ΚΥΡ. Ε΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ.(Των Γαδαρηνών)(Ματθ. η΄,28 – θ΄,1)
Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ.
« Υπήντησαν αυτώ
δύο δαιμονιζόμενοι εκ των μνημείων εξερχόμενοι, χαλεποί λίαν, ώστε μη ισχύειν
τινά παρελθείν διά της οδού εκείνης ». ( Ματθ. η΄, 28 ).
Ο
Τριαδικός Θεός είναι ο Δημιουργός, ο Κύριος, ο Εξουσιαστής των πάντων. Κυβερνά αδιάλειπτα και αλάθητα το Σύμπαν ο
Θεός, αλλά δεν παραβιάζει, ούτε καταργεί το αυτεξούσιο των λογικών όντων.
Και
ο Διάβολος ακόμη, όντας πρόσωπο, εφ’ όσον άγγελος φωτός δημιουργήθηκε και σε άγγελο του σκότους
εξέπεσε, διατηρεί την ελευθερία του.
Πρόσωπο, λοιπόν, ο
Διάβολος και κινείται ελεύθερα και αυτενεργεί. Ως πρόσωπο προσωπικά μιλάει
στον Χριστό, όπως στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή φαίνεται, αλλά και
παρακλητικά, ως έναντι πανίσχυρου αντιπάλου.
Στόχος του πρώτιστος η απώλεια του
ανθρώπου. Αυτήν απεργάζεται επίμονα και δολιοπλοκεί. Αντιστρατεύεται τις
σωστικές ενέργειες του Θεού και διεργάζεται αντικοινωνικά.
Ασκεί κατοχική επιρροή στον εμπαθή
άνθρωπο, σ’ εκείνον, που είναι αποκοινωνικοποιημένος με τον Χριστό και
ενεργοποιεί τα υφιστάμενα πάθη.
Τοιουτοτρόπως
διαπράττονται αμαρτίες, με τις οποίες συνεπάγεται η απώλεια της Θεϊκής Χάριτος,
η διάσπαση κοινωνίας αγάπης μεταξύ ανθρώπου και Θεού και μεταξύ συνανθρώπων.
Η
διατάραξη των διαπροσωπικών σχέσεων έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στην κοινωνία,
με εκφράσεις αντικοινωνικές και ενέργειες αναρχικές.
Ο Θεός
επιτρέπει τις εκδηλώσεις κακίας
του Διαβόλου, αλλά, με αγαπητικές μεταστροφικές παρεμβάσεις, περιορίζει τις
καταστρεπτικές συνέπειες.
Ωστόσο
η αμαρτία, ως «παρά φύσι» ζωή,
παραμένει αντικοινωνική, με συσσώρευση προβλημάτων και δουλεία στυγνή.
Η
όντως κοινωνική ζωή είναι η «εν Χριστώ»
ζωή, που διάγεται στα πλαίσια της αγάπης και της ταπείνωσης.
Ο Διάβολος δρα ύπουλα και οδηγεί στην
ανελευθερία και καταστροφή.
Ο Χριστός κινείται σωτήρια και προσφέρει
την ελευθερία και την αιώνια ζωή.
Ο
απεγκλωβισμός από τα δίχτυα του Διαβόλου είναι ανάγκη επιτακτική.
Η αναθέρμανση των σχέσεών μας με τον
Κύριο θα μας διαφυλάξει από τις σατανικές παγίδες.-
