Ο.Π. Σεπτ. - Οκτ. 2019 Αρ.Φ. 93

 

                                                                    

                     ΟΡΘΟΔΟΞΗ  ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ  ΑΡ.Φ.  93  ΣΕΠΤ. –ΟΚΤ. 2019/ Διανέμεται  δωρεάν. ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΠΥΡΣΟΣ.

Γράφει και επιμελείται (Δυνάμει Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κος 

ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200 

e-mail:  eklidoniari@gmail. com    καί    elkl2015 hotmail. com

Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com και Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari

****************************************************************************** 

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ   ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ

ΚΥΡ. Δ΄  ΛΟΥΚΑ ( Τιτ. γ΄ , 8-15 )

ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ  ΑΓΑΠΗΣ

Ο  Τριαδικός  Θεός, ο Μόνος αληθινός Θεός, είναι ΑΓΑΠΗ. Αυτή την αγάπη, την πυρίφλεκτη, εκφράζει ποικιλότροπα και διαχέει παντοιότροπα.

            Το δημιουργικό και πάνσοφο έργο Του, με κορωνίδα τον άνθρωπο, «κατ’ εικόνα» του  Αρχέτυπου Λόγου πλασμένον και δυνάμει «καθ’ ομοίωσιν», η αδιάλειπτη παρουσία Του και η δυναμική, σωστική παρέμβασή Του στη ζωή του ανθρώπου, η αυτοθυσιαστική προσφορά του Λόγου για την καταλλαγή ανθρώπου με τον Θεό και τη δυνατότητα λύτρωσης και θέωσης, είναι αγαπητικές εκφράσεις.

            Τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας ζουν με αγάπη, κινούνται με ελευθερία και βιώνουν την ενότητα. Αυτόν τον Τριαδικό τρόπο ζωής προτείνουν στον άνθρωπο. Αυτήν την αυθεντική αγάπη προσφέρουν προτυπικά και υποδεικνύουν προσκλητικά στους επιποθούντες την θέωση. Μια αγάπη διάπυρη, που θα αποδίδει ο άνθρωπος στον Θεό,ως απαύγασμα της δικής Του αγάπης και η οποία θα ρίχνει την ανταύγειά της διάπλατα στον άνθρωπο.

            Η απαρέγκλιτη πίστη στον Τριαδικό  Θεό συνεπάγεται μια  ανιδιοτελή, αυτοθυσιαστική  προσφορά  προς τον άνθρωπο. « Η πίστη  χωρίς των έργων  νεκρά  εστι.»

(Ιακ.2΄,26) Έμπρακτη αγάπη, λοιπόν, ζητεί από τον άνθρωπο ο Θεός. Για την επίτευξη αυτού του στόχου χρειάζεται αυταπάρνηση, το «εγώ» να μεταβληθεί σε «εσύ», ο εαυτός μας να ταυτοποιηθεί με τον κάθε άνθρωπο. Η λήθη του εαυτού μας θα επιφέρει τη θύμιση του αδελφού μας.Η αγάπη θα εξασφαλίσει την αλληλοπεριχώρηση των προσώπων.

Η  σωτηρία  μας  περνάει   αναπόφευκτα από το κατώφλι του αδελφού μας. Η υλική βοήθεια, η ηθική συμπαράσταση, η προσωπική παρουσία, η προσευχητική προσπάθεια, η συμμετοχή στον πόνο, είναι εκδηλώσεις αγάπης. Πάντα η αγάπη ειλικρινής, ανυπόκριτη, ένθερμη, εφευρετική, ανιδιοτελής  να  προσφέρεται. Πρωτοπόρους σε έργα αγάπης μας θέλει ο Κύριος, αφού η αγάπη θα είναι το κριτήριο κατά την τελική Κρίση.Η αγάπη στον «πλησίον» το μέτρο αγάπης μας στον Θεό.

Ας διαπλατυνθεί, λοιπόν, η καρδιά μας, ώστε η αγάπη μας να είναι ασύνορη και αδιάκριτη. Αγάπη χωρίς όρια απαιτείται να διαθέτουν τα τέκνα του Θεού της αγάπης. Είναι το εχέγγυο της υιικής γνησιότητας.

            Αυτό ας είναι το καθημερινό μας μέλημα.-

                                                  

ΑΣΤΕΡΕΣ   ΝΕΟΦΑΝΕΙΣ

27.11  ΑΓ. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ο Στουδίτης, Επίσκοπος

                          

            Στην  πανένδοξη  Χορεία  των Αθλητών  της  πίστεώς  μας συναριθμείται  και  ο πρόσφατα καταταχθείς  στο Αγιολόγιο  της Εκκλησίας μας  Άγιος Δαμασκηνός ο  Στουδίτης. Μια  εξέχουσα  μορφή Αγίου  Ιεράρχου  καθ' όλα τα χρόνια  της δουλείας. Φάρος τηλαυγής της Ορθοδοξίας και του Γένους μας.

        Ας τον γνωρίσουμε όμως  εκτενέστερα. Γεννήθηκε το 1520 στη Θεσσαλονίκη, έλαβε το όνομα Δημήτριος και  γαλουχήθηκε  με  τα  νάματα  της πίστεως στον Σταυρωθέντα  και  Αναστάντα  Κύριον  Ιησού Χριστό.

        Έλαβε  άριστη  μόρφωση  και  το 1546  εισήλθε στο  στάδιο της ισάγγελης  Πολιτείας, τηςΑδελφότητας  των"Στουδιτών",μετονομασθείς  Δαμασκηνός ο Στουδίτης.

        Ως Υποδιάκονος  σπούδασε  στην Πατριαρχική Ακαδημία και παράλληλα ήταν περιφανής Ιεροκήρυκας της Βασιλεύουσας, προσφέροντας  ψυχωφελείς  λόγους.

        Το 1558 έλαβε το Ιερατικό  διακόνημα και το 1560  χειροτονήθηκε Επίσκοπος Λητής  και  Ρεντίνης, από  τον  Αρχιεπίσκοπο  Θεωνά.

        Ο  Άγιος Δαμασκηνός  διέλαμψε  με  τη  λαμπρή  παιδεία του, αλλά  προπάντων  με  την  υπέρμετρη  ταπεινοφροσύνη του. Πολυγραφώτατος   συγγραφέας,  διεφώτισε,  στήριξε,  κατεύθυνε,  πυρπόλησε  καρδιές   και   μετέστρεψε   ψυχές. Τα  βιβλία  του : "Θησαυρός" με  τα ορθόδοξα  μοναχικά  του  βιώματα, στήριγμα στο υπόδουλο Γένος, παραμυθία  στις θλίψεις και εμψύχωση  στα  μαρτύρια. "Κανόνες"προς  τιμή  του  Νεομάρτυρα  Νικολάου."Ποιήματα" προς  τιμή  της  Παναγίας  σε  ομηρική  γλώσσα. "Παραινέσεις" προς  Μοναχούς.Συγγράμματα  Ζωολογίας και Μετεωρολογίας. Άριστος  κάτοχος  της  ομηρικής  και  αττικής  διαλέκτου, της απλής  και  της  καθαρεύουσας, μιλούσε   στις  ψυχές  κάθε ανθρώπου, στερεώνοντας  την πίστη  τους  στον  Θεό."Τα  Δαμασκηνάρια" μεταφράστηκαν  στα  τουρκικά, στα  σέρβικα, στα  ρωσικά, στα  βουλγαρικά, τα  οποία  απέτρεψαν  τον  εκτουρκισμό  των  Ορθοδόξων  Βουλγάρων.

         Τα  χαρίσματα και  οι  αρετές της  μετριοφροσύνης και της ολιγάρκειας, της αγάπης  και  της  αυτοθυσίας, προσέλκυαν  τους  Πατριάρχες  και  του ανέθεταν αξιόλο-γες αποστολές: ΩςΈξαρχος, στο Άγιο Όρος, αλλά και στο Κίεβο, όπου συνετέλεσε  στην  κατανίκηση της αιρετικής  ρωμαιοκαθολικής προπαγάνδας. Επίσης  ως Τοποτηρητής  του Θρόνου, στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνέταξε  δογματική  απάντηση  στους Λουθηριανούς  Προτεστάντες  της  Τυβίγγης.

        Το 1574 αναδείχθηκε "Μητροπολίτης Ναυπάκτου  και  Άρτης, ως  και Έξαρχος πάσης Αιτωλίας"Στουδίτης ο Γ΄ .Και  από  αυτό  το  μετερίζι  έδωκε  τη  μαρτυρία  του  Χριστού και δίδαξε  την ορθόδοξη θεολογία με ανόθευτο αποστολικό  ζήλο  και  μαρτυρικό  φρόνημα.

        Το  1577 εξεδήμησε  ειρηνικά  προς  Κύριον για  απολαύσεις  ατέρμονες.

        Λόγιος  ευδιάκριτος, χαρακτηρίστηκε  σε  σχετικό  επίγραμμα,  ως    "σοφία  των  Ελλήνων", όπου η εκδημία του  άφησε  δυσαναπλήρωτο   κενό,δημιουργώντας αισθήματα  ορφάνιας. Γράφεται επακριβώς: "Ελλήνων  μεν  την  σοφίαν  βαρύς  ώλεσεν  αιών. Ος  δε  φιλέλληνας  πάντας  απωρφάνισεν".

        Οι  πιστοί  τιμούν  τον  Άγιο Δαμασκηνό  τον  Στουδίτη  στις  27  Νοεμβρίου, επι--καλούμενοι  τις  αδιάλειπτες  πρεσβείες  του.

        

Απολυτίκιον Αγίου Δαμασκηνού
Ήχος α΄  ( Της ερήμου πολίτης…)

            Τον Λητής και Ρεντίνης χρυσολόγον επίσκοπον,είτα δε Ναυπάκτου και Άρτης θεοφόρητον πρόεδρον,τον θείον και σοφόν Δαμασκηνόν,τιμήσωμεν  εν ύμνοις ιεροίς,
τον διδάξαντα τη βίβλω αυτού λαούς,προς ον και ανακράζουσι·δόξα τω σε σοφίσαντι Χριστώ,δόξα τω σε αγιάσαντι,δόξα τω ταμιεύσαντι εν σοι, χαρίτων θησαυρώνΑυτού.

                                   

                       

Από την ποιητική Συλλογή ΄΄ΨΗΦΙΔΣΕΣ΄΄  Ελ.Α.Κλ.

             Ανατροπή.

Οδοιπόρος στη γη ο άνθρωπος.

Διαβάτης της ζωής ανυποχώρητος.

Προχωρεί στη βάση, που έθεσε,

στα θεμέλια, που άνοιξε.

Αγωνίζεται και μοχθεί.

Οραματίζεται και συνεχίζει.

Τριγύρω αλλαγές, σειρήνες θελκτικές.

Η εκτροπή έκδηλη.

Ανατροπή! Στεντόρεια ιαχή.

Ακόλουθοι παντοτινοί του Ιησού!

Πιστοί στις παραδόσεις!

Επιστροφή στις ρίζες μας!

                         

                                     ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ

Ø   Η ενότητα  με  τον Θεό εξασφαλίζει την  εσωτερική  πληρότητα, που  νοηματοδοτεί   τη  ζωή.

Ø   Ο Θεός  θέλει  τον  αγιασμό  μας. Εμείς  τον  επιδιώκουμε ;

Ø   Η πίστωση  χρόνου  αξιοποιείται, αν  συμπληρωθούν  τα  κενά   με  την καινή  εντολή.

Ø   Η  αυτοκριτική   παρεμποδίζει  την  ετεροκριτική.

Ø   Αν αγαπάς σωστά, τότε δεν ανέχεσαι αναγκαστικά, αλλά  αποδέχεσαι  ειλικρινά.

Ø   Μην κάνεις ό,τι σου αρέσει, αλλ’ ό,τι αρέσει στον Θεό.

Ø   Επεσες ; Ανορθώσου  και  αγωνίζου  και  ζήτει  το έλεος του Θεού.

Ø   Στάσου  στις  ατυχίες  πάντα  ορθός  και  στις  επιτυχίες  μπροστά  στον  Θεό   γονατιστός.

Ø   Η έκδηλη   αγάπη  προκαλεί  την αναντίρρητη    υπακοή.

Ø   Υπόμεινε    τις   ύβρεις και   θα  σωθείς.        

Ø   Μαρτυρείς   αληθινά, αν  κατανοείς  πλατιά.

Ø   Μην   ξεχνάς   την  Κρίση  του  Θεού, αλλά  και  την ανταπόδοση.

     ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ ΟΣ. ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ  ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ

΄΄ΝΑ ΕΥΧΕΣΘΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ,ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΄΄

v Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού^. αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα. Όταν ο Θεός δεν μας δίδει κάτι, που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τα «μυστικά» Του.

v Αν δεν κάνετε υπακοή (σε  ιερέα - πνευματικό) και  δεν έχετε  ταπείνωση, η ΄΄ευχή΄΄

     (δηλ. το ΄΄Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με΄΄) δεν έρχεται και υπάρχει και φόβος πλάνης.Να μην γίνεται η ευχή (το ΄΄Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με΄΄) αγγαρεία. Η πίεση μπορεί να φέρει μια αντίδραση μέσα μας, να κάνει κακό. Έχουν αρρωστήσει πολλοί με την ευχή, γιατί την έκαναν με πίεση. Και γίνεται, βέβαια, κι όταν το κάνεις αγγαρεία, αλλά δεν είναι υγιές. Δεν είναι ανάγκη να συγκεντρωθείτε ιδιαίτερα για να πείτε την ευχή. Δεν χρειάζεται καμιά προσπάθεια, όταν έχεις Θείο έρωτα. Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στον δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ΄΄ευχή΄΄, το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο. Σημασία στην προσευχή έχει όχι η χρονική διάρκεια, αλλά η ένταση. Να προσεύχεσθε έστω και πέντε λεπτά, αλλά δοσμένα στον Θεό με αγάπη και λαχτάρα. Μπορεί ένας μια ολόκληρη νύχτα να προσεύχεται κι αυτή η προσευχή των πέντε λεπτών να είναι ανώτερη. Μυστήριο είναι αυτό βέβαια, αλλά έτσι είναι.

v Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει αμέσως αρχίζει: «Κύριε Ιησού Χριστέ ...». Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αυπνία^. να μη ακέπτεσαι τον ύπνο. Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεβάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέπτεσαι, αν θα κοιμηθείς ή όχι. Να συγκεντρώνεσαι, να λες τη δοξολογία και μετά τρεις φορές το «Κύριε Ιησού Χριστέ ...;» κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.

"Ούτε μια πευκοβελόνα δεν πέφτει από το πεύκο αν δεν θέλει ο Θεός"

v Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Στενοχώρια και ασθένειες - Να ξέρεις, παιδί μου, τίποτε δεν έγινε εική και ως έτυχε. Όλα έχουν τον σκοπό τους. Και τίποτα δεν γίνεται χωρίς να υπάρχει αιτία. Ούτε μια πευκοβελόνα δεν πέφτει από το πεύκο αν δεν θέλει ο Θεός. Γι’ αυτό θα πρέπει να μη στενοχωριέσαι για ό,τι σου γίνεται. Έτσι αγιαζόμαστε.Να! Εσύ στενοχωριέσαι με τα πρόσωπα του σπιτιού σου και βασανίζεσαι πότε με τη γυναίκα σου και πότε με τα παιδιά σου. Αυτά είναι όμως, που σε κάνουν και ανεβαίνεις πνευματικά ψηλά… Αν δεν ήσαν αυτοί, εσύ δεν θα προχωρούσες καθόλου. Σου τους έχει δώσει ο Θεός για σένα. Μα θα μου πεις - συνέχισε ο Γέροντας- είναι καλό να υποφέρουμε από τους αγαπημένους μας;Ε! Έτσι το θέλει ο Θεός. Και εσύ είσαι ευαίσθητος πολύ, και από τη στενοχώρια σου, σου πονάει το στομάχι σου και η κοιλιά σου εκεί χαμηλά.- Ναι, μα είναι κακό, Παππούλη, να είναι κάποιος ευαίσθητος;- Ναι, είναι κακό να είναι κανείς πολύ ευαίσθητος σαν εσένα, γιατί με τη στενοχώρια δημιουργείς διάφορες σωματικές αρρώστιες. Δεν ξέρεις ακόμα, ότι και όλες οι ψυχικές αρρώστιες είναι δαιμόνια;

- Όχι…