11.6 ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ
Η Ορθοδοξία είναι οικουμενική και
διαθέτει Αγίους ανά την υφήλιο. Ο Χριστός κατέβηκε στη γη για να ανεβάσει τον
άνθρωπο στον Ουρανό, αναδεικνύοντάς τον «κατά χάριν» Θεό. Όλοι οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να μεταμορφώσουν τό «κατ’ εικόνα»
σε «καθ’ ομοίωσιν», αρκεί να διαθέτουν πίστη στον Ενανθρωπήσαντα Κύριο και αγάπη πολυδιάστατη, σ’ Εκείνον, αλλά κατ’ επέκταση και στον «πλησίον».
Μία τέτοια πολυτάλαντη, αγωνιστική και
νεοφανής μορφή είναι ο Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως
καί Κριμαίας. Ο Άγιος Λουκάς, Βαλεντίν Βόινο Γιασενέτσκι, γεννήθηκε το 1877
στο Ποντικάπαιο (Κέρτς) της Κριμαίας από θεοσεβείς και φιλάνθρωπους γονείς.
Δέχτηκε τα νάματα της πίστεως και της αγάπης στον Θεό και στον άνθρωπο από
νηπιακή ηλικία. Με την ευφυϊα έμφυτη επιλέγει για σπουδή την ιατρική σχολή,
έτσι ώστε να θεραπεύει σώματα και ψυχές. Αναδείχθηκε άριστος επιστήμων στην
οφθαλμολογία, με έντονη συμμετοχή σε ιατρικά συνέδρια, με σημαντικές έρευνες,
με πλούσιο συγγραφικό έργο, αφειδώλευτη προσφορά στους συνανθρώπους
του, αλλά και ανελλιπή συμμετοχή στην Λατρευτική και Μυστηριακή ζωή της
Εκκλησίας.
Το 1921, ιατρός διάσημος, Καθηγητής
του Πανεπιστημίου της Τασκένδης, χειροτονείται
Ιερέας του Υψίστου, εκπληρώνοντας τόν ενδόμυχο πόθο του. Και απ’ αυτή την
θέση, ρασοφόρος, εύτολμα διδάσκει και χειρουργεί.
Το 1923 κείρεται Μοναχός, μετονομάζεται Λουκάς,
προς τιμήν του Ευαγγελιστή Λουκά και χειροτονείται
Αρχιερέας. Δυναμικός και τολμηρός δεν διστάζει να συγκρουσθεί με την σκληρή
εξουσία, όταν η Εκκλησία διώκεται και διατάσσεται η απομάκρυνση των εικόνων από
το χώρο του χειρουργείου. Η άρνησή του όμως να χειρουργήσει συγγενή κομματικού
στελέχους επαναφέρει την εικόνα της Παναγίας στην θέση της.
Ως Επίσκοπος Τασκένδης και Τουρκεστάν,
διακρίνεται γιά τη δράση του και την άγρυπνη φροντίδα του για το ποίμνιό του.
Στόχος του να μη χαθεί καμιά ψυχή, να αναδείξει την ποίμνη, που ο Κύριος του
εμπιστεύθηκε «γωνιά του Παραδείσου»,
με τους πιστούς Ουρανοπολίτες σεσωσμένους.
Τοιουτοτρόπως, όταν συλλαμβάνεται μέσα
στο σπίτι του και εξορίζεται, αφήνοντας τα 4 απορφανισθέντα παιδιά του και
φυλακίζεται, επί 10 έτη στη Σιβηρία,
υπομένει βασανιστήρια, μαρτυρικές ανακρίσεις, αλλά και ενημερώνει συμβουλευτικά
τους Χριστιανούς, αποστέλλοντας αντίγραφα σχετικά, ώστε να αγρυπνούν,
διαφυλάσσοντας αλώβητη την πίστη τους και αδιάπτωτη την αγάπη τους στον Κύριο. Υποφέρει
τα πάνδεινα για την πίστη του στον Χριστό, αλλά ευφραίνεται εσωτερικά.
Ως
Αρχιεπίσκοπος Κρασνογιάρσκ με δυσκολία ανοίγει Ναό, καθώς και στο
Ταμπώφ, όπου από 110 Εκκλησίες το 1944
είχε μείνει 1 Εκκλησία. Στην Κριμαία το 1946 συναντά μια υποτονική
πνευματική ζωή και συγκρούεται και πάλι με την εξουσία, στην προσπάθεια
ανύψωσης του εκκλησιαστικού φρονήματος. Τότε εγκαταλείπει και την ιατρική
δραστηριότητα, διότι χάνει την όρασή του, αλλά συνεχίζει να δοξολογεί τον Θεό. Στα χρόνια του πολέμου (1940-1945)
υπηρετεί ως αρχιχειρουργός του Κόκκινου Στρατού.Ο Σοβιετικός χειρουργός,
Λουκάς, δόκτορας πανεπιστημιακός λαμβάνει πολλές τιμητικές διακρίσεις, για το
πλούσιο επιστημονικό του έργο, καθώς και το βραβείο Στάλιν, το1946, 200.000
ρούβλια, τα οποία διέθεσε για τα ορφανά του πολέμου. Η φήμη του απλώνεται και
στο εξωτερικό.
Τα Χριστούγεννα του 1960 λειτουργεί
για τελευταία φορά, αλλά συνεχίζει το πύρινο αφυπνιστικό κήρυγμα. Νιώθει όμως,
ότι πλησιάζει το τέλος της γήϊνης πορείας του και αδημονεί, εάν θα επιτραπεί να
ψαλεί το «Άγιος ο Θεός» κατά την ταφή
του. 11 Ιουνίου 1961. Πανέτοιμος ο Αθλητής μαρτυρικός Αρχιεπίσκοπος παραδίδει
την ψυχή του πάλλευκη στα Χέρια του Αγωνοθέτη Κυρίου
για να λάβει τον άφθαρτο στέφανο της νίκης και να ευφραίνεται ατελεύτητα. Ο
λαός του Θεού πάντως ενταφίασε τον πνευματικό του Πατέρα με κάθε τιμή, άφοβα.
Και ο Κύριος τον ετίμησε δίδοντάς του τη θαυματουργική Χάρη. Το ορθόδοξο
πλήρωμα της Εκκλησίας τον τιμά στις 11
Ιουνίου και επικαλείται την αδιάλειπτη πρεσβεία του.-
Από το βιβλίο ΝΕΟΦΑΝΕΙΣ ΑΣΤΕΡΕΣ Ελ. Α. Κλ.