Αυτοδικαίωση και αυτομεμψία.

Α Υ Τ Ο Δ Ι Κ Α Ι Ω Σ Η   και   Α Υ Τ Ο Μ Ε Μ Ψ Ι Α .

Μια  αναδρομική   ματιά   στη βιοτή  των Πρωτοπλάστων θα μας δώσει την εικόνα της στιγμιαίας πτωτικής τους κίνησης. Θα επισημάνουμε τη δικαιολογητική τους απάντηση  προς τον Θεό.
Άμεση η δικαιολογία, η αυτοδικαίωση, η ετεροκατάκριση. Η  δικαιολογία απομάκρυνε την Θεϊκή Χάρη, εφ' όσον η  μετάνοια  αποκλείστηκε  και  η  απογύμνωσή τους  επακολούθησε. 

Εφ'  εξής ο  μεταπτωτικός  άνθρωπος  ρέπει  προς  την  αυτοδικαίωση   για να ικανοποιήσει τις  φιλαυτικές  του  επιδιώξεις.

Η κάλυψη  προσωπικών  ολισθήσεων: πράξεων, ενεργειών, λογισμών, σκέψεων, αποτελεί στοιχείο   της  καθημερινότητας.

Η μετατόπιση  των ευθυνών   και η καταδίκη των άλλων αποκαλύπτουν  την  εγωπάθεια  και   την  παντελή  απουσία της αγάπης  προς "τον πλησίον."

Η ανυπαρξία  της  αυτοκριτικής και  η  εμφανής  επιείκεια  περιθωριοποιούν  τη μετάνοια και αποκλείουν την σωτηρία. 

Απαιτείται έξοδος από τον εφησυχασμό και πορεία αγωνιστική, σωστική. Ο  αποκλεισμός  της αυτοδικαίωσης προωθεί την αυτομεμψία δηλαδή την αυτομομφή, την αυτοκατάκριση, την αυτοενοχοποίηση. Καταδικάζοντας τον εαυτό μας αφοπλίζουμε τα φραστικά βέλη του αδελφού μας, παραμένουμε άτρωτοι και βιώνουμε εκούσια την "κατά Θεόν" λύπη, τη μετάνοια.

Η  μετάνοια, λοιπόν, καρπός της αυτομεμψίας, σε  συνυφασμό με την μνήμη  θανάτου, την αδέκαστη Κρίση, την αιώνια Κόλαση.Μια "κατά Θεόν"απελπισία, που τροφοδοτείται από την ακλόνητη ελπίδα στον Θεό, οπότε αξιοποιείται σωστικά και περνάει μέσα από το  κανάλι  της  διαλογικής   επικοινωνίας  με  τον Θεό, οδηγεί σε διέξοδα.

Η αυτομεμψία αναπτύσσει το ταπεινό φρόνημα, οπότε η Χάρη του Θεού αποκαλύπτει την εσωτερική αθλιότητα, περνάει στην αυτογνωσία και καταλήγει στην Θεογνωσία.             

Γνωρίζοντας τον Θεό νιώθεις πολλαπλά αμαρτωλός και παροτρύνεσαι θετικά για αγώνα νικηφόρο.Επιδίδεσαι σε αυστηρό αυτοέλεγχο, σε  αυτοεπιβολή   κυρώσεων,  σε αποδοχή  επιτιμίων,  σε ανεπιεική αυτοκατάκριση, σε βαθιά συντριβή, σε ειλικρινή μετάνοια και ανεπίστροφη  μεταστροφή.

Η αυτομεμψία εκδιώκει την ταραχοποιό θλίψη,  διαλύει  το  ανειρήνευτο  της καρδιάς και προσφέρει την χαροποιό ανάπαυση.

Η αυτομεμψία πρόξενος αγάπης και συγχωρητικότητας, Θεϊκής  συγχώρεσης και κοινωνικότητας.

Η αυτομεμψία απορρίπτει την απολυτοποίηση, απομακρύνει την αυτάρκεια, εκδιώκει την αυτονομία και εδραιώνει την εξάρτηση από τον Θεό.

Η αυτομεμψία οδηγεί στην θέα του Θεού. " Εξευτέλισον σεαυτόν και όψεις την δόξαν του Θεού εν σεαυτώ.",κατά τη ρήση του Οσίου Ισαάκ του Σύρου.-