ΚΥΡ.
ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ ( Ιωαν. δ΄, 5 – 42 )
ΥΔΩΡ ΖΩΗΣ.
<< ος δ’ αν πίη εκ του ύδατος ου εγώ δώσω αυτώ, ου
μη διψήση εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ ο εγώ δώσω αυτώ, γενήσεται εν αυτώ πηγή
ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον». (
Ιωαν. δ΄, 14 ).
Ο άνθρωπος είναι πλασμένος
για τη ζωή και αυτή αναζητεί. Διψάει να πιεί νερό αθανασίας.
Οι πηγές όμως στις
οποίες ανατρέχει για κατάσβεση της δίψας, είναι οικτρά απατηλές. Η προσφορά
τους είναι φαινομενική. Τα αποτελέσματα απελπιστικά. Η προσπάθεια άκαρπη. Η
αποτυχία εμφανής.
Το «ύδωρ
το ζων» το παρέχει Εκείνος, που είναι η ΖΩΗ. «Εγώ ειμί η ΟΔΟΣ και η
ΑΛΗΘΕΙΑ και η ΖΩΗ»(Ιωαν. ιδ΄, 6 )
.
Η Συνάντηση με τον
Χριστό, λοιπόν, προσφέρει και την παροχή «ύδατος». Το νερό, που ο Χριστός δίνει
εξασφαλίζει αιώνια κάλυψη. Η δίψα παύει να είναι σημείο αναφοράς του ανθρώπου.
Η κοινωνία με τον Χριστό, επιλύει
τις μεταφυσικές αναζητήσεις. Ο Θεός, που είναι το ζητούμενο, ενοικεί στον
άνθρωπο, που Του προσφέρεται και κάνει θρόνο την καρδιά του.
Τοιουτοτρόπως
ο άνθρωπος ειρηνεύει και ειρηνοποιεί.
Η Γνωριμία
με τον Χριστό απαντά θετικά και στις λυτρωτικές αναζητήσεις. Η δίψα για λύτρωση
από τα δεινά δεσμά της αμαρτίας κατασβήνει οριστικά.
Ο Χριστός παρέχει το «ύδωρ», που
αστείρευτα παρέχει πληρότητα, συγχωρητικότητα, ευφροσύνη.
Το «ύδωρ», που ο Ιησούς δίνει είναι
ζωηφόρο, φέρει ζωή αιώνια.
Το «ύδωρ το
ζων» είναι ο Ίδιος ο Χριστός, ο Θεός
και είναι ό,τι πολυτιμότερο για την ανθρώπινη ύπαρξη.
Αυτό το
«ύδωρ» πρόσφερε και στη Σαμαρείτιδα και άρδευσε το είναι της και πυροδότησε ο
λόγος του Λόγου την καρδιά της και αναδείχθηκε πυρφόρος Ιεραπόστολος, η
Ισαπόστολος Αγία Φωτεινή.
Αυτό το
«ύδωρ» διαθέτει και επιδίδει αφειδώλευτα και παντοτινά ο Χριστός. Όποιος δεχθεί
την προσφορά ζωοποιείται και αθανατοποιείται, εφ’ όσον το «ύδωρ το
ζων» είναι ο Χριστός και ο Χριστός είναι η Ζωή η αιώνια.-
Ελ. Α. Κλ.