ΚΥΡ.
ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ ( Ἰωαν. δ΄, 5 – 42 )
ΥΔΩΡ ΖΩΗΣ.
ος
δ’ ἄν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγώ δώσω αὐτῷ, οὐ μή διψήσῃ εἰς τόν αἰῶνα,
ἀλλά τό ὕδωρ ὅ ἐγώ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγή ὕδατος ἁλλο-μένου εἰς ζωήν
αἰώνιον».( Ἰωαν. δ΄, 14 ).
Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος γιά τή ζωή
καί αὐτή ἀναζητεῖ. Διψάει νά πιεῖ νερό ἀθανασίας. Οἱ πηγές ὅμως στίς ὁποῖες
ἀνατρέχει γιά κατάσβεση τῆς δίψας, εἶναι οἰκτρά ἀπατηλές. Ἡ προσφορά τους εἶναι
φαινομενική. Τά ἀποτε-λέσματα ἀπελπιστικά. Ἡ προσπάθεια ἄκαρπη. Ἡ ἀποτυχία
ἐμφανής.
Τό «ὕδωρ τό ζῶν» τό παρέχει Ἐκεῖνος, πού εἶναι ἡ ΖΩΗ. «Ἐγώ
εἰμι ἡ ΟΔΟΣ καί ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ καί ἡ ΖΩΗ» ( Ἰωαν. ιδ΄, 6 ). Ἡ Συνάντηση μέ τόν Χριστό, λοιπόν, προσφέρει
καί τήν παροχή «ὕδατος». Τό νερό, πού ὁ Χριστός δίνει ἐξασφαλίζει αἰώνια
κάλυψη. Ἡ δίψα παύει νά εἶναι σημεῖο ἀναφορᾶς τοῦ ἀνθρώπου.Ἡ κοινωνία μέ τόν
Χριστό, ἐπιλύει τίς μεταφυσικές ἀναζητήσεις. Ὁ Θεός, πού εἶναι τό ζητούμενο,
ἐνοικεῖ στόν ἄνθρωπο, πού Τοῦ προσφέρεται καί κάνει θρόνο τήν καρδιά του. Τοιουτοτρόπως ὁ ἄνθρωπος εἰρηνεύει καί
εἰρηνοποιεῖ.
Ἡ Γνωριμία μέ τόν Χριστό ἀπαντᾶ
θετικά καί στίς λυτρωτικές ἀναζητήσεις. Ἡ δίψα γιά λύτρωση ἀπό τά δεινά δεσμά
τῆς ἁμαρτίας κατασβήνει ὁριστικά.Ὁ Χριστός παρέχει τό «ὕδωρ», πού ἀστείρευτα
παρέχει πληρότητα, συγχωρητικότητα, εὐφροσύνη. Τό «ὕδωρ», πού ὁ Ἰησοῦς δίνει
εἶναι ζωηφόρο, φέρει ζωή αἰώνια.Τό «ὕδωρ
τό ζῶν» εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός,
ὁ Θεός καί εἶναι ὅ,τι πολυτιμότερο γιά τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη.
Αὐτό τό «ὕδωρ»πρόσφερε καί στή Σαμαρείτιδα
καί ἄρδευσε τό εἶναι της καί πυροδότησε ὁ λόγος τοῦ Λόγου τήν καρδιά της καί
ἀναδείχθηκε πυρφόρος Ἱεραπόστολος, ἡ Ἰσαπόστολος Ἁγία Φωτεινή.
Αὐτό τό «ὕδωρ» διαθέτει καί ἐπιδίδει
ἀφειδώλευτα καί παντοτινά ὁ Χριστός. Ὅποιος δεχθεῖ τήν προσφορά ζωοποιεῖται καί
ἀθανατοποιεῖται, ἐφ’ ὄσον τό «ὕδωρ τό
ζῶν» εἶναι ὁ Χριστός καί ὁ Χριστός εἶναι ἡ Ζωή ἡ αἰώνια.-
|