ΚΥΡ. Ι΄ ΛΟΥΚΑ ( Λουκ. ι΄, 10 – 17 )
ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ και ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ.
΄΄υποκριτά, έκαστος υμών τω σαββάτω ου λύει τον βουν αυτού ή τον όνον από της φάτνης και απαγαγών ποτίζει ; ΄΄ ( Λουκ. ιγ΄ , 15 ).
Υποκρισία είναι η εχθρότητα, που ενεργεί με το προσωπείο της συμπάθειας. Ή φθόνος, που μιμείται τα χαρακτηριστικά της αγάπης. Ή ΄΄προσποίηση φιλίας.΄΄, κατά τον Αγ. Μάξιμο Ομολογητή.
Η υποκρισία, που επιδείχθηκε από τον αρχισυνάγωγο και επισημάνθηκε από τον Ιησού, είναι φαινόμενο και σημερινό και καθημερινό.
Η υποκρισία έκφραση εγωϊσμού.
΄΄Η γαρ υπόκρισις εξ οιήσεως γεννάται.΄΄, δηλώνει ο Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς.
΄΄Η υποκρισία ίδιον της κενοδοξίας.΄΄, σημειώνει ο Οσ. Θαλάσσιος.
΄΄Η υποκρισία έχει ως αιτία την φιλαργυρία.΄΄, παρατηρεί ο Αγ. Μάρκος ο Ασκητής.
Η υποκρισία πηγάζει από τη φιλαυτία, όταν προβάλλεται η ευσεβοφάνεια και επιδιώκεται η επίδειξη, ο εντυπωσιασμός, ο έπαινος, η ικανοποίηση της κενοδοξίας.
Η αληθινή ευσέβεια εκπορεύεται από την αγάπη προς τον Θεό και αποβλέπει στη δόξα Του.
Η υποκρισία επιφέρει τον εσωτερικό διχασμό του ανθρώπου, τον εκθέτει και τον γελοιοποιεί, με την αναπόφευκτη αποβολή του προσωπείου.
Ο άνθρωπος είναι πρόσωπο και το προσωπείο της υποκρισίας τον καθιστά αναξιόπιστο, του αλλοιώνει το φρόνημα, διαστρέφει τα κριτήριά του, ακυρώνει τα επιτεύγματά του, ανατρέπει τον στόχο της Χριστοποίησής του.
Η υποκρισία εμφανίζεται απροκάλυπτα, παρρησιακά, επικαλυπτικά των παθών, προκλητικά.
Η υποκρισία ασθένεια της ψυχής.
Επιτακτική, λοιπόν, η ανάγκη της ειλικρίνειας και εντιμότητας, της αυστηρότητας στον εαυτό μας και της επιείκειας στους άλλους.
Όλα για τη δόξα του Τριαδικού Θεού.
Όλα για την αγάπη των αδελφών μας.Η βιοτή μας, καθολικά, ανυπόκριτη, ας είναι.-
ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ και ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ.
΄΄υποκριτά, έκαστος υμών τω σαββάτω ου λύει τον βουν αυτού ή τον όνον από της φάτνης και απαγαγών ποτίζει ; ΄΄ ( Λουκ. ιγ΄ , 15 ).
Υποκρισία είναι η εχθρότητα, που ενεργεί με το προσωπείο της συμπάθειας. Ή φθόνος, που μιμείται τα χαρακτηριστικά της αγάπης. Ή ΄΄προσποίηση φιλίας.΄΄, κατά τον Αγ. Μάξιμο Ομολογητή.
Η υποκρισία, που επιδείχθηκε από τον αρχισυνάγωγο και επισημάνθηκε από τον Ιησού, είναι φαινόμενο και σημερινό και καθημερινό.
Η υποκρισία έκφραση εγωϊσμού.
΄΄Η γαρ υπόκρισις εξ οιήσεως γεννάται.΄΄, δηλώνει ο Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς.
΄΄Η υποκρισία ίδιον της κενοδοξίας.΄΄, σημειώνει ο Οσ. Θαλάσσιος.
΄΄Η υποκρισία έχει ως αιτία την φιλαργυρία.΄΄, παρατηρεί ο Αγ. Μάρκος ο Ασκητής.
Η υποκρισία πηγάζει από τη φιλαυτία, όταν προβάλλεται η ευσεβοφάνεια και επιδιώκεται η επίδειξη, ο εντυπωσιασμός, ο έπαινος, η ικανοποίηση της κενοδοξίας.
Η αληθινή ευσέβεια εκπορεύεται από την αγάπη προς τον Θεό και αποβλέπει στη δόξα Του.
Η υποκρισία επιφέρει τον εσωτερικό διχασμό του ανθρώπου, τον εκθέτει και τον γελοιοποιεί, με την αναπόφευκτη αποβολή του προσωπείου.
Ο άνθρωπος είναι πρόσωπο και το προσωπείο της υποκρισίας τον καθιστά αναξιόπιστο, του αλλοιώνει το φρόνημα, διαστρέφει τα κριτήριά του, ακυρώνει τα επιτεύγματά του, ανατρέπει τον στόχο της Χριστοποίησής του.
Η υποκρισία εμφανίζεται απροκάλυπτα, παρρησιακά, επικαλυπτικά των παθών, προκλητικά.
Η υποκρισία ασθένεια της ψυχής.
Επιτακτική, λοιπόν, η ανάγκη της ειλικρίνειας και εντιμότητας, της αυστηρότητας στον εαυτό μας και της επιείκειας στους άλλους.
Όλα για τη δόξα του Τριαδικού Θεού.
Όλα για την αγάπη των αδελφών μας.Η βιοτή μας, καθολικά, ανυπόκριτη, ας είναι.-