ΚΥΡ. Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.(ΓΑΔΑΡΗΝΩΝ
)(Ρωμ. ι , 1 – 10)
ΔΙΚΑΙΩΣΗ
και ΣΩΤΗΡΙΑ.
«Καρδία
γαρ πιστεύεται εις δικαιοσύνην,
στόμα δε ομολογείται εις σωτηρίαν.» ( Ρωμ.ι΄,10 ).
Η πτώση του Αδάμ και της Εύας σηματοδότησε την
απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό, που είναι το Φως και η δικαιοσύνη και την
οδήγησή του στο σκοτάδι και στην αδικία.
Η πτώση των Πρωτοπλάστων επέφερε τη διακοπή της
κοινωνίας του ανθρώπου με τον Θεό, της μετοχικότητας στη Βασιλεία Του.
Ο ωκεανός της αγάπης του Θεού, όμως, εφεύρε τη
λύση. Ο Λόγος, με την ευδοκία του Πατέρα και τη συνεργία του Αγίου Πνεύματος
ενανθρώπησε.
Η ενανθρώπηση του Υιού θέωσε την ανθρώπινη φύση, τη δικαίωσε.
Ο Χριστός σταυρώθηκε, απέθανε για τον άνθρωπο
και του δώρισε τη δικαίωση.
Ο Ιησούς αναστήθηκε για τη δικαίωση του
ανθρώπου.
Δικαίωση σημαίνει καταλλαγή του ανθρώπου με τον
Θεό, άνοιγμα του δίαυλου επικοινωνίας, επαναφορά των διαπροσωπικών σχέσεων.
Δικαίωση σημαίνει απολύτρωση από την αμαρτία,
από τη φθορά και τον θάνατο.
Δικαίωση σημαίνει υπογραφή του συμβολαίου της υιοθεσίας, ενεργοποίησης της μέχρι τότε
ανενέργητης υιικής σχέσης.
Δικαίωση σημαίνει μεταμόρφωση ατόμου σε πρόσωπο,
παθών σε αρετές, ανακαίνιση, αναγέννηση.
Δικαίωση σημαίνει τελικά αγιότητα, θέωση,
δυνατότητα απόλαυσης του Παραδείσου, θέας της αγάπης και παρουσίας του Θεού.
Η δικαίωση
βιώνεται μέσα στον
χώρο της Εκκλησίας, με την ορθόδοξη ασκητική, λατρευτική και Μυστηριακή συμμετοχή.
Η δικαίωση, καρπός εγκάρδιας και ολόψυχης
πίστεως εις τον Θεάνθρωπο Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Σταυρωθέντα και Αναστάντα
εκ νεκρών.
Αυτή η πίστη, ενεργουμένη με έργα και παρρησιακή
ομολογία, φέρει καρπό την σωτηρία.
Καρδιά, λοιπόν, για την πίστη και τη δικαίωση
και στόμα, για την ομολογία και την σωτηρία.-