ΑΓΙΟΣ Ι Ω Α Ν Ν Η Σ ὁ Θεολόγος.

ΑΓΙΟΣ   Ι Ω Α Ν Ν Η Σ  ὁ  Θεολόγος.

         ΙΩΑΝΝΗΣ !  ῾Ο  γυιός  τοῦ Ζεβεδαίου  καί  τῆς Σαλώμης. ῾Ο  ἀδελφός τοῦ ᾿Ιακώβου. ῾Ο «Υἱός τῆς βροντῆς». «῾Ο ᾿Ηγαπημένος Μαθητής» τοῦ ᾿Ιησοῦ. ῾Ο Μαθητής τῆς ἀγάπης. Βιώνει τήν ἀγάπη. Ζεῖ γιά τήν ἀγάπη.   Διδάσκει  τήν  ἀγάπη.  Εἶναι ὅλος πυρίφλεκτος ἀπό ἀγάπη.

            Στίς ἀποστολικές του ἐξορμήσεις μεταφέρει τό  μήνυμα τῆς ἀγάπης καί δίνει τή μαρτυρία τοῦ ᾿Ιησοῦ.

            Στήν ῎Εφεσο  βρίσκεται  σέ  βαθιά γεράματα  καί  ἐκδημεῖ  πρός  τόν  Κύριο. Τρεῖς  μέρες  μετά τήν ταφή του οἱ μαθητές του βρίσκουν τόν τάφο κενό. ῾Ο ᾿Ιωάννης «μετέστη» στά Οὐράνια Σκηνώματα. ῞Αγιος, στή Θριαμβεύουσα ᾿Εκκλησία. Πρότυπο ζωῆς γιά τήν Στρατευομένη ᾿Εκκλησία.-

ΟΣΙΟΣ Σ Ι Λ Ο Υ Α Ν Ο Σ, ὁ Ἀθωνίτης

24/9   ΟΣΙΟΣ   Σ Ι Λ Ο Υ Α Ν Ο Σ, ὁ  Ἀθωνίτης

Οἱ Ὅσιοι διαφεύγουν τό «παρά φύσιν», διασώζουν τό «κατά φύσιν» καί διαφθάνουν τό «ὑπέρ φύσιν». Εἶναι οἱ φορεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, τά δοχεῖα τῆς Θείας Χάριτος, οἱ Χριστοποιημένες ὑπάρξεις. Εἶναι οἱ σκιαγραφίες τοῦ Χριστοῦ, οἱ ἐμπειρικοί Διδάσκαλοι τῶν Ἀθλητῶν τοῦ Πνεύματος. Στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας, πάντοτε, σέ κάθε ἐποχή, βλαστάνουν εὔοσμα ἄνθη τοῦ Παραδείσου. Καί ὁ αἰώνας μας ἔχει νά παρουσιάσει τό ἀκτινοβόλο  ὁσιακό ἀνάστημα τοῦ Ὁσίου Σιλουανοῦ.

ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ! Τό καύχημα τοῦ Ἄθωνα. Τό ἐγκαλλώπισμα τῶν Ὁσίων. Ὁ δείκτης τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Ὁ ὁδηγός τῶν Μοναζόντων. Ὁ Διδάσκαλος τῆς Οἰκουμένης. Ἡ παραμυθία τῶν πιστῶν.Ἄς τόν μελετήσουμε, λοιπόν, γιά νά τόν γνωρίσουμε καί νά τόν ἀγαπήσουμε. Συμεών Τβάνοβιτς Ἀντόνωβ τ' ὄνομά του τό κοσμικό. Ρῶσος τήν καταγωγή καί χωρικός ἁπλοϊκός τήν ἰδιότητα.

20/9 ΑΓ. Ε Υ Σ Τ Α Θ Ι Ο Σ

20/9   ΑΓ.  Ε Υ Σ Τ Α Θ Ι Ο Σ

      Ὁ Χριστιανός, ἀπὸ τὴ  στιγμὴ  ποὺ  βαπτίζεται, πολιτο­γραφεῖται στὰ Μητρῶα τ' Οὐρανοῦ. Τίθεται στὴν κυριότητα τοῦ Χριστοῦ. Δοκιμάζεται, γιὰ ν' ἀσκηθεῖ στὴν ὑπομονὴ καὶ στὴν καρτερία, γιὰ νά ἀποδειχθεῖ ἡ σταθερότητα, γιὰ νὰ φανεῖ ἡ πίστη, γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ ἡ σωτηρία. Ὅλα μέσα στὰ ἀλάνθα­στα σχέδια τοῦ Θεοῦ.

      Μία πρωταθλήτρια οἰκογένεια  στὸ στίβο τῶν δοκιμα­σιῶν, ἔχει νὰ ἐπιδείξει ἡ Ἐκκλησία μας, στὶς 20 Σεπτεμβρίου. Εἶναι ὁ Ἅγιος ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ, μὲ τὴ γυναίκα του ΘΕΟΠΙΣΤΗ καὶ τὰ παιδιὰ τους ΑΓΑΠΙΟ καὶ ΘΕΟΠΙΣΤΟ. Βρισκόμαστε στὴν κοσμοκράτειρα Ρώμη, στοὺς χρό­νους τοῦ Τραϊανοῦ. Τὸ Ρωμαϊκὸ στρατὸ λαμπρύνει ἡ παρου­σία τοῦ στρατηλάτη Πλακίδα. Πρῶτος στὶς μάχες. Πρῶτος στὴν ἀρετή, στὴν καλωσύνη, στὶς ἀγαθοεργίες, στὴ σωφρο­σύνη. Πρῶτος σ' ὅλα, ἀλλὰ εἰδωλολάτρης. Τὸ ἄγρυπνο μάτι τοῦ Χριστοῦ τὸν ἐπισημαίνει. Ἔτσι, μία μέρα, ἐνῶ κυνηγᾶ μὲ ὁρμητικότητα καὶ πάθος ἕνα ἐλάφι, συλλαμβάνεται στὰ δίχτυα τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ. Ἀντικρύζει μὲ θαυμασμὸ ἀνάμεσα στὰ κέρατα τοῦ ἐλαφιοῦ, τὸν Τίμιο Σταυρό. Ἀτενίζει τὸν Ἐσταυρωμένο καὶ ἀκούει τὴ φωνή Του: «Πλακίδα, τί μὲ διώκεις; Ἐγώ εἶμαι ὁ Χριστός». Ἔντρομος πληροφορεῖται τὴν ταυτότητα τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ ἔργου Του, ὁμολογεῖ τὴν πίστη του σ' Ἐκεῖνον καὶ ἐπι­στρέφει σπίτι του. Ἐκεῖ ἐνημερώνει τὴ γυναίκα του Τατιανὴ καὶ τὰ δυὸ παιδιά τους γιὰ τὸ θαυμαστὸ ὅραμα, γιὰ τὸ θεῖο κάλεσμα. Ὅλοι μαζί, βαπτίζονται Χριστιανοί. Καί ἡ εὐλογη­μένη οἰκογένεια μετονομάζεται: ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ -  ΘΕΟΠΙΣΤΗ  -  ΑΓΑΠΙΟΣ  καὶ  ΘΕΟΠΙΣΤΟΣ.

Ο.Π. Σεπτ. - Οκτ. 2019 Αρ.Φ. 93

 

                                                                    

                     ΟΡΘΟΔΟΞΗ  ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ  ΑΡ.Φ.  93  ΣΕΠΤ. –ΟΚΤ. 2019/ Διανέμεται  δωρεάν. ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΠΥΡΣΟΣ.

Γράφει και επιμελείται (Δυνάμει Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κος 

ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200 

e-mail:  eklidoniari@gmail. com    καί    elkl2015 hotmail. com

Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com και Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari

****************************************************************************** 

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ   ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ

ΚΥΡ. Δ΄  ΛΟΥΚΑ ( Τιτ. γ΄ , 8-15 )

ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ  ΑΓΑΠΗΣ

Ο  Τριαδικός  Θεός, ο Μόνος αληθινός Θεός, είναι ΑΓΑΠΗ. Αυτή την αγάπη, την πυρίφλεκτη, εκφράζει ποικιλότροπα και διαχέει παντοιότροπα.

            Το δημιουργικό και πάνσοφο έργο Του, με κορωνίδα τον άνθρωπο, «κατ’ εικόνα» του  Αρχέτυπου Λόγου πλασμένον και δυνάμει «καθ’ ομοίωσιν», η αδιάλειπτη παρουσία Του και η δυναμική, σωστική παρέμβασή Του στη ζωή του ανθρώπου, η αυτοθυσιαστική προσφορά του Λόγου για την καταλλαγή ανθρώπου με τον Θεό και τη δυνατότητα λύτρωσης και θέωσης, είναι αγαπητικές εκφράσεις.

            Τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας ζουν με αγάπη, κινούνται με ελευθερία και βιώνουν την ενότητα. Αυτόν τον Τριαδικό τρόπο ζωής προτείνουν στον άνθρωπο. Αυτήν την αυθεντική αγάπη προσφέρουν προτυπικά και υποδεικνύουν προσκλητικά στους επιποθούντες την θέωση. Μια αγάπη διάπυρη, που θα αποδίδει ο άνθρωπος στον Θεό,ως απαύγασμα της δικής Του αγάπης και η οποία θα ρίχνει την ανταύγειά της διάπλατα στον άνθρωπο.

            Η απαρέγκλιτη πίστη στον Τριαδικό  Θεό συνεπάγεται μια  ανιδιοτελή, αυτοθυσιαστική  προσφορά  προς τον άνθρωπο. « Η πίστη  χωρίς των έργων  νεκρά  εστι.»

(Ιακ.2΄,26) Έμπρακτη αγάπη, λοιπόν, ζητεί από τον άνθρωπο ο Θεός. Για την επίτευξη αυτού του στόχου χρειάζεται αυταπάρνηση, το «εγώ» να μεταβληθεί σε «εσύ», ο εαυτός μας να ταυτοποιηθεί με τον κάθε άνθρωπο. Η λήθη του εαυτού μας θα επιφέρει τη θύμιση του αδελφού μας.Η αγάπη θα εξασφαλίσει την αλληλοπεριχώρηση των προσώπων.

Η  σωτηρία  μας  περνάει   αναπόφευκτα από το κατώφλι του αδελφού μας. Η υλική βοήθεια, η ηθική συμπαράσταση, η προσωπική παρουσία, η προσευχητική προσπάθεια, η συμμετοχή στον πόνο, είναι εκδηλώσεις αγάπης. Πάντα η αγάπη ειλικρινής, ανυπόκριτη, ένθερμη, εφευρετική, ανιδιοτελής  να  προσφέρεται. Πρωτοπόρους σε έργα αγάπης μας θέλει ο Κύριος, αφού η αγάπη θα είναι το κριτήριο κατά την τελική Κρίση.Η αγάπη στον «πλησίον» το μέτρο αγάπης μας στον Θεό.

Ας διαπλατυνθεί, λοιπόν, η καρδιά μας, ώστε η αγάπη μας να είναι ασύνορη και αδιάκριτη. Αγάπη χωρίς όρια απαιτείται να διαθέτουν τα τέκνα του Θεού της αγάπης. Είναι το εχέγγυο της υιικής γνησιότητας.

            Αυτό ας είναι το καθημερινό μας μέλημα.-

                                                  

ΑΓ. Σ Ο Φ Ι Α καὶ τὰ τέκνα της: Π Ι Σ Τ Η – Ε Λ Π Ι Δ Α – Α Γ Α Π Η.

17/9   ΑΓ. Σ Ο Φ Ι Α  καὶ τὰ τέκνα της: 

Π Ι Σ Τ Η – Ε Λ Π Ι Δ Α – Α Γ Α Π Η.

-Μία ἰδανική μητέρα.-

 

           Στὴν πάνσεπτη Χορεία τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ δια­κρίνονται καὶ μητέρες. Γυναῖκες, ποὺ ἀνταποκρίνονται θετικὰ καὶ  ἐπάξια στὴ μητρική τους ἀποστολή. Μητέ­ρες, ποὺ θωρακίζουν τὰ παιδιά, ποὺ ὁ Θεὸς τοὺς ἐμπι­στεύεται, μὲ ζωντανὴ πίστη καὶ φλογερὴ ἀγάπη στὸ Χριστό. Μητέρες, ποὺ ἑτοιμάζουν Οὐρανοπολίτες.

           Τέτοια ὑποδειγματικὴ μητέρα εἶναι καὶ ἡ Ἁγία ΣΟΦΙΑ μὲ τὶς τρεῖς θυγατέρες της: ΠΙΣΤΗ, ΕΛΠΙΔΑ, ΑΓΑΠΗ. Πατρίδα τους ἡ Ἰταλία. Ἡ καταγωγὴ τους περί­λαμπρη. Ζοῦν στὰ χρόνια τοῦ βασιλιᾶ Ἀδριανοῦ 222 μ.Χ. καὶ πολιτεύονται θεάρεστα. Ἡ ἐνάρετη Σοφία δι­δάσκει τὰ παιδιά της μὲ τὰ φλογερά της λόγια καὶ ἐμπεδώνει μὲ τὸ ζωντανὸ της παράδειγμα.

ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ

16/9 Η ΑΓΙΑ    Ε Υ Φ Η Μ Ι Α

Οἱ Χριστιανοί, τῶν πρώτων χρόνων τοῦ χριστιανισμοῦ, γεμάτοι φλόγα καὶ ζῆλο, ἀντιμετωπίζουν θαρραλέα κάθε διωγμό. Οἱ δήμιοι χρησιμοποιοῦν τὰ πιὸ σκληρὰ βασανιστήρια, γιὰ νὰ δαμάσουν τὶς ἀνυπότακτες χριστιανικὲς ψυχές, ἀλλὰ συναντοῦν ἀτσάλινες καρδιές, πύρινα στήθη, ἀγέρωχα κορμιά. Ἡ ἱστορία τῆς χριστιανοσύνης ἔχει νὰ ἐπιδείξει ἀναρίθμητα πλήθη Μαρτύρων, ποὺ θυσιάζονται γιὰ τὴν πίστη καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

Καὶ τ’ ἁγιασμένα χώματα τῆς μαρτυρικῆς Μ. Ἀσίας, εἶναι ποτισμένα μὲ τὸ αἷμα πολλῶν Μαρτύρων.

Μία, ἀπὸ τὶς πολλὲς μαρτυρικὲς μορφές, εἶναι ἡ Χριστιανὴ ἡρωΐδα, Ἁγία ΕΥΦΗΜΙΑ. Γεννιέται, ζεῖ καὶ μαρτυρεῖ τὸν 3ο μ.Χ. αἰώνα, στὴ Χαλκηδόνα τῆς Μ. Ἀσίας. Ζεῖ καὶ δρᾶ τότε, ποὺ ὁ αὐτοκράτορας Διοκλητιανὸς ἔχει ἐξαπολύσει ἄγριο διωγμὸ κατὰ τῶν Χριστιανῶν. Ὁ σκληρὸς αὐτὸς αὐτοκράτορας θέλει κι ἀποφασίζει νὰ χτυπήσει ἀνελέητα τὸ δένδρο τοῦ χριστιανισμοῦ, ποὺ ἁπλώνεται ἐπικίνδυνα. Καταστρώνει σατανικὰ σχέδια καὶ χρησιμοποιεῖ φοβερὰ μέσα, προκειμένου νὰ πετύχει τὸ σκοπό του.

Ἐκεῖ, στὴ Χαλκηδόνα, στὴ φωτεινὴ ἑστία τοῦ χριστιανισμοῦ, φθάνει ὁ ἴδιος ὁ αὐτοκράτορας καὶ δίνει αὐστηρὴ διαταγὴ ὅλοι νὰ προσκυνήσουν τὸ ἄγαλμα τοῦ Θεοῦ Ἄρη καὶ νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα. Γιὰ ὅσους ἀρνοῦνται, θὰ ἐπιβάλλει φρικτὰ βασανιστήρια. Οἱ Χριστιανοὶ εἶναι προετοιμασμένοι. Ἡ καλλιέργεια ἔχει γίνει συστηματικά. Ἔχουν χωρισθεῖ σὲ ὁμάδες. Πηγαίνουν κρυφὰ σὲ σπίτια κι ἐκεῖ μελετοῦν τὴν Ἁγ. Γραφή. Προσεύχονται θερμά, ἀπὸ κοινοῦ στὸν Κύριο, κοινωνοῦν Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ κι ἀνάβει ἡ φλόγα τῆς πίστεως στὴν καρδιά τους. Ἐκεῖ ἐκπαιδεύονται οἱ στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖ ἀνάβουν οἱ φωτιὲς στὶς ψυχὲς καὶ δίνουν νικηφόρες μάχες κατὰ τῶν εἰδωλολατρῶν.

Η ὕψωση τοῦ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

                   

14/9    Η  ὕψωση  τοῦ  ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

326 μ.Χ., καί στά Ἱεροσόλυμα φθάνει ἡ Ἁγία Ἑλένη, σέ μία δοξολογική πορεία πρός τούς Ἁγίους Τόπους, γιά τίς νίκες τοῦ γυιοῦ της Μ. Κων/νου,δυνάμει τοῦ σημείου τοῦ Σταυροῦ. Εὐσεβής καί φλογερή, νεοφώτιστη, διά τοῦ Βαπτίσματος, ποθεῖ τήν ἀνεύρεση  τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Στό Γολγοθά, ἐκεῖ στόν εἰδωλολατρικό ναό τῆς θεᾶς Ἀφροδίτης, ἐρευνᾶ πολύχρονα καί πολυδάπανα καί ἐπίμονα.Ἔρχονται στήν ἐπιφάνεια τρεῖς Σταυροί: Τοῦ Χριστοῦ καί τῶν δύο ληστῶν.Ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Μακάριος ἐναποθέτει διαδοχικά τούς  σταυρούς σέ νεκρή γυναίκα. Ὁ  Σταυρός, πού προκαλεῖ την ἀνάστασή της, εἶναι  ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ. Τοιουτοτρόπως ὁ Σταυρός τοῦ  Κυρίου  καθορίζεται. Ἡ ἀνεύρεση  γνωστοποιεῖται. Πλήθη λαοῦ καταφθάνουν, γιά προσκύνηση. Δημιουργεῖται ἀδιαχώρητο. Τότε ὑψώνεται ὁ Τίμιος Σταυρός, ὑπό τοῦ Πατριάρχου Μακαρίου, γίνεται πασιφανής, προσκυνεῖται ἱκετευτικά καί ὅλοι οἱ πιστοί  ἀναφωνοῦν : ΄΄ΚΥΡΙΕ   ἐλέησον!΄΄.

            Μετά τετρακόσια χρόνια ὁ Τίμιος Σταυρός ὑφαρπάζεται ἀπό τούς Πέρσες, μέ τήν κατάληψη τῶν Ἱεροσολύμων.

Ὁ αὐτοκράτορας Ἡράκλειος, νικητής σέ μία ἐκστρατεία κατά τῶν Περσῶν, παραλαμβάνει καί πάλι τόν Τίμιο Σταυρό, εἰσέρχεται νικηφόρος, θριαμβευτής στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου καί  ἀνυψώνει τό Ζωηφόρο Ξύλο, μέ τίς ἐπευφημίες τοῦ λαοῦ.

Ἡ ἀνεύρεση, λοιπόν, ἀπό τή μητέρα τοῦ Μ. Κω/νου, Ἑλένη, τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, προσφορά ἀνεκτίμητη, γιά τήν Ἐκκλησία, ἐφ’ ὅσον ὁ Σταυρός ἀποτελεῖ στήριγμα καί καύχημα τῶν πιστῶν, ὄργανο τρισόλβιο τῆς σωτηρίας μας.

Ἄς κρατᾶμε ἑπομένως τό Σταυρό τοῦ Κυρίου μας ὑψωμένο στό νοῦ καί στή σκέψη μας, ἀφοῦ θά ἔχομε προσηλώσει τήν καρδιά μας σ’ Ἐκεῖνον.

Τοιουτοτρόπως ὁ Σταυρός θά ἀποβαίνει σωτηριώδης.-