ΚΥΡ. Ι΄ ΛΟΥΚΑ.( Λουκ. ιγ΄, 10 – 17 )
ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ και ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ.
«..υποκριτά,
έκαστος υμών τω σαββάτω ου λύει
τον βούν αυτού ή τον όνον από της φάτνης και απαγαγών ποτίζει ; » (
Λουκ. ιγ΄, 15 ).
«Υποκρισία
είναι η εχθρότητα, που ενεργεί με το προσωπείο της συμπάθειας.΄Η φθόνος, που
μιμείται τα χαρακτηριστικά της αγάπης. Ή προσποίηση φιλίας.», κατά τον ΄Αγιο
Μάξιμο Ομολογητή.
Η υποκρισία, που επιδείχθηκε από τον
αρχισυνάγωγο και επισημάνθηκε από τον Ιησού, είναι φαινόμενο και σημερινό και καθημερινό.
Η υποκρισία έκφραση εγωισμού.
«Η
γαρ υπόκρισις εξ οιήσεως γεννάται.», δηλώνει ο ΄Αγιος Γρηγόριος Παλαμάς.
«Η
υποκρισία ίδιον της κενοδοξίας.», σημειώνει ο ΄Οσιος Θαλάσσιος.
«Η
υποκρισία έχει ως αιτία την φιλαργυρία.», παρατηρεί ο ΄Αγιος Μάρκος ο Ασκητής.
Η
υποκρισία πηγάζει από τη φιλαυτία, όταν προβάλλεται η ευσεβοφάνεια και επιδιώκεται η επίδειξη,
ο εντυπωσιασμός, ο έπαινος, η ικανοποίηση της κενοδοξίας.
Η
αληθινή ευσέβεια εκπορεύεται από την αγάπη προς τον Θεό και αποβλέπει στη δόξα
Του.
Η υποκρισία επιφέρει τον εσωτερικό
διχασμό του ανθρώπου, τον εκθέτει και τον γελοιοποιεί, με την αναπόφευκτη
αποβολή του προσωπείου.
Ο
άνθρωπος είναι πρόσωπο και το προσωπείο της υποκρισίας τον καθιστά αναξιόπιστο,
του αλλοιώνει το φρόνημα, διαστρέφει τα κριτήριά του, ακυρώνει τα επιτεύγματά
του, ανατρέπει τον στόχο της Χριστοποίησής του.
Η
υποκρισία εμφανίζεται απροκάλυπτα, παρρησιακά, επικαλυπτικά των παθών,
προκλητικά.
Η υποκρισία ασθένεια της ψυχής. Επιτακτική, λοιπόν, η ανάγκη της ειλικρίνειας και εντιμότητας, της αυστηρότητας στον εαυτό μας και της επιείκειας στους άλλους.
Όλα για τη δόξα του Τριαδικού Θεού. Όλα για την αγάπη των αδελφών μας.
Η βιοτή μας, καθολικά, ανυπόκριτη, ας είναι.-
Από το βιβλίο
ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ Ελ. Α. Κλ.