26/7 ΑΓ. Π Α Ρ Α Σ Κ Ε Υ Η.Παρασκευή ! Η λαμπηδών της Εκκλησίας.
Παρασκευή ! Ο κρουνός των ιαμάτων.
Βλαστός της Ρώμης η Παρασκευή και καρπός προσευχών των ευσεβών γονέων της : Αγάθωνα και Πολιτείας.
Ανατρέφεται με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Εκκλησιάζεται ανελλιπώς. Μελετά διαρκώς.
Θέτει πρότυπο προς μίμηση τήν Υπεραγία Θεοτόκο και επαγρυπνεί στις αισθήσεις και γρηγορεί και αντιδρά σωστικά.
Αφιερωμένη στο Θεό ἀπό κοιλίας μητρός, με την εκδημία των γονέων της διαμοιράζει τα υπάρχοντά της στους ενδεείς αδελφούς και θέτει τον εαυτό της στη διάθεση του Θεού.
Ποθεί διακαώς τη βίωση της ισάγγελης πολιτείας και προς τούτο προστρέχει σε Ι. Μονή, όπου κείρεται Μοναχή.
Η υπακοή της τέλεια. Η ταπείνωσή της υποδειγματική. Η πρόοδός της πασιφανής.
Εμφορείται όμως από διάπυρο πόθο μαρτυρίου.
Με την ευλογία της Ηγουμένης εξέρχεται της Μονής και δρα ιεραποστολικά. Γίνεται το εργαλείο στα χέρια του Θεού, το ηχηρό φερέφωνό Του. Κηρύσσει διαπρύσια το λόγο Του και αγωνίζεται σθεναρά για την εξάπλωση της Βασιλείας Του.
Η δράση της προκαλεί την οργή του βασιλιά Αντωνίνου. Συλλαμβάνεται πάραυτα, προσκαλείται για θυσία στα είδωλα, αλλά αρνείται κατηγορηματικά.
Προκαλείται με υποσχέσεις δελεαστικές. Η Παρασκευή αντιστέκεται σθεναρά.
"Μη νομίσεις, βασιλιά, ότι οι κολακείες η οι απειλές θα με επηρεάσουν να αρνηθώ τον γλυκύτατο Ιησού μου. Καμμία βάσανος, ούτε τιμωρία είναι ικανή να με χωρίσει από την αγάπη Του!"
Ο βασιλιάς εξαγριώνεται και διατάσσει να τοποθετηθεί στην κεφαλή της Αγίας πυρίκαυστη σιδηρά περικεφαλαία. Ο Θεός όμως την καλύπτει και αισθάνεται δροσερά.
Πολλοί παρακολουθούν και βλέπουν το θαύμα και πιστεύουν στο Χριστό και μαρτυρούν πολυποίκιλα και θανατώνονται πολύμορφα.
Τη δε Παρασκευή φυλακίζει άμεσα. Η φυλακή, τότε, μετατρέπεται σε βάση εκτόξευσης πύρινων ικεσιών."Κύριε, φύλαξέ με στην πίστη Σου και λυτρωσέ με εκ του εχθρού." Πράγματι, το μεσονύκτιον εμφανίζεται Άγγελος, ο οποίος κρατεί Σταυρό φωτεινό, κάλαμο, σπόγγο και στέφανο και ενθαρρύνει την Αθλήτρια του Κυρίου και διαδηλώνει τη διαρκή συμπαράσταση του Κυρίου. Την απελευθερώνει των δεσμών και απέρχεται στον Ουρανό.
Η αποδέσμευση της Αγίας καταπλήσσει το βασιλιά, αλλά και τον εξοργίζει. Διατάσσει, τότε, να κρεμασθεί από τα μαλλιά και να κατακαεί το σώμα με αναμμένες λαμπάδες.Η Αγία υπομένει καρτερικά, δοξολογικά.
Ρίχνεται σε λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα, αλλά παραμένει αβλαβής. Ο βασιλιάς απορεί, δοκιμάζει το υγρό και τυφλώνεται. Η απελπισία του απερίγραπτη. Επιζητεί την παρέμβαση της Αγίας. Όντως, η Αγία Παρασκευή με θερμή προσευχή του χαρίζει το φως.Ο ίδιος και οι φρουροί του πιστεύουν στο Χριστό.
Η ιεραποστολική της δράση συνεχίζεται. Αντιμετωπίζει σε κάποια άλλη πόλη το βασιλιά Ασκληπιό και κηρύττει τον Εσταυρωμένο και Αναστάντα Κύριο.
Η βασιλική οργή διατάσσει να τη ρίψουν βορά σε ένα θηριώδη όφι. Η Αγία με την προσευχή και το σημείο του Σταυρού διαμελίζει το θηρίο.
Βασιλιάς και οι συνοδοί του έκθαμβοι ομολογούν πίστη στο Χριστό και βαπτίζονται από την Αγία.
Το ιεραποστολικό έργο συνεχίζεται. Σε άλλη πόλη, με βασιλιά τον Ταράσιο, κηρύσσει διαπρύσια και ρίχνεται σε χάλκινο δοχείο με κοχλάζοντα: Λάδι, πίσσα και μόλυβδο. Η θεϊκή επέμβαση άμεση. Μία φωτοειδής ουράνια στήλη κατασβήνει τη φλόγα, τα δε καιόμενα είδη μετατρέπει σε ψυχρά.
Και πάλι σημειώνονται πολλές μεταστροφές. Και μόνο ο βασιλιάς παραμένει σκληρόκαρδος.
Διατάσσει να φυλακισθεί και καρφωθεί και ακινητοποιηθεί με πλάκα το σώμα της Αγίας. Ο Χριστός όμως την επισκέπτεται με πλήθος Αγγέλων. "Χαίροις, Παρασκευή, καλλιπάρθενε. Μη δειλιάσεις. Η Χάρη μου θα σε επισκιάζει και θα σε λυτρώνει. Υπόμενε και σε λίγο θα βρίσκεσαι μαζί μου, αιώνια."
Η ίαση επέρχεται. Τα δεσμά λύονται και ο Χριστός ανέρχεται στον Ουρανό.
Την επομένη την εξαναγκάζουν να εισέλθει σε ειδωλολατρικό ναό, όπου με την προσευχή της συντρίβονται όλα τα είδωλα.
Ο αποκεφαλισμός της είναι η τελική απόφαση του βασιλιά. Προσεύχεται και δέχεται την αποκοπή της κεφαλής. Η ψυχή της πάλλευκη εισέρχεται στον Ουράνιο Νυμφώνα.
Το ιερό λείψανό της σκορπίζει έκτοτε πλούσια τη Χάρη της θαυματουργίας.
Παρασκευή ! Μεγαλομάρτυς Αγία.
Παρασκευή! Η καταφυγή των Χριστιανών.
Παρασκευή! Το αγλάϊσμα της Χαλκίδας, αφού τυγχάνει και πολιούχος της.-
