"Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε,
εγώ νενίκηκα τον κόσμον." ( Ιωαν. ιστ΄33 )
Η θλίψη
συνοδοιπόρος του ανθρώπου στην γήϊνη πορεία του, έναυσμα, για άσκηση
υπομονής, αφορμή, για πνευματικές αναβάσεις, στίβος, για αγώνες ηθικής
τελείωσης.
Η θλίψη επώδυνη, αλλά λυτρωτική.
Η θλίψη ευκαιρία σωτήρια, νικηφόρα.
Αυτό, ας το θυμάμαι πάντα.-
Από το
βιβλίο΄΄ΝΥΞΕΙΣ ΒΙΒΛΙΚΟΠΑΤΕΡΙΚΕΣ΄΄
Ελ. Α. Κλ.