ΚΥΡ. ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ. (Ιωαν. δ΄, 5 – 42). ΥΔΩΡ ΖΩΗΣ.
«ος δ’ αν πίη εκ του ύδατος ου εγώ δώσω αυτώ, ου
μη διψήση εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ ο εγώ δώσω αυτώ, γενήσεται εν αυτώ πηγή
ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον».(Ιωαν. δ.΄,14).
Ο άνθρωπος είναι πλασμένος για την ζωή
και αυτή αναζητεί. Διψάει να πιεί νερό αθανασίας. Οι πηγές όμως στις οποίες
ανατρέχει, για κατάσβεση της δίψας, είναι οικτρά απατηλές. Η προσφορά τους
είναι φαινομενική. Τα αποτελέσματα απελπιστικά. Η προσπάθεια άκαρπη. Η αποτυχία
εμφανής.
Το «ύδωρ το ζων» το παρέχει Εκείνος, που είναι η ΖΩΗ. «Εγώ ειμι η ΟΔΟΣ και η ΑΛΗΘΕΙΑ και η
ΖΩΗ» (Ιωαν. ιδ΄, 6). Η Συνάντηση με
τον Χριστό, λοιπόν, προσφέρει και την παροχή «ύδατος». Το νερό, που ο Χριστός
δίνει εξασφαλίζει αιώνια κάλυψη. Η δίψα παύει να είναι σημείο αναφοράς του
ανθρώπου.
Η κοινωνία με τον Χριστό, επιλύει τις
μεταφυσικές αναζητήσεις. Ο Θεός, που είναι το ζητούμενο, ενοικεί στον άνθρωπο,
που Του προσφέρεται και κάνει θρόνο την καρδιά του. Τοιουτοτρόπως ο άνθρωπος
ειρηνεύει και ειρηνοποιεί.
Η
Γνωριμία με τον Χριστό απαντά θετικά και στις λυτρωτικές αναζητήσεις. Η δίψα,
για λύτρωση από τα δεινά δεσμά της αμαρτίας κατασβήνει οριστικά.
Ο Χριστός παρέχει το «ύδωρ», που αστείρευτα
παρέχει πληρότητα, συγχωρητικότητα, ευφροσύνη. Το «ύδωρ», που ο Ιησούς δίνει
είναι ζωηφόρο, φέρει ζωή αιώνια. Το
«ύδωρ το
ζων» είναι ο Ίδιος ο Χριστός, ο Θεός και είναι ό,τι πολυτιμότερο,
για την ανθρώπινη ύπαρξη.
Αυτό το «ύδωρ» πρόσφερε και στην Σαμαρείτιδα και άρδευσε το είναι της και
πυροδότησε ο λόγος του Λόγου την καρδιά της και αναδείχθηκε πυρφόρος Ιεραπόστολος,
η Ισαπόστολος Αγία Φωτεινή.
Αυτό το «ύδωρ» διαθέτει και επιδίδει αφειδώλευτα
και παντοτινά ο Χριστός. Όποιος δεχθεί την προσφορά ζωοποιείται και
αθανατοποιείται, εφ’ όσον το «ύδωρ το ζων»
είναι ο Χριστός και ο Χριστός είναι η Ζωή η αιώνια.- Ελ. Α. Κλ.