"...και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου
ίνα καυθήσωμαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι."( Α΄Κορ. ιγ΄3 )
Ο δρόμος της σωτηρίας διέρχεται αναπόφευκτα από το κατώφλι του "πλησίον".
Η συμπαράσταση και συμπαράταξη στα προβλήματα της καθημερινότητας των αδελφών
επιτακτικό καθήκον.
Η θυσιαστική προσφορά πράξη
αναγκαία.
΄Ολα παίρνουν διάσταση διαχρονική, ζυγίζουν Αιωνιότητα, αν φέρουν την σφραγίδα της
ανιδιοτέλειας.
Εχέγγυο της γνησιότητας της προσφοράς η αγάπη.Μια αγάπη αντιπροσφορά της αγάπης στον
Θεό της Αγάπης.
Είναι και η σωστική προσφορά, που απαιτείται να βιώνω καθημερινά.-
Από το
βιβλίο΄΄ΝΥΞΕΙΣ ΒΙΒΛΙΚΟΠΑΤΕΡΙΚΕΣ΄΄
Ελ. Α. Κλ.