1/2 Η ΑΓΙΑ
ΠΕΡΠΕΤΟΥΑ
-Μία ηρωϊδα της
πίστεως-
Το δένδρο της Ορθοδοξίας υπεραιωνόβιο είναι ποτισμένο
με αίμα ηρώων. Η Εκκλησία μας είναι Εκκλησία Μαρτύρων. Αναρίθμητες ψυχές απαρτίζουν
την στρατιά των Μαρτύρων και κοσμούν τη Θριαμβεύουσα Εκκλησία. Ψυχές αγωνιστικές και θαρραλέες, τολμηρές
και φλογερές, θυσιάζουν κάθε ανθρώπινη αγάπη μπροστά στη θεία Αγάπη.
Μια τέτοια γυναικεία μορφή είναι η Αγία Περπέτουα.
Πατρίδα της η πόλη Θουβρίτανα της Αφρικής. Γεννιέται από
αρχοντική οικογένεια και ανατρέφεται μέσα στην πολυτέλεια. Σε ηλικία 22 ετών οι
γονείς της την παντρεύουν με αξιωματούχο νέο και αποκτάει ένα παιδί. Από τον
Σάτυρο κατηχείται στην πίστη του Χριστού. Η
Περπέτουα ζει τις πρώτες στιγμές της Υψηλής γνωριμίας της με τον Κύριο. Ο σύζυγός της, φανατικός ειδωλολάτρης,
πληροφορείται την χριστιανική ιδιότητά της και την εγκαταλείπει με το βρέφος. Η γενναία χριστιανή συνεχίζει τη
χριστιανική της πορεία. Μελετάει, προσεύχεται και προσπαθεί να εναρμονίζει τη
ζωή της με το θέλημα του Θεού. Κάθε μέρα και περισσότερο αυξάνει η πίστη και η
αγάπη της στον Χριστό. Κι η ώρα της ομολογίας δεν αργεί. Ο αυτοκράτορας
Βαλεριανός κηρύσσει διωγμό κατά των χριστιανών. Η Περπέτουα συλλαμβάνεται μαζί
με άλλους χριστιανούς και φυλακίζεται. Οι συνθήκες διαβίωσης στα σκοτεινά και υγρά
κελλιά των φυλακών είναι τρομερές. Οι μαστιγώσεις και οι εξυβρίσεις, οι
ραβδισμοί και οι εξευτελισμοί εξαπολύονται καθημερινά, αλλ' αντικρούονται ηρωικά.
Η περήφανη αρχοντοπούλα είναι αποφασισμένη να υποφέρει για τον Χριστό.
Ο πατέρας της την επισκέπτεται και προσπαθεί να τη
μεταπείσει. Η εμμονή και η ετυμηγορία της τον εξαγριώνουν και αποχωρεί νικημένος.
Η Περπέτουα
δέχεται το βάπτισμα και παίρνει την θεία Χάρη. Προσεύχεται θερμά, οραματίζεται κι
ενδυναμώνεται. Στη φυλακή φέρνουν το
βρέφος της για θηλασμό κι εκεί αναμένει τη μέρα της δίκης.
Ο πατέρας της επανεμφανίζεται και προσπαθεί να την
συγκινήσει προβάλλοντας τα γηρατειά, την οικογενειακή τιμή, το σπλάγχνο της. Η Περπέτουα ιεραρχεί τις αξίες σέβεται τον πατέρα της, τιμά την οικογένειά
της, αγαπάει το παιδί της, αλλά πάνω απ' όλα υπεραγαπάει τον Χριστό. Η
απάντησή της είναι κατηγορηματική: «Πατέρα,
το όνομα χριστιανή τιμάει την οικογένειά μας, το δε παιδί μου το παραδίδω στην αμέριστη
προστασία του Θεού».
Σε λίγο η ανάκριση αρχίζει κι η Περπέτουα, παρά την συναισθηματική πίεση. ομολογεί σθεναρά την πίστη της και κατατροπώνει το δικαστή με τις απαντήσεις.
Η απόφαση είναι καταδικαστική: Θα ριφθεί στα θηρία.
Η ηρωίδα χριστιανή
πανηγυρίζει. Μένει στη φυλακή κι αναμένει τη μέρα του μαρτυρίου. Προσεύχεται,
κοινωνεί κι είναι πανέτοιμη. Ο Κύριος είναι μαζί της και την ενισχύει με οπτασίες. Η μέρα του μαρτυρίου φθάνει. Οι Μάρτυρες πασίχαροι
παρελαύνουν για το αμφιθέατρο. Η
Περπέτουα προχωρεί αγέρωχα, βαδίζει για τον Ουρανό. Σε λίγο μία δάμαλις τρυπάει
με τα κέρατα το σώμα της και την εκσφενδονίζει. Πονάει, αλλά ορθοστατεί. Η αντοχή
της προκαλεί τον θαυμασμό του κόσμου. Ένα ξίφος την αποκεφαλίζει για να δώσει
το «παρών» στο προσκλητήριο κάλεσμα του Κυρίου, εκεί στα Ουράνια Σκηνώματα.
Την τιμάμε την 1η Φεβρουαρίου.-
