16/12 ΑΓ.
Θ Ε Ο Φ Α Ν Ω, ἡ Βασίλισσα.
-Στήν ὑπηρεσία
τῆς ἀγάπης. –
«Τί γὰρ ὠφελήσει
ἄνθρωπον ἐὰν κερδήση τὸν κόσμον ὅλον
καὶ ζημιωθῆ τὴν
ψυχὴν αὐτοῦ;
ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μαρκ. η΄ 36). Ἀμύθητη ἡ ἀξία
τῆς ψυχῆς. Ἀνύπαρκτο τὸ ὑλικὸ ἀντάλλαγμά
της. Μοναδικὸ, γιά τὴν ἐξαγορὰ της, τίμημα τὸ Αἷμα
τοῦ Θεανθρώπου. Ἐνδόμυχος πόθος τῶν Χριστιανῶν ἡ
σωτηρία της. Στόχος τῶν
ἀγώνων τους ἡ διαφύλαξή της.Ἡ δόξα περιφρονεῖται, ὁ πλοῦτος διασκορπίζεται, τὸ σῶμα
θυσιάζεται προκειμένου νὰ
ἐπιτευχθεῖ ἡ διάσωσή της.Ὁλόκληρη ἡ περίλαμπρη
Χορεία τῶν Ἁγίων θεωρεῖ τὰ
πάντα«σκύβαλα» καὶ ἔτσι
σώζει τὴν ψυχὴ καὶ κερδίζει τὸ Χριστό.
Καὶ
ἡ Ἁγία Θεοφανώ ὑπακούει στὸ προσκλητήριο σάλπισμα τοῦ Κυρίου: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω
τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοί» (Μαρκ.η΄,34). Ἀπαρνεῖται καθολικά, σηκώνει ὁλοκληρωτικὰ
τὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ συμπορεύεται μαζί Του. Πατρίδα της ἡ Κων/πολη. Ἐκεῖ γεννιέται κι ἀνατρέφεται. Ἡ καταγωγὴ της βασιλική. Γονεῖς της ὁ Κων/νος
καὶ ἡ Ἄννα.
Πιστοὶ Χριστιανοί, εὐσεβεῖς, ἀλλ' ἄτεκνοι. Οἱ ἱκεσίες
τους θερμὲς πρὸς τὸν Κύριο. Οἱ δεήσεις τους ἐπίμονες
πρὸς τὴ Θεοτόκο. Πόθος τους ἡ ἀπόκτηση ἑνὸς παιδιοῦ.
Οἱ προσευχὲς τους εἰσακούονται. Ἡ πίστη τους βραβεύεται. Γεννιέται ἡ Θεοφανώ.
Οἱ γονεῖς πανευτυχεῖς. Οἱ εὐχαριστίες
τους στὸ Θεὸ ἔνθερμες.
Ἡ φροντίδα τους, γιὰ
τὴν ψυχικὴ μόρφωση τῆς μονάκριβης κόρης, ἀμέριστη. Ἡ πίστη καὶ ἡ
ἀγάπη στὸ Χριστὸ ἐμφυτεύονται
στὴν ἀθώα παιδικὴ ὕπαρξη.
Οἱ ἀρετὲς της ἐμφανεῖς. Ὁ χαρακτήρας της ἀδαμάντινος. Καί ὁ βασιλιὰς Βασίλειος ὁ Μακεδόνας τὴν ἐκλέγει
γιὰ σύζυγο τοῦ γυιοῦ του, Λέοντος τοῦ Σοφοῦ. Στὴν Κων/πολη ἡ εὐφροσύνη
γιὰ τὸ γάμο τους πάνδημη. Ὁ σατανάς φθονεῖ τὴν
εὐτυχία τους. Ἐνσπείρει συκοφαντικοὺς λόγους καί ὁ πατέρας φυλακίζει τὸ ζεῦγος, γιὰ τρία χρόνια. Στὰ ἐγκαίνια
ὅμως τοῦ Προφήτη Ἠλιού συμφιλιώνονται πατέρας καὶ γυιὸς καὶ
συνεορτάζουν.
Ἀργότερα ἀνακηρύσσεται αὐτοκράτορας ὁ Λέων. Ἡ Θεοφανώ χρίζεται Βασίλισσα, ἀλλά παραμένει ἀσυγκίνητη ἀπό τὴ γήϊνη δόξα. Μέλημά της ἐπιτακτικὸ ἡ
σωτηρία τῆς ψυχῆς της. Ρίχνεται μὲ ἐνθουσιασμὸ καί ἀποφασιστικότητα στὸν ἀγώνα
τῆς ἀσκήσεως.
Ὅπλο της ἀκαταμάχητο
ἡ ἀδιάλειπτη, δακρύβρεχτη
προσευχή. Τροφὴ
της
πνευματικὴ οἱ ψαλμοί.
Νηστεύει αὐστηρά. Ἀγρυπνεῖ συχνά. Τρέφεται λιτά. Καταπονεῖ τὴ
σάρκα μὲ τὰ τρίχινα ἐσώρουχα καὶ τὴν
ἐδαφιαία κατάκλιση. Κυριαρχεῖ στὶς αἰσθήσεις. Παραδίδεται στὴν ἐξουσία
τοῦ Θεοῦ. Παραδίδει τὸν πλοῦτο της στὰ χέρια τῶν
πτωχῶν, χηρῶν,
ὀρφανῶν,
ἀναξιοπαθούντων. Ἐλεεῖ ἀφειδώλευτα καὶ ἐλεεῖται πλουσιοπάροχα. Βοηθεῖ ἀσκητές.
Φροντίζει δούλους. Παρηγορεῖ
θλιμμένους. Ἐνισχύει ἀδικημένους. Στηρίζει δειλούς. Συμπάσχει
μὲ πονεμένους. Βιώνει ἔμπρακτα καὶ πολύπλευρα τὴν ἀγάπη
στὸ συνάνθρωπο. Ζεῖ συνειδητὰ καί ἔντονα τὴν ἀγάπη
στὸ Θεό. Ἀπαρνεῖται τὰ πάντα καὶ κερδίζει τὰ πάντα. Χαριτώνεται πλούσια καὶ
προγνωρίζει τὸ τέλος της. Στὶς 16 Δεκεμβρίου παραδίδεται εἰρηνικὰ στὰ χέρια τοῦ Δικαιοκρίτη Κυρίου, γιὰ νὰ
λάβει τὸν ἄφθαρτο
στέφανο.
Τὸ
λείψανό της βρίσκεται ἀλώβητο στὸ Πατριαρχεῖο Κων/πόλεως καὶ θαυματουργεῖ.-