Χαίρε, ολκάς των θελόντων σωθήναι·...

 «Χαίρε, ολκάς των θελόντων σωθήναι·
Χαίρε λιμήν των του βίου πλωτήρων». 
( Στάσις Γ΄Ρ6 ) 

Οι  Πρωτόπλαστοι, με τον υπερφίαλο εγωϊσμό τους, απώλεσαν τον Παράδεισο, αλλά και την δυνατότητα, εφ’ εξής, να επιτυγχάνουν την αγιότητα.
      Ο άνθρωπος κατείχε το ΄΄ κατ’εικόνα΄΄, χωρίς όμως να δύναται να επεκτείνει και να επιτύχει το ΄΄ καθ’ομοίωσιν΄΄.
       Η Μαριάμ, ως εκλεκτή του Θεού, απαντάει καταφατικά στο Θεϊκό προσκλητήριο και ο Υιός του Θεού γίνεται και άνθρωπος και ως ΄΄μετανάστης της αγάπης΄΄, έρχεται στην γη, με στόχο να διασώσει την αμαυρωθείσα εικόνα του ανθρωπίνου προσώπου.
       Η Σταυρική  Θυσία και η Ανάσταση του Θεανθρώπου επιτυγχάνουν  το ποθούμενο και παρέχεται πλέον η δυνατότητα στον άνθρωπο να καταλλαγεί με τον Θεό, αλλά και να θεωθεί.
       Ασφαλές πλοίο, για τους επιποθούντες την σωτηρία, είναι η Θεοτόκος.
       Εκείνη, με την ένθεη βιοτή της, αποβαίνει πρότυπο ζωής.
       Είναι η πυξίδα, η οποία οδηγεί με ασφάλεια και ακρίβεια.
       Είναι το λιμάνι, για τους ποντοπόρους στο πέλαγος της ζωής.
       Η καταφυγή σ’Εκείνη,εξασφαλίζει ασφαλή και σωτήρια γήϊνη πορεία του ανθρώπου.

΄΄Χαίρε, λοιπόν, Συ, η οποία είσαι το ασφαλές πλοίο, για όσους θέλουν να σωθούν· χαίρε, Συ, η οποία είσαι το λιμάνι εκείνων οι οποίοι πλέουν στο πέλαγος της ζωής΄΄ .-  

                                            Ελ. Α. Κλ.