"Νυν, ουν εστιν ο του κλαύσαι καιρός, ο δε του γελάσαι
δι' ελπίδος απόκειται. Η γαρ παρούσα
κατήφεια της ελπιζομένης ευφροσύνης μήτηρ γενήσεται." ( Αγ. Γρηγόριος Νύσσης )
Δάκρυα
πόνου, συμπόνιας, χαράς, υποκρισίας, πείσματος, λατρείας, αγάπης
αναβλύζουν από τα μάτια μας.
΄Ολα εσωτερικές ανταύγειες.
Ποια
όμως δάκρυα είναι τα σωτήρια ; Είναι τα της μετανοίας, αναμφίβολα.
Κύριε, δος μου δάκρυα μετανοίας, όσο θα ζω εδώ στη γη.-
Από το βιβλίο
΄΄ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ΄΄ Ελ. Α. Κλ.