ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ

17/7   ΑΓ.   Μ Α Ρ Ι Ν Α

Ἀνάμεσα στὴν ἀναρίθμητη στρατιὰ τῶν ἐνδόξων Μαρ­τύρων τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας διακριτικὴ θέση κατέχει ἡ  Ἁγία ΜΑΡΙΝΑ.     Ὁ νεανικός της παλμός, ὁ φλογερός της πόθος, ἡ ἀδια­σάλευτη πίστη της, ἡ θαυμαστή παρρησία της, τὴν ἀναδει­κνύουν θαρραλέα Ὁμολογήτρια, ἐνθουσιώδη κήρυκα, καλλί­νικο Μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ.

Πατρίδα της ἡ Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας. Πατέρας της ὁ εἰδωλολάτρης ἱερέας Αἰδέσιος. Ἡ μητέρα της πεθαίνει νωρίς. Ὁ Αἰδέσιος ἐμπιστεύεται τὴ μονάκριβη κόρη του, Μαρίνα, βρέφος ἀκόμη, σὲ κάποια γυναίκα. Ἀπ' αὐτὴν ἀνα­τρέφεται καὶ διαποτίζεται μὲ τὰ νάματα τῆς πίστεως. Ἡ εὔπλαστη καὶ καλοπροαίρετη παιδική της ψυχὴ γίνεται ἀνθόσπαρτο περιβόλι ἀρετῶν, ἑστία Θεϊκῆς ἀγάπης. Τροφή της, ἡ προσευχὴ καὶ  ἡ μελέτη. Ἔργο της, ἡ διακήρυξη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁμολογία τῆς πίστεώς της. Ὁ πατέρας της τὸ πληροφορεῖται καὶ τὴν ἀποκληρώνει. Ἀλλ' ὁ Οὐράνιος Πατέρας τὴν υἱοθετεῖ.

Ἡ φλόγα τῆς πίστεως ἄσβεστη. Ἡ ἀγάπη της, γιὰ τὸ Χριστὸ, πύρινη. Ὁ πόθος της, γιὰ μαρτύριο, διακαής. Πανέμορφη, ἐσωτερικὰ καὶ ἐξωτερικὰ ἡ 15χρονη Μαρίνα, σαγηνεύει τὸν ἔπαρχο Ὀλύβριο. Καλεῖται νὰ δηλώσει ἐνώπιόν του τὰ ἀτομικά της στοιχεῖα καὶ τὸ πιστεύω της. Ἡ Μαρίνα ἀποκρίνεται εὔτολμα. Ὁμολογεῖ ἄφοβα τὴν πίστη της στὸν ἀληθινὸ Θεό. Κηρύττει μὲ εὐφράδεια τὸν Ἕνα Θεό. Περιφρονεῖ ὑποσχέσεις καὶ κολακεῖες. Ἐπιζητεῖ τὸ μαρτύριο.Ὁ θηριώδης τύραννος διατάζει τὸ ραβδισμό της. Οἱ σάρκες κατασχίζονται. Ἡ αἱμορραγία ἀκατάσχετη. Ἡ σωματικὴ ἀσχήμια ὁλοφάνερη. Ἡ ψυχικὴ ὀμορφιὰ ἔκδηλη. Τὸ φρόνημα ἀνδρεῖο. Ἡ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Οὐρανὸ συνε­χής.

Ἡ φυλακὴ τὴ φιλοξενεῖ. Ἐκεῖ δέχεται τὶς ἐπιθέσεις τοῦ διαβόλου. Μὲ μορφὴ δράκοντα καταπίνει τὸ μισό της σῶμα, ἀλλὰ ἐλευθερώνεται μὲ τὴν ἀήττητη δύναμη τοῦ Σταυροῦ. Μὲ μορφὴ κατάμαυρου σκύλου ὁ διάβολος τὴν ἁρπάζει καὶ ἀπειλεῖ νὰ τὴν θανατώσει. Ἡ προσευχὴ της πανίσχυρο ἀλεξιτήριο, κατὰ τοῦ σατανᾶ. Ἡ νίκη τῆς πάνσεμνης περιφανής. Ἡ θεϊκὴ Παρουσία τὴν ἐπιβραβεύει, τὴν ἐνισχύει καὶ τὴ θεραπεύει παντελῶς. Εὐχαριστήριοι ὕμνοι δονοῦν τὸ ὑγρὸ κελλί τῆς φυλακῆς. Ἡ Ἁγία διαλαλεῖ τὴ θαυμαστὴ θεϊκὴ ἐπέμβαση. Φρικτὰ βασανιστήρια ἀκολουθοῦν. Οἱ πλευρὲς της κατακαίονται. Ἁλυσοδένεται καὶ ρίχνεται ἡ κεφαλή της σὲ λέβητα μὲ νερό, γιὰ νὰ πνιγεῖ. Ἡ Ἁγία στέλνει τὸ S.O.S. στὸ Νυμφίο της. Ἡ ἐπέμβαση ἄμεση. Σφοδρὸς σεισμὸς ἐλευθερώνει τὴ γενναία Ἀθλήτρια, ἐνῶ περιστέρι τὴ στεφα­νώνει καὶ τὴν προσκαλεῖ στὶς Μονὲς τοῦ Παραδείσου.

Περισσότεροι ἀπὸ 15.000 ἄνθρωποι, αὐτό­πτες μάρτυρες τοῦ θαύματος, δηλώνουν πίστη στὸ Χριστό, βαπτίζονται στὸ μαρτυρικό τους αἷμα καὶ πολιτογραφοῦνται στὴν Οὐράνια Βασιλεία.

Ὁ Ὀλύβριος ἔντρομος διατάζει τὸν διὰ ξίφους θάνατο τῆς Μαρίνας. Ἡ Ἁγία ὁμολογεῖ, γιὰ ὕστατη φορά, τὸν ἀλη­θινὸ Θεὸ καὶ τὴν Τριαδική Του ὑπόσταση. Προσεύχεται γιὰ κάθε ἀγωνιζόμενη χριστιανικὴ ψυχή. Δοξολογεῖ τὸν Κύριο γιὰ τὴ μαρτυρική της θυσία.

Σεισμὸς συνταράσσει τὴ γῆ, ἐνῶ προτείνει τὴν κεφαλή της. Ὁ Κύριος, μὲ πλῆθος Ἀγγέλων, στὶς 17 Ἰουλίου ἀνα­μένει νὰ παραλάβει τὴν πάλλευκη ψυχή της, γιὰ νὰ τῆς χαρίσει τὴν ἀτέρμονη Οὐράνια εὐφροσύνη.-