεύει αυστηρά. Αγρυπνεί
συχνά. Τρέφεται λιτά. Καταπονεί τη σάρκα με τα τρίχινα
εσώρουχα και την εδαφιαία
κατάκλιση. Κυριαρχεί στις αισθήσεις. Παραδίδεται στην εξουσία του Θεού.
Παραδίδει τον πλούτο της στα χέρια των πτωχών, χηρών, ορφανών, αναξιοπαθούντων. Ελεεί αφειδώλευτα
και ελεείται πλουσιοπάροχα. Βοηθεί ασκητές. Φροντίζει δούλους.Παρηγορεί θλιμμένους. Ενισχύει αδικημένους. Στηρίζει
δειλούς. Συμπάσχει με πονεμένους. Βιώνει έμπρακτα και
πολύπλευρα την αγάπη στον συνάνθρωπο. Ζει συνειδητά και έντονα την αγάπη στο Θεό. Απαρνείται τα πάντα και
κερδίζει τα πάντα. Χαριτώνεται πλούσια και προγνωρίζει το τέλος της. Στις 16 Δεκεμβρίου παραδίδεται
ειρηνικά στα χέρια του Δικαιοκρίτη Κυρίου, για
να λάβει τον άφθαρτο στέφανο. Το λείψανό της βρίσκεται αλώβητο στο Πατριαρχείο Κων/πόλεως και
θαυματουργεί.-
ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΚΕΣ
ΑΦΟΡΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΩΣΤΙΚΕΣ ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ
v Η προσέγγιση του Θεού επίτευξη της αδιάλειπτης προσευχής.-
v Η αγάπη προς τον
πλησίον άμετρη, ατελεύτητη , ασύνορη
απαιτείται να είναι, αφού
πηγάζει από την Αγάπη .-
v Η διανόησή μας,
η ομιλία
μας, η πράξη μας οικειοποιούν την Αιωνιότητά μας.-
v Η καθαρότητα της
ψυχής συνάρτηση του
φόβου του Θεού.-
Από την ποιητική Συλλογή ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ Ελ.Α.Κλ.
ΕΛΠΙΔΑ.
Στης ζωής
το διάβα βρίσκεσαι
και ρόγχος
σε περισφίγγει.
Νιώθεις να
πνίγεσαι, να χάνεσαι,
βαθύ σκοτάδι
σε κυκλώνει.
Ο νους
θολώνει, ιλιγγιάς,
μα μην απηυδήσεις.
Υπάρχει ελπίδα.
Είναι ο
Θεός σου.-
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ
Ὁσ. ΠαϊσίουἉγιορείτου
Ελέγχοντας το κακό, δε βγαίνει
τίποτε.
Παρουσιάζοντας όμως το καλό, ελέγχεται από μόνο του το
κακό.
Μόνο με καλά παραδείγματα ελέγχονται
όσοι έκαναν μόδα την αμαρτία!-
Πνευματική
ωριμότητα είναι να πιστέψουμε ότι δεν κάνουμε τίποτε!
Μόνο μέσα στην ταπεινή κατάσταση της
απογοητεύσεως από τον εαυτό μας κρύβεται η καλή πνευματική κατάσταση.-
Ο Θεός
δεν επιτρέπει καμιά θλίψη και κανένα κακό, αν μέσα απ' αυτά δεν βγει κάτι
καλύτερο από αυτό που εμείς ανθρώπινα θεωρούσαμε ότι είναι το παν!-
Η
μεγαλύτερη αρρώστια είναι η υπερηφάνεια, η οποία μας μετέφερε από τον Παράδεισο
στη γη και από τη γη προσπαθεί να μας πάει στην
Κόλαση.-
Εάν θέλεις να
"πιάσεις" τον Θεό, για να σε ακούσει, όταν προσευχηθείς, γύρισε το
κουμπί στην ταπείνωση,γιατί σ'αυτήν την
συχνότητα εργάζεται ο Θεός.-
Δεν
πρέπει να αποφεύγουμε την αμαρτία για να μην πάμε στην Κόλαση, αλλά
από αγάπη και φιλότιμο για να μην λυπήσουμε
τον Ευεργέτη μας Χριστό.-
Εκείνος που για να πιστέψει στο Θεό
ζητά θαύματα, δεν έχει αρχοντιά. Για το Θεό αυτό έχει αξία. Να αγαπήσουμε τον Θεό
μόνο και μόνο επειδή είναι αγαθός.-
Οι
αγνοί λογισμοί εξαγνίζουν την ψυχή μας και αχρηστεύουν τα όπλα του δαίμονος της
πορνείας, διότι μέσα στο αγνό
σώμα διατηρείται η αγνή ψυχή και
στην οποία παραμένει η Θεία Χάρις.
Τίποτα δεν γίνεται χωρίς την
πρόνοια του Θεού και όπου υπάρχει η πρόνοια του Θεού,
σίγουρα αυτό που συμβαίνει, όσο πικρό κι αν είναι, θα φέρει ωφέλεια στην
ψυχή.-
Φροντίστε να γεμίσετε την κασέτα της
καρδιά σας τώρα που είστε νέοι. Γιατί
αλλιώς, όταν γεράσετε, ανάμεσα από βυζαντινή μουσική θ' ακούγονται και μπουζούκια.-
Ο Θεός
βοηθάει και δεν αδικεί! Βλέπει πιο πέρα και τον ενδιαφέρει, σαν καλός πατέρας,
να μας έχει κοντά του στον Παράδεισο. Γι’ αυτό δίνει δοκιμασίες σ' αυτή τη ζωή.-
Ο κυριευμένος από υλικά πράγματα είναι
κυριευμένος πάντα από στενοχώρια και άγχος, γιατί πότε τρέμει μην του τα πάρουν
και πότε μην του πάρουν την ψυχή.-
Ο τσιγκούνης πάλι, που αγκύλωσε το χέρι του από
το πολύ σφίξιμο, έσφιξε και την καρδιά του και την έκανε πέτρινη. Για να
θεραπευθεί θα πρέπει να επισκεφθεί δυστυχισμένους ανθρώπους, να πονέσει, οπότε
θα αναγκασθεί να ανοίξει σιγά — σιγά το χέρι του, και θα μαλακώσει τότε και η
πέτρινη καρδιά του και θα γίνει καρδιά ανθρώπινη και έτσι θα του ανοιχθεί και η πύλη του
Παραδείσου.-
Οσοι αναπαύονται μέσα στον υλικό κόσμο και δεν ανησυχούν για τη σωτηρία
της ψυχής τους, μοιάζουν με τα ανόητα πουλάκια που δεν θορυβούν μέσα στο αυγό,
για να σπάσουν το τσόφλι, να βγουν έξω να χαρούν τον ήλιο — το ουράνιο πέταγμα
στην παραδεισένια ζωή, – αλλά παραμένουν ακίνητα και πεθαίνουν μέσα στο τσόφλι
του αυγού.-
Κάνει πολύ κακό η κοσμική ευγένεια που υποκρίνεται,
γιατί ξεγελιέται κανείς και ανοίγει την καρδιά του στον κοσμικό άνθρωπο και
τελικά χαραμίζει την ευλάβειά του, γιατί εκείνος δεν ξέρει τι θα πει ευλάβεια.
Είναι σαν να δίνει χρυσές λίρες σε ανθρώπους, που ξέρουν μόνο τις μπρούντζινες
δραχμές.-