25/3 Ε Υ Α Γ Γ Ε Λ Ι Σ Μ Ο Σ της Θ Ε Ο Τ Ο Κ Ο Υ.
ΑΝΑΣΤΑΣΗ του ΓΕΝΟΥΣ.
***********************************************
25 Μαρτίου ! «Χαίρε, κεχαριτωμένη· ο Κύριος μετά σου· ευλογημένη συ εν γυναιξίν» (Λουκά α΄,28-29), προσφωνεί εμφαντικά την Κόρη της Ναζαρέτ ο απεσταλμένος του Θεού Αρχάγγελος Γαβριήλ. Το προαιώνιο Θεϊκό σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου αρχίζει να εφαρμόζεται. Η ευαγγελία ανακοινώνεται σ΄ Εκείνη, που είχε τη θεοποιό Χάρη κατά μετοχή, την Παναγία.
Και η καταφατική της απάντηση στο άγγελμα του Αρχαγγέλου «Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου»(Λουκά α΄,38) αποκαλύπτει την υπακοή της στο Θεό, μέσα από μια ελεύθερη επιλογή, την απάρνηση του ιδίου θελήματος και την αποδοχή του θελήματος του Θεού. Περνάει από την κάθαρση και το φωτισμό, με την ησυχαστική Θεοκοινωνία και φθάνει στη θέωση, κατά τον Ευαγγελισμό.
Τοιουτοτρόπως με την επίτευξη της Ενανθρώπησης του Λόγου εξασφαλίζεται η δυνατότητα της θέωσης κάθε ανθρώπου και πραγματοποιείται ο σκοπός της δημιουργίας.
25η Μαρτίου 1821 ! Η γιορτή της ανάστασης του Γένους , η χαρά της ελευθερίας, το τραγούδι της λύτρωσης.
Γιορτάζομε σήμερα το μεγάλο, το αθάνατο, το μοναδικό ’21. Τρανή γιορτή, θύμιση υπέροχου μεγαλείου, υπέρλογης τόλμης, υποδειγματικού θάρρους.
Γιορτάζομε ένα θαύμα, ένα μεγαλούργημα, διότι το ’21 είναι πάνω από τη λογική, είναι ενθουσιασμός, είναι φωτιά και καταιγίδα.
400 χρόνια σκλαβιάς η αδούλωτη ελληνική ψυχή παρέμεινε ευλαβικά προσηλωμένη στην πίστη του Χριστού και στην Ιδέα της Πατρίδας. Η σκέψη του ηρωϊκού λαού μας πετούσε στην τρισένδοξη ιστορία του κι από τα θαυμαστά κατορθώματα των προγόνων του αντλούσε θάρρος και δύναμη.
Οι ραγιάδες των τετρακοσίων χρόνων έλαβαν τη μεγάλη απόφαση : ΄΄ Ε λ ε υ θ ε ρ ί α ή θ ά ν α τ ο ς. ΄΄
΄΄Καλύτερα μ ι α ς ώ ρ α ς
ε λ ε ύ θ ε ρ η ζ ω ή
παρά σ α ρ ά ν τ α χρόνια
σ κ λ α β ι ά και φ υ λ α κ ή. ΄΄
τραγουδεί ο Ρήγας Φεραίος. Και πέρασε το τραγούδι από σε στόμα και έγινε το Ευαγγέλιο και το ΄΄Πιστεύω΄΄ του ραγιά. Και το πήραν οι κάμποι, τα βουνά και οι ραχούλες, το τραγούδησαν οι βρυσούλες και οι βελανιδιές και αντιλάλησε στη Ρούμελη και στο Μωριά και έγινε αεράκι γλυκό και δροσερό, το οποίο χάϊδεψε τις θάλασσες και τα πελάγη κι έφθασε στα όμορφα δαντελλωτά ακρογιάλια κι έφερε το μήνυμα της επανάστασης στα ανδρειωμένα ελληνικά νησιά.
Σείσθηκε η σκλαβωμένη Πατρίδα.΄΄Ε λ ε υ θ ε ρ ί α ή θ ά ν α τ ο ς΄΄.
Αυτή, λοιπόν, την άγια μέρα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε στην Αγία Λαύρα τη Σημαία της Επαναστάσεως. Παρεκάλεσαν τον Θεό και έδωκαν τη μεγάλη υπόσχεση. Ορκίσθηκαν στον Θεό και στην Πατρίδα : Να ελευθερωθούν ή να πεθάνουν. Η ψυχή του σκλάβου αντρειωμένη διαλαλεί :
΄΄Εγώ είμαι η ακατάλυτη ψυχή
των Σαλαμίνων,
στην Εφτάλοφη έφερα το σπαθί
των Ελλήνων,
δεν χάνομαι στα Τάρταρα,
μονάχα ξαποσταίνω,
στη ζωή ξαναφαίνομαι και λαούς
ανασταίνω.΄΄
Η ίδια ψυχή των Σαλαμινομάχων και των πολεμιστών του Λεωνίδα ήλθε και φώλιασε στην ψυχή των ραγιάδων κι έγιναν οι Διάκοι, οι Μιαούληδες, οι Κολοκοτρωναίοι κι οι Μπουμπουλίνες.
Η ίδια η ακατάλυτη ελληνική φλόγα έδωκε δύναμη στον Κανάρη να κρατήσει το δαυλό και στις Σουλιωτοπούλες να χορέψουν το χορό του Ζαλόγγου.
Κι έγιναν σύμβολα πανανθρώπινα οι υπεράνθρωποι του Μεσολογγίου, γιατί νίκησαν πειρασμούς, νίκησαν το σώμα τους και αντάλλαξαν τη ζωή τους με τη δόξα και την αθανασία.
Κι έγραψε η φουστανέλλα σελίδες ηρωισμού στη Ρούμελη και στο Μωρηά κι έγιναν τα Δερβενάκια η καταστροφή του Δράμαλη κι ο αφανισμός της στρατιάς του.
Κι έγινε η γέφυρα της Αλαμάνας Θερμοπύλες και μιμήθηκε ο Διάκος με τα παλλικάρια του τον Λεωνίδα με τους τριακοσίους του.
΄΄ Για ιδές καιρόν, που διάλεξε
ο Χάρος να με πάρει,
τώρα π’ ανθίζει το κλαρί και
βγάζει η γη χορτάρι.΄΄
Κι έμειναν το Αρκάδι και το Κούγκι, άστρα φωτεινά στο στερέωμα της οικουμένης, για να φωτίζουν και να οδηγούν σε πράξεις ηρωισμού και θυσίας.
Κι έγινε η λεβεντογέννα Κρήτη φωτιά, θηρίο ανήμερο και αγωνίσθηκε αιώνες, πληγώθηκε, αλλά δεν απέθανε κι έζησε και κατεσπάραξε τους τυράννους της κι έγινε θυγατέρα ζηλευτή στην αγκάλη της μητέρας Ελλάδας.
Κι έλαμψαν στη θάλασσα, πετράδια πολύτιμα, διαμάντια σπάνια, όλο λάμψη και φλόγα, τα δοξασμένα νησιά μας.
Κι έγιναν οι βάρκες της Χίου, των Ψαρών, της Ύδρας και των Σπετσών φωτιά, άνεμος και καταιγίδα, η οποία έκαψε κι έσπειρε τον τρόμο και τον πανικό στις τουρκικές αρμάδες.
Κι έγινε ο Παπαφλέσσας η δόξα και το καύχημα, η δάφνη και η μυρτιά της Πατρίδας μας.
Κι έγιναν το Μανιάκι και το Καρπενήσι, η Αραπίτσα και η Αλαμάνα, το Μεσολόγγι και το Χάνι της Γραβιάς, η πηγή της φωτιάς, η πηγή της λυτρώσεως, την οποία τόσο πόθησαν και αγάπησαν οι σκλαβωμένοι Έλληνες.
Η 25η Μαρτίου, ας είναι ημέρα εθνικής χαράς και εθνικής αγάπης, πανεθνικής ενότητας. Ο σημερινός πανηγυρισμός της, ας χρησιμεύσει, ως ένα πατριωτικό αναβάπτισμα και ας μας υπενθυμίσει την υποχρέωση, την οποία έχουμε, συσπει-ρωμένοι σε μία αδιάσπαστη φάλαγγα, να διαφυλάξουμε την τρισένδοξη Πατρίδα μας ελεύθερη.
Πανηγυρίζοντας δε σήμερα τα ελευθέρια, ας στρέψουμε το νου μας προς τους ήρωες, οι οποίοι εθυσίασαν τη ζωή τους στο βωμό της Πατρίδας μας, ας εκφράσουμε τον σεβασμό μας στους γιγαντομάχους του `21 και ας φροντίσουμε να είμαστε άξιοι συνεχιστές του ενδόξου παρελθόντος μας.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ της ΘΕΟΤΟΚΟΥ: Απαρχή τῆς σωτηρίας του ανθρώπου.
ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ του 1821 : Έναυσμα επανάστασης και επίτευξη απελευθέρωσης.
25η Μαρτίου: Ορόσημο Χριστιανοσύνης και Ρωμιοσύνης.-
