«ΚΥΡΙΕ και ΔΕΣΠΟΤΑ της ζωής μου...»
«Πνεύμα περιεργείας... μη μοι δως...»
Περιέργεια, για τις κινήσεις των άλλων, τις
πτώσεις, τα πάθη.
Η περιέργεια επιφέρει την κατάκριση, μηδενίζει την
αγάπη, εξαφανίζει την ταπείνωση και αναπτύσσει την φιλαυτία.
Όταν περιεργάζεσαι τους άλλους, δεν
κατεργάζεσαι την σωτηρία σου.
Όταν αδολεσχείς στις προσωπικές βιώσεις και πτώσεις,τότε ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και αποφασίζεις να τον μεταμορφώσεις.
Πνεύμα, λοιπόν, περιεργείας των άλλων, να μη μου δοθεί, Κύριε.
Ελ. Α. Κλ.