ΚΥΡ. ΣΤ΄,ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Του Παραλύτου)
(Ματθ. θ΄,1 – 8)
ΘΑΡΡΟΣ !
«Θάρσει,
τέκνον· αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου».( Ματθ. θ΄, 2 ).
«
Θάρσει τέκνον ! ». Μια προσταγή προτρεπτική,
ενθαρρυντική, στοργική.
«
Θάρσει ! » Μια λέξη με δύναμη κινητική, από τον Παντοδύναμο Κύριο,από Εκείνον,
που κινητοποιεί το Σύμπαν.
Θάρρος! Μια λέξη,
που απομακρύνει την απελπισία και ρίχνει σωσίβια ελπίδας.
Θάρρος
! Μια λέξη, που νοηματοδοτείται
στη σύνδεσή της με τον Χριστό. Η
κοινωνία με τον Χριστό, η πίστη σ’ Εκείνον, πυροδοτεί την καρδιά, εμπνέει
θάρρος.
Το
θάρρος καρπός της πίστεως και της ελπίδας στον Θεό. Προσδεμένος ο
άνθρωπος στο βράχο της πίστεως και της ελπίδας στον Ιησού, καθίσταται
απυρόβλητος από τις επιθέσεις απελπισίας του Σατανά. Η πίστη και η ελπίδα στον
Κύριο αναδεικνύονται αλεξίσφαιρα παντοδύναμα σε κάθε είδους απελπισία.
Το
θάρρος, που έχει γενεσιουργό πηγή την πίστη και την ελπίδα στον Θεό, γεννά την
υπομονή.
Η
υπομονή κυοφορεί και κατεργάζεται τη σωτηρία.
Η
υπομονή προσφέρει αισιοδοξία, χαρά.
Η
υπομονή απομακρύνει την απογοήτευση, που οδηγεί και στην αυτοκτονία.
Θάρρος!
Το δραστικό διαλυτικό των σατανικών σχεδίων. Ο Διάβολος διαθέτει μαύρους
φακούς, που προκαλούν σκοτοδίνη και απόγνωση.
Ο
Χριστός προσφέρει προβολείς, που φωτοδοτούν σε βάθος,προσπερνούν
την προσωρινότητα και οδηγούν στην Αιωνιότητα.
Ο
Χριστός διαβεβαιώνει τη διαρκή Παρουσία Του στη γη, ως πηγή θάρρους, με τις
ρητές υποσχέσεις: «Ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας
του αιώνος » (Ματθ. κη΄,20)και «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε· αλλά
θαρσείτε, εγώ νενίκηκα
τον κόσμον»(Ιωαν. ιστ΄ , 33 ).
Θάρρος
, λοιπόν, στρατοκόπε της ζωής. Δεν είσαι μόνος πάνω στη γη. Έχεις φιλόστοργο Πατέρα, τον Θεό, που φροντίζει για σένα. Πίστευε, έλπιζε, έχε θάρρος.-