15/5 ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΟΣ, ο Μυροβλήτης.
Βάρβαρος στο όνομα, αλλά
και στη συμπεριφορά του. Λεηλατεί αδιάκριτα και τρέφεται με σάρκες ανθρώπινες.
Ο Θείος Κυνηγός τον παρακολουθεί και τον
κυνηγά επίμονα. Το θήραμα είναι πολύτιμο, εφ’ όσον και γι’ αυτό θυσιάστηκε. Και
ο Βάρβαρος είναι αμαυρωμένος, αλλά είναι εικόνα Θεού και απαιτείται να σωθεί.
Τοιουτοτρόπως, κάποια μέρα εισέρχεται
στο Ναό του Αγ. Γεωργίου, στη Νήσα, κατά τη Θεία Λειτουργία, με ορμή και με
σκοπό να φάει τον Λειτουργό. Τότε ζει
τη μεγάλη στιγμή της ζωής του. Ο Κύριος διανοίγει τους
οφθαλμούς του και βλέπει Άγγελο Κυρίου Συλλειτουργό του Ιερέα. Συγκλονίζεται
και μεταστρέφεται. Μετανοεί ειλικρινά.Κατηχείται μεθοδικά καί βαπτίζεται
Χριστιανός. Το Χέρι του Θεού αρπάζει το κατάμαυρο κοράκι και το μεταποιεί σε
πάλλευκο περιστέρι.
Τότε, με την άδεια του Πνευματικού του,
επί τρία χρόνια αυτοτιμωρείται. Βαδίζει, ως τετράποδο και τρέφεται με χόρτα
και ρίζες. Σ’ αυτή τη στάση πληγώνεται
θανάσιμα, από γεωργό, που τον εκλαμβάνει, ως αρκούδα και παραδίδει τη ψυχή
του μαρτυρικά στο Θεό.
Ο Κύριος του χορηγεί το ιαματικό Χάρισμα, στο μύρο, που αναβλύζει από τον τόπο του μαρτυρίου του.-
Από
το βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α.
Κλ.