1/1 ΠΕΡΙΤΟΜΗ
τοῦ ΚΥΡΙΟΥ
Ἡ Ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ, μέ τήν εὐδοκία
τοῦ Πατέρα καί τήν συνέργεια τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος, σηματοδοτεῖ τήν ἀνάβαση τοῦ ἀνθρώπου, τή δυνατότητα τῆς
θέωσης.
Ἡ Ἐνανθρώπηση τοῦ Λόγου κίνηση
συγκατάβασης, πράξη ταπείνωσης.
Ἡ
ἀπαρχή τῆς κένωσης μέ τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ προχωρεῖ καί ἀποκαλύπτεται μέ τήν
ἀποδοχή τῆς σαρκικῆς χειροποίητης περιτομῆς τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ περιτομή τοῦ Χριστοῦ
τήρηση τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου, ἀπόδειξη τῆς πρόσληψης ἀνθρώπινης φύσεως κτιστῆς,
προτύπωση περιτομῆς τῆς καρδιᾶς.
Τό Ἅγιο Βάπτισμα εἶναι
ἀχειροποίητη περιτομή καί μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα ἀποβάλλεται ἡ ἁμαρτία καί
κάθε ἀνώφελη ἐπιθυμία.
Ἡ
Ἀσκητική ζωή τῆς 'Εκκλησίας ἀπελευθερώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν κυριαρχία τῶν
παθῶν, ἐπιφέρει τήν κάθαρση καί διανοίγει τό δρόμο γιά τόν φωτισμό τοῦ νοῦ καί
τήν θέωση.
Ἡ
Μυστηριακή ζωή τῆς 'Εκκλησίας μᾶς καθιστᾶ μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ
κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου προσώπου μέ τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ἡ πίστη
σ' 'Εκεῖνον καί ἡ ἀπαρέγκλιτη τήρηση τῶν ἐντολῶν Του, δραστηριοποιοῦν τήν καθαρτική, φωτιστική
καί θεοποιό ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ.
Ὁ
ἄνθρωπος, πού βιώνει τήν Ἀσκητική καί Μυστηριακή ζωή τῆς 'Εκκλησίας γίνεται
δεκτικός τῶν ἐνεργειῶν τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ καί θεώνεται.
Ὁ πάροικος τῆς γῆς
γίνεται κάτοικος τ' Οὐρανοῦ, οἰκιστής τοῦ Παραδείσου, συγκληρονόμος Χριστοῦ.
Ἡ προσωπική σχέση μας
μέ τόν Χριστό, ἐξασφαλίζει τήν πνευματική γέννηση, τή διαρκῆ ἀναγέννηση καί τήν
ἀληθινή υἱοθεσία.
Ἡ
περιτομή, λοιπόν, τοῦ Χριστοῦ, ἄς ἔχει ὡς συνέπεια τήν προσωπική περιτομή τῶν
παθῶν, ὥστε ἡ Θεία συγκατάβαση νά ἀποβεῖ γιά μᾶς σωτήρια ἀνάβαση.-